พันธะรักร้ายของนายมาเฟีย

องุ่น

ช่วงเย็นของวันแม่บ้านนับ 10 คนเดินเรียงรายกันเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ กระบอกตามคมกวาดสายตามองแม่บ้านทุกคนอย่างพิจารณาก่อนที่จะไปหยุดสายตาอยู่ที่คนสุดท้าย คิ้วคมขมวดเข้าหากันทันทีเมื่อเห็นร่างบางของหญิงสาวที่ดูจากสายตาแล้วอายุน่าจะไม่เกิน 22 ปี…

“ หลานสาวดิฉันเองค่ะ มันชื่อองุ่นดิฉันขอพามันมาพึ่งใบบุญของคุณด้วยนะคะ มันทำงานบ้านได้ทุกอย่าง ” แม่บ้านเอ่ยบอกฟาโรออกไป เมื่อเห็นอีกคนจ้องมองไปยังองุ่นหลานสาวของเธอด้วยสายตาสงสัย ฟาโรทำเพียงพยักหน้ารับรู้

“ ฉันก็ไม่มีอะไร เชิญทุกคนไปทำหน้าที่ของตัวเองได้ ส่วนอาหารให้ทำเช้า เย็นทุกวันและรอฟังคำสั่งจากอูเวอถ้าวันไหนมีการเปลี่ยนแปลง ส่วนเรื่องขึ้นไปทำความสะอาดบนห้องนอนเดี๋ยวอูเวอจะจัดการแบ่งหน้าที่ให้ใครที่ไม่มีหน้าที่ห้ามขึ้นไปบนห้องนอนฉันเด็ดขาด “ ฟาโรเอ่ยบอกแม่บ้าน ชายหนุ่มมักไม่ชอบให้ใครขึ้นไปยุ่มย่ามในพื้นที่ส่วนตัวของเขา

“ เวลาเริ่มงาน เลิกงานก็แล้วแต่หัวหน้าแม่บ้านจัดการแต่ถ้าเลิกงานแล้วห้ามเข้ามาเดินเพ่นพ่านในบ้านเด็ดขาด เพราะฉันต้องการความเป็นส่วนตัว มีธุระก็ติดต่ออูเวอ ” ฟาโรเอ่ยบอกออกไป

“ ค่ะ! ค่ะ! ” แม่บ้านทุกคนรับคำอย่างว่าง่ายก่อนจะแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง มีเพียงองุ่นที่ได้แต่ลอบมองฟาโรยิ้มๆ

“ ยาย คุณเขาหล่อจังเลยนะคะ หนูชอบจัง ” องุ่นเอ่ยบอกผู้เป็นยายออกไป พลางบิดตัวเขินอาย

เพี๊ยะ!

โอ้ย!

” แกรู้จักเจียมตัวซะบ้าง เรามันขี้ข้าอย่าริอาจใฝ่สูง ไปทำงานแล้วอย่าอู้งานเด็ดขาด “ ยายผ่องที่รู้สึกหมั่นไส้หลานสาวอดไม่ได้ที่จะต่อว่าออกไป ก่อนจะฟาดฝ่ามือแรงๆลงบนต้นแขนเรียวขององุ่นจนเด็กสาวที่มีอายุ 20 ปลายๆร้องเสียงหลงออกมา

“ ยาย! พูดแค่นี้ก็ต้องตีด้วยมันเจ็บนะ ” ปากเรียวเอ่ยบนพึมพำออกมาและกระทืบเท้าเดินไปหยิบไม่ปัดขนไก่หางานทำอย่างไม่เต็มใจนัก

” นายจะออกไปข้างนอกไหมครับ “ อูเวอเอ่ยถามฟาโรออกไปเมื่อมองดูเวลาเพิ่งจะ 5 โมงกว่า

“ ไม่ละ บอกแม่บ้านเตรียมมื้อเย็น ”

“ ครับ ” อูเวอรับคำและสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องครัวขนาดใหญ่ของบ้านเพื่อสั่งงานแม่บ้านตามคำสั่ง

~ ช่วงค่ำของวัน ~

ร่างหนาของมาเฟียหนุ่มกำลังนั่งทานมื้อค่ำอยู่บนโต๊ะอาหารขนาดใหญ่ภายในบ้านแม้อาหารจะไม่ค่อยถูกปากมากนักเพราะยังไม่ชินกับฝีมือการปรุงของแม่บ้านแต่มาเฟียหนุ่มที่เป็นคนอยู่ง่ายกินง่ายเลยได้แต่นั่งทานอาหารตรงหน้าเงียบๆพลางคิดถึงรสชาติอาหารของแม่ ฟาโรทานอาหารไทยได้ทุกเมนูและพูดไทยชัดเหมือนผู้เป็นพ่อเพราะมีแม่ที่เป็นรับบทครูคอยสอนภาษาไทยให้เขาตั้งแต่เด็ก

องุ่นที่ยืนอยู่ในมุมนึงของบ้านแอบมองฟาโรพลางยิ้มกว้างออกมา สายตาของเด็กสาวหลงไหล คลั่งไคล้มาเฟียหนุ่มอย่างปิดไม่มิด

โอ้ย!

“ มานี่เลยแก ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปยุ่งวุ่นวายในนั้น ”

“ ยายหนูเจ็บนะ…หนูยังไม่ได้วุ่นวายอะไรเลยแค่ไปยืนเฉยๆเอง ”

“ แก อย่าคิดทำอะไรแบบนั้นอีกนะองุ่นฉันเหนื่อยที่จะต้องหางานใหม่แล้ว ถ้ายังไม่ฟังที่ฉันพูด ฉันเตือน เกิดอะไรขึ้นฉันจะไม่ช่วยแกอีก ” ผู้เป็นยายเอ่ยพูดกับหลานสาวอย่างเหลืออด

~ 3 เดือนก่อน ~

ภายในบ้านหลังใหญ่ของชายวัยกลางคนนักธุรกิจคนหนึ่ง…

องุ่นและผู้เป็นยายที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้แค่ 2 เดือนกว่าๆ ร่างบางของเด็กสาวในชุดเสื้อสายเดี่ยวกางเกงขาสั้น กำลังยืนชะเง้อคอรอคอยการกลับมาจากทำงานของเจ้าของบ้าน

“ จะ 5 โมงแล้วทำไมคุณเอกยังไม่กลับมาอีกนะ ” เรียวปากของเด็กสาวเอ่ยพึมพำออกมา

บริ้น! บรึ้น!

เอี๊ยด!

ไม่นาน…เสียงรถหรูก็ขับเข้ามาจอดที่โรงจอดรถของบ้าน ก่อนที่ร่างหนาของเจ้าของบ้านจะสาวเท้าลงจากรถเดินเข้าบ้านมาอย่างเช่นทุกวัน

“ อ้าว! องุ่นมายืนทำอะไรตรงนี้ ” เอกก็เอ่ยถามออกไปอย่างเช่นทุกครั้งหรือกับทุกคนเขามักจะทักทายด้วยเสมอ

“ ออกหนูมาไล่นกนะคะ นกมันชอบขึ้นมาขับถ่ายตรงนี้ ” องุ่นเอ่ยตอบออกไปก่อนจะส่งสายตายั่วยวนไปให้คนตรงหน้า กระบอกตาคมที่เห็นสายตาขององุ่นก็นิ่งไปทันที

“ งั้น ทำงานเถอะฉันเหนื่อยขอไปพักก่อน อ้อ! ฝากบอกในครัวด้วยละวันนี้คุณกานดาไม่กลับบ้านไม่ต้องทำอาหารเผื่อ ทำให้ฉันคนเดียวพอ “ เอกเอ่ยบอกองุ่นออกไป…..

Rrrrr…Rrrrr

เสียงมือถือราคาแพงของเอกดังขึ้นมือหนาล้วงมันออกมากจากเสื้อสูทราคาแพง ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาและไม่รอช้าที่จะกดรับสาย…

” ว่าไงคุณถึงบ้านรึยังครับ ผมเพิ่งมาถึงคืนนี้ผมคงนอนไม่หลับแน่เลยไม่มีคุณนอนด้วย คุณพ่ออาการเป็นยังไงบ้างครับ “ เอกเอ่ยถามภรรยาที่เป็นที่รักออกไปก่อนจะสาวเท้าเดินคุยโทรศัพท์เข้าไปในบ้านขึ้นไปบนห้องนอนที่อยู่ชั้น 2 ของบ้านทันที

” เมียไม่กลับงั้นเหรอ ! “ องุ่นเอ่ยพึมพำออกมาเมื่อได้ยินในสิ่งที่เจ้าของบ้านบอก พลางยกยิ้มมุมปาก

ช่วงค่ำของวัน….

บนโต๊ะอาหารมีร่างหนากำลังนั่งกินมื้อค่ำอยู่คนเดียว โดยมีแม่บ้านอีกคนทำกำลังนั่งไถมือถืออยู่ในห้องครัวเพราะวันนี้เป็นเวรเธอที่ต้องรอเก็บโต๊ะ…

“ พี่โบว์ไปอาบน้ำพักเถอะจ๊ะ เดี๋ยวองุ่นรอเก็บโต๊ะให้เอง ”

“ จะดีเหรอองุ่น ”

“ ดีสิ จานไม่กี่ใบเององุ่นทำได้ พี่ไปพักเถอะพี่ทำงานทั้งวันเลย องุ่นนี่สิที่ทำงานน้อยกว่าคนอื่น ” เพราะเธอยังใหม่กับงานแม่บ้านหัวหน้าแม่บ้านเลยให้เธอแค่คอยปัดฝุ่นเช็ดถูอะไรเล็กๆน้อยๆก่อนเท่านั้น

“ งั้นก็ได้จ๊ะ แต่องุ่นหาเสื้อคลุมมาใส่ด้วยอย่าออกไปทั้งชุดนี้เดี๋ยวโดนดุ พี่ฝากองุ่นด้วยนะ พี่ก็อยากจะไปอาบน้ำแล้วเหมือนกันวันนี้มีรอบเดือนด้วย ” โบว์เอ่ยบอกองุ่น และตั้งท่าจะลุกออกจากห้องครัวไป

” ได้ค่ะองุ่นมีเสื้อ…พี่โบว์แล้วนี่อะไรเหรอคะ “ องุ่นเอ่ยถามเมื่อเห็นแก้ววางอยู่ในถาดพร้อมซองขิงผงวางอยู่ข้างๆกัน

” อ๋อ…พี่ลืมบอกเดี๋ยวองุ่นเก็บจาน เก็บครัวเสร็จ 2 ทุ่มครึ่งอย่าลืมเอาน้ำขิงขึ้นไปให้คุณเอกด้วยนะ น้ำต้องร้อนจัดๆเลยนะองุ่นเดี๋ยวโดนดุ เคาะประตูดังๆก่อนนะแล้วเปิดประตูเข้าไปเอาน้ำขิงไปวางไว้บนโต๊ะข้างเตียง 2 ทุ่มครึ่งคุณเอกเขาจะอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ “ แม่บ้านทุกคนจะรู้ดีว่าช่วง 2 ทุ่มครึ่งเจ้าของบ้านจะใช้เวลานั้นในการอาบน้ำและมันเป็นคำสั่งของกานดาภรรยาเจ้าของบ้านว่าต้องเอาน้ำขิงขึ้นไปเสริฟ์ช่วงเวลาดังกล่าว องุ่นทำเพียงพยักหน้ารับรู้

มือเรียวยืนเกาะขอบประตูห้องครัวแอบมองชายเจ้าของบ้านนั่งกินข้าวไปด้วยวิดีโอคอลคุยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับภรรยาไปด้วย เมื่อเห็นเอกวางมือถือลงองุ่นก็สาวเท้าเดินออกมาจากห้องครัวทันที ร่างบางมายืนนิ่งอยู่ในจุดที่แม่บ้านยืนกันทุกวันด้วยชุดนอนสายเดี๋ยวสีแดงเพลิงผ้าลื่นๆอวดเนินอกขาวเนียน เอกก็นั่งนิ่งไปทันทีก่อนที่ร่างหนาจะยืนขึ้นเต็มความสูง

” เก็บโต๊ะเถอะฉันอิ่มแล้ว “ เอกเอ่ยบอกองุ่นออกไปและสาวเท้าเดินออกจากโต๊ะอาหารเพื่อขึ้นไปอาบน้ำอย่างเช่นทุกวัน

องุ่นก็รีบกุลีกุจอเก็บโต๊ะอาหารก่อนจะรีบชงน้ำขิงตามคำสั่งของโบว์ มือเรียวถือแก้วน้ำขิงเดินนวยนาดขึ้นไปบนห้องนอนของเจ้าของบ้าน องุ่นเปิดประตูห้องเข้าไปอย่างถือวิสาสะโดยไม่เคาะประตูก่อนตามคำสั่งของโบว์ กระบอกตาสวยกวาดสายตามองไปรอบๆห้องนอนหรูที่ถูกต้องแต่งไว้อย่างสวยงาม ก่อนจะถือแก้วน้ำขิงไปวางไว้ตรงโต๊ะข้างเตียง หูก็ค่อยแต่ลอบฟังเสียงภายในห้อง

“ ทำไมเงียบจัง ”

ปากเรียวเอ่ยพึมพำออกมาสองขาเรียวสาวเท้าเดินเงียบๆเข้าไปในห้องแต่งตัว ร่างบางยืนนิ่งไปทันทีเมื่อเห็นร่างกำยำของเจ้าของบ้านกำลังยืนเปลือยเปล่าเช็ดตัวอยู่ กระบอกตาสวยของเด็กสาวกวาดสายตามองแผ่นหลังหนาก่อนจะลากสายตาต่ำลงมาที่สะโพกแกร่งของเอกอย่างหลงไหลโดยที่เจ้าตัวไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามีใครอีกคนยืนมองตัวเองอยู่ เวลานี้ทุกวันที่เขาจะมายืนเช็ดตัวอยู่ในห้องแต่งตัวมันเลยทำให้กานดาต้องสั่งแม่บ้านทุกคนที่เอาน้ำขิงขึ้นมาเสริฟ์ว่าให้เคาะประตูดังๆก่อนคนในห้องจะได้รู้ตัวเพราะมันเป็นช่วงเวลาที่ทั้งสองจะต้องอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวเข้านอน

ร่างหนาเมื่อเช็ดตัวจนแห้งแล้วหันกลับมาจะหยิบชุดนอนพลันต้องชะงักไปทันทีเมื่อเห็นองุ่นยืนตาแป๋วอยู่ องุ่นจ้องมองไปยังแท่งร้อนของเจ้าของบ้านที่กำลังหลับไหลอยู่ไม่วางตา

“ เห้ย ! องุ่นเข้ามาทำไมไม่เคาะประตูแล้วใครใช้ให้ขึ้นมา ” เอกร้องออกมาด้วยความตกใจก่อนจะรีบหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพันรอบกายแกร่งของตัวเองด้วยความรวดเร็ว

“ องุ่นเอาน้ำขิงขึ้นมาให้ค่ะ พี่โบว์ปวดท้องประจำเดือนองุ่นเลยมาแทนค่ะ ”

“ ทำไม่เคาะประตู เสร็จหน้าที่ของเธอแล้วก็ออกไปสิ วันหลังห้ามเข้ามาในนี้อีกทำหน้าที่ของเธอเสร็จก็กลับออกไป ” เอกเอ่ยบอกสาวใช้ในบ้านด้วยความรู้สึกไม่ชอบใจเท่าไหร่นักที่เธอเข้ามาถึงห้องแต่งตัวโดยไม่ได้รับอนุญาตแถมเข้าห้องมาประตูก็ไม่เคาะ

^^