พันธะรักร้ายของนายมาเฟีย

ไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว | องุ่น

สองขาเรียวสาวเท้าเดินเข้าไปหาเจ้าของบ้าน มือเรียวลูบไปยังลอนหน้าท้องของคนตรงหน้าอย่างไม่นึกเกรงกลัว

“ ถอยออกไปให้ห่างฉัน ” ปากหนาเอ่ยเสียงลอดไรฟันออกมากระบอกตาคมจ้องมองคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง

“ อย่าไล่หนูเลยนะคะ วันนี้คุณกานดาไม่อยู่ให้หนูดูแลคุณนะคะ หนูจะไม่บอกใครเราจะรู้กันแค่ 2 คนนะคะคุณเอก ” ปากเรียวสวยเอ่ยออดอ้อนออกไป มืออีกข้างที่ว่างดึงสายเสื้อลงอย่างตั้งใจ

“ หนูยังไม่เคย คุณจะต้องชอบอย่างแน่นอนค่ะ ”

องุ่นเด็กสาวที่ยังบริสุทธิ์อยู่เอ่ยบอกชายตรงหน้าออกไป ไม่นานเสื้อชุดนอนสีแดงเพลิงก็หล่นลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าเล็กด้วยฝีมือของเธอเอง สองเต้าสวยที่ยังตึงอยู่ของเด็กสาวปรากฏแก่สายตาเจ้าของบ้านทันที กระบอกตาคมจ้องมองยังเม็ดไตสีชมพูหวานนิ่ง เขาเห็นมาเยอะเรือนร่างของผู้หญิง

“ ออกไปซะองุ่น ! ” เอกออกปากไล่อีกคนขึ้นอีกครั้ง

“ คุณเอกไล่องุ่นอีกแล้วใจร้ายกับองุ่นจังเลย” หญิงสาวเอ่ยออดอ้อนออกไปอีกครั้ง เธออยากสบาย อยากมีบ้านหลังโต อยากมีทุกอย่างและไม่อยากเป็นคนรับใช้แต่ด้วยชีวิตที่ค่อนข้างลำบากต้องปากกัดตีนถีบอีกทั้งยังไม่มีซึ่งการศึกษาหญิงสาวเลยคิดว่าการใช้เรือนร่างเป็นบันไดไปสู่ความสุขสบายได้

มือเรียวจับมือหนาของเจ้าของบ้านให้มาจับยังอกอวบอิ่มของตัวเอง

“ เห็นไหมค่ะ หน้าอกองุ่นยังเต่งตึงแบบนี้แล้วยังจะไล่องุ่นอีกไหมคะ ” เด็กสาวเอ่ยถามออกไป เมื่ออีกคนยั่วยวนเขาหนัก…

“ ไปรอที่ห้องเล็ก ” เอกเอ่ยบอกเด็กสาวออกไป

“ ค่ะ ” องุ่นที่ได้ยินก็รับคำทันที ร่างบางหยิบเสื้อขึ้นมาใส่แล้วสาวเท้าเดินออกจากห้องนอนใหญ่ตรงไปยังห้องนอนเล็กอย่างว่าง่าย

“ องุ่นมั่นใจว่าคุณจะต้องติดใจองุ่นดีๆไม่ดีคุณอาจจะขอเลิกกับคุณกานดาเลยละค่ะ ” องุ่นเอ่ยพึมพำออกมาคนเดียวขณะที่นั่งรอเจ้าของบ้านอยู่บนเตียงในห้องนอนเล็ก

แกร๊ก…

เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามาตามด้วยร่างหนาของเจ้าของบ้านที่มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวพันอยู่รอบเอวแกร่งในมือหนาถือมือถือราคาแพงกับกล่องถุงยางติดมือมาด้วย

องุ่นที่เห็นชายเจ้าของบ้านเดินเข้ามาร่างบางจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทันที ไม่นานร่างบางก็เหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า กระบอกตาคมกวาดสายตามองผิวกายของเด็กสาวจนมาถึงใจกลางความเป็นสาวที่มีไรขนอ่อนอยู่ประปราย

ตุบ!

“ หึ! เธอมาแก้ผ้าให้ฉันเองนะ ใส่ถุงยางให้ฉัน ” เอกหัวเราะเบาๆในลำคอก่อนจะโยนกล่องถุงป้องกันไปบนเตียงนอนพลางออกคำสั่ง

องุ่นไม่รอช้าหยิบซองถุงป้องกันมาฉีกซองออกมือเรียวสั่นเทาไปหมดเมื่อเอาเข้าจริง เธอเคยแค่ดูตามในคลิปในมือถือของเธอเท่านั้น

“ เร็วๆ ! ”

“ ขะ ค่ะ ”

มือเรียวจับไปที่อาวุธร้ายที่มันหลับไหลอยู่ของชายเจ้าของบ้าน มือนิ่มๆของหญิงสาวทำให้ความเป็นชายของเขาแข็งขืนขึ้นมาทันที

อ๊ะ!

มือหนาผลักร่างบางของเด็กสาวล้มลงไปบนเตียงอย่างแรงจนองุ่นร้องตกใจในลำคอ ก่อนจะจับสองขาเรียวให้แยกออกกว้างกระบอกตาคมจ้องมองไปยังใจกลางความเป็นสาวที่มันปิดสนิทอยู่ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก

อ…อือ!

กึก!

องุ่นร้องเสียงหลงออกมาทันทีเมื่อคนบนร่างดันแท่งร้อนขนาดใหญ่ของเขาเข้ามาโดยไม่มีการเล้าโลมเธอเลย เสียงเนื้อเยื่อบางๆฉีกขาดตามด้วยกลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้งไปทั่วห้อง เอกไม่ได้สนใจว่าหญิงสาวจะเจ็บ จะพร้อมหรือไม่พร้อมในเมื่อเธอมาเสนอตัวให้เขาถึงห้องเขาก็จะสนองเธอ

ปัก! ปัก! ปัก!

อ…อือ!

ร่างหนากดกระแทกองุ่นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเครื่องป้องกันราคาแพงในกล่องหมด มือหนาดึงอาวุธร้ายของตัวเองออก ก่อนจะดึงถุงป้องกันโยนทิ้งลงพื้นไปแล้วสาวเท้าเดินออกจากห้องไปทันทีโดยไม่พูดไม่กล่าวคำใดออกมา

“ คุณเอกเดี๋ยวสิค่ะ ” องุ่นเอ่ยเรียกออกไป ก่อนจะรีบลงจากเตียงหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ด้วยความเร่งรีบ สาวเท้าเร็วเดินตามชายเจ้าของบ้านออกไป สองขาเรียวชะงักหยุดไปทันทีเมื่อเห็นกานดายืนนิ่งอยู่หน้าห้อง

“ นี่ค่าตัวของเธอ ” มือเรียวส่งเงิน 3,000 บาทให้องุ่น ในระหว่างที่กานดากำลังขับรถกลับมาบ้านเพราะพ่อของเธออาการดีขึ้นเลยตัดสินใจกลับมานอนที่บ้าน เอกก็โทรไปเล่าเรื่องราวต่างๆให้กานดาฟังตามประสาผัวเมียที่ไม่มีความลับต่อกัน คิ้วเรียวขององุ่นขมวดเข้าหากันทันที

“ อะไรคะ ? “ องุ่นเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ

”ก็ค่าตัวของเธอไงปกติก็แค่ 1,500 เองนะแต่นี่เห็นว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ฉันเลยให้ 3,000 รับไปสิ “

กานดาเอ่ยนิ่งๆออกไปมีหลายครั้งที่ตัวเธอไม่พร้อมเธอก็จะหาเด็กมาให้สามีแบบนี้อยู่เสมอ เธอมองว่าการหาเศษหาเลยให้มันก็เป็นเรื่องปกติดีกว่าให้สามีไปแอบซุกเมียน้อยไว้ที่อื่น เพราะกานดาเป็นคนที่ครึ่งทางกับสามีแบบนี้เสมอมันเลยทำให้ชายเจ้าของบ้านรักกานดามากกับผู้หญิงคนอื่นก็แค่ที่ระบายอารมณ์ครั้งคราวตามความสนุกของเขาเท่านั้น

” แต่คุณเอกเปิดซิงหนูนะคะ เขาต้องรับผิดชอบหนูสิ “ องุ่นเอ่ยบอกออกไป

“ เธอจะให้เขารับผิดชอบยังไงเธอมาเสนอตัวแก้ผ้าให้เขาเอง เขาขืนใจเธอเหรอ…ก็เปล่า ” กานดาเอ่ยพูดออกไป สองขาเรียวขององุ่นสาวเท้าเดินผ่านหน้ากานดาไปยังห้องนอนใหญ่ เธอไม่คิดจะฟังคำพูดของกานดา…

ปัง! ปัง! ปัง!

“ คุณเอก ออกมานะคะออกมาบอกกับเมียคุณว่าคุณจะรับผิดชอบหนู ” มือเรียวทุบตีไปที่ประตูห้องนอนพลางตะโกนเสียงดังลั่นบ้าน

“ คุณเอกหนูก็เมียคุณเหมือนกันออกมาคุยกันให้รู้เรื่องนะคะ ”

แกร๊ก…

มือหนาเปิดประตูห้องนอนออกมา

“ ใครผัวเธอ ฉันบอกเธอตอนไหนว่าจะรับผิดชอบ เธอมานอนให้ฉันเอาเอง เมียฉันให้ค่าตัวเธอมันก็ถูกแล้วรับเงินแล้วลงไปซะ ฉันจะพักผ่อน ” คำพูดไร้เยื่อใยพวกนั้นมันทำให้องุ่นนิ่งอึ้งไปทันที มันไม่เหมือนที่เธอคิดเอาไว้เลย

“ รับไปสิ เงิน ถ้าคุณเอกต้องการอีกวันไหนฉันจะเรียกก็แล้วกัน ” กานดาส่งเงินให้องุ่นอีกครั้ง พลางเอ่ยบอกออกไป

กรี๊ด!

” ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว ! ” องุ่นกรีดร้องเสียงดังลั่นบ้าน พลางเอ่ยเสียงดังออกมา มือเรียวสองข้างกำเข้าหากันแน่น กระบอกตาสวยจ้องมองกานดาอย่างเอาเรื่อง

กรี๊ด!!!

” ไม่เอาก็เรื่องของเธอ ฉันขอตัว “ กานดาเดินเข้าห้องไปพร้อมกับเงิน 3,000 บาทในมือ ทิ้งให้องุ่นยืนกรีดร้องราวกับคนบ้าอยู่หน้าห้องบนชั้นสองของบ้าน

” ยัยองุ่น แกมาทำอะไรบนนี้ “ ยายผ่องที่เห็นหลานสาวบอกว่าออกไปเก็บเสื้อผ้าที่ตากไว้ไม่กลับเข้าห้องสักทีเลยเดินออกมาตามจนเจอเขากับโบว์เลยได้รู้ว่าหลานสาวเอาน้ำขิงมาเสริฟ์เจ้าของบ้านรออยู่นานหลานก็ไม่กลับลงไปสักที เลยเดินตามเข้ามาดูในบ้านจึงได้ยินเสียงกรีดร้องของหลานสาว

” ยายๆ คุณเอกเขาได้หนูเป็นเมียแล้วยายไปบอกให้เขารับผิดชอบหนูหน่อยสิ “ มือเรียวเขย่าแขนที่เริ่มเหี่ยวย่นของผู้เป็นยายพลางเอ่ยขอความช่วยเหลือออกไป

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

มือที่เริ่มเหี่ยวย่นตบไปที่แก้มหลานสาวอย่างเหลืออดเมื่อหลานสาวทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ

“ แกบ้าไปแล้วเหรอ ฉันเลี้ยงแกไม่ดีหรือไงแกถึงต้องทำเรื่องสิ้นคิดแบบนี้ ”

“ หนูอยากสุขสบายหนูไม่อยากเป็นคนใช้แบบยายหนูผิดเหรอ ” องุ่นเอ่ยสวนออกไปทันที

“ ศักดิ์ศรีแกอยู่ตรงไหน ยางอายไม่มีเลยรึยังไง ”

“ ศักดิ์ศรีที่ยายว่ามันกินได้ไหม มันทำให้เราสบายขึ้นไหม เพราะยึดถือในศักดิ์ศรีนี่ไงยายเลยต้องมาเป็นคนรับใช้เขา ยายต้องไปบอกให้คุณเอกมารับผิดชอบหนูไปสิยาย “ องุ่นเอ่ยพูดออกไปยาวเหยียด

” ถ้าเขาได้กับใครแล้วคนๆนั้นต้องเป็นเมียป่านนี้เมียเขาคงเต็มบ้าน เพราะคุณกานดาเรียกผู้หญิงมาให้คุณเอกประจำ กลับไปนอนซะแล้วอย่าขึ้นมาบนนี้อีก “

“ หนูไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว คุณเอกผัวหนู ”

แกร๊ก….

เสียงของสองยายหลานดังลั่นอยู่หน้าห้องทำให้คนในห้องที่ได้ยินรู้สึกรำคาญจนต้องออกมา

“ คุณเอก คุณจะรับผิดชอบองุ่นใช่ไหมคะ ” สองขาเรียวรีบปรี่เขาไปหาชายเจ้าของบ้านทันที

“ ยายผ่องพรุ่งนี้เก็บเสื้อผ้าแล้วพาหลานออกไปจากบ้านฉันซะ ” ด้วยความรำคาญเขาเลยออกปากไล่ทั้งสองออกจากบ้านไปอย่างไม่ใยดี

“ นี่คุณได้ฉันแล้วไล่กันเหมือนหมู เหมือนหมาแบบนี้เหรอคะ ”

“ ก็เธอมันพูดไม่รู้เรื่อง เธอมาหาฉันเอง แก้ผ้าให้ฉันเอง เสนอตัวให้ฉันเอง ฉันบอกสักคำไหมว่าจะรับผิดชอบ ”

กรี๊ด! กรี๊ด!

^^