จับตา

1589 คำ
~ ปัจจุบัน ~ ร่างหนาของมาเฟียหนุ่มที่เพิ่งกินมื้อค่ำเสร็จเดินออกจากห้องอาหารขึ้นไปบนห้องทำงานชั้น 2 ของบ้าน “ พรุ่งนี้มีแผนอะไรไหม ” ฟาโรเอ่ยถามลูกน้องคนสนิทออกไป “ พรุ่งนี้มีคุยเรื่องสินค้าที่โรงงานครับ ” “ กับเฉิน ? ” “ ใช่ครับ คุณเฉินบินมาคุยกับนายเองตอนนี้พักอยู่ที่โรงแรมแล้วครับ ” “ นัดคุยที่โรงแรมที่มันพักเลย ” “ ครับ ” อูเวอรีบรับคำอย่างว่าง่าย “ อีกเรื่องคอยจับตาดูเด็กคนนั้นเอาไว้ห้ามให้ทำอะไรรุ่มร่ามเด็ดขาดถ้าพูดไม่ฟังก็ไล่ออกไปซะ ” ฟาโรเอ่ยบอกกับอูเวอออกไป เขาเห็นสายตาขององุ่นแล้วรู้ได้ทันทีว่าเด็กสาวหลานยายผ่อนคนนั้น ไม่ธรรมดา แน่ๆ “ ครับ ผมเช็คประวัติเธอมาแล้วเคยมีพฤติกรรมไม่ดีกับนายจ้างคนก่อนจนโดนไล่ออกจากบ้านทั้งสองคนยายหลาน ” อูเวอเช็คประวัติแม่บ้านทุกคนมาอย่างละเอียดนอกเหนือจากใบสมัครที่บริษัทแม่บ้านส่งมา ” อยากรวย อยากสบายทางลัด จนต้องยอมแก้ผ้าให้สินะ “ ฟาโรเอ่ยพูดออกไปพลางส่ายหัวอย่างเอือมระอา ” นิสัยเหมือนแซนดี้ไม่มีผิด เปลี่ยนเบอร์ใหม่ให้ฉันยัง” “ เปลี่ยนแล้วครับ ติดต่อแจ้งข่าวกับคู่ค้าทุกคนแล้ว ” ฟาโรที่รู้สึกรำคาญดาราสาวคนนั้นมากตัดสินใจเปลี่ยนเบอร์มือถือเพื่อตัดความรำคาญเพราะแซนดี้ขยันโทรหาเขาทุกวัน “ ถ้ายัยแซนดี้หรือใครติดต่อมาก็ไม่ต้องบอกอะไรอีก ” “ ครับ ” อูเวอรับคำพลางอมยิ้มน้อยๆ “ ยิ้มอะไรของมึง ? ” ฟาโรที่เห็นลูกน้องคนสนิทอมยิ้มก็เอ่ยถามออกไปทันที “ นายไม่ชอบเธอเหรอครับ ” “ ผู้หญิงเจนจัดอย่างยัยนั่นน่าชอบตรงไหนแก้ขัดแค่ชั่วครั้งชั่วคราวพอ คิดว่าฉันมันเป็นไงหน้าโง่ไม่รู้เรื่องอะไรมั่ง ถุงยาง 2 ชั้นกูยังกลัวเลย อยากสบายทางลัด อยากรวย อยากมีหน้ามีตาในสังคม “ ฮ่า…ฮ่า…ฮ่า~ อูเวอระเบิดหัวเราะเสียงดังออกมาทันทีกับประโยคนั้นของผู้เป็นนาย ” ขำอะไรของมึง ? “ “ ป่าวครับ ถ้าเธออยู่ที่นี่ด้วยมีหวังผมต้องขนเฟอร์นิเจอร์ทิ้งหมดบ้านแน่ ” อูเวอเอ่ยแซวผู้เป็นนายออกไป “ แม่งยั่วเก่งชิบหาย แก้ผ้าให้กูเอง เสนอตัวสุดๆพอกันทีกับยัยนั่น ” มาเฟียหนุ่มได้แต่ส่ายหน้าเมื่อพูดถึงแซนดี้ ~ เช้าวันใหม่ ~ ร่างหนาสาวเท้าลงบันไดมาเพื่อที่จะไปรับอาหารเช้าก่อนออกไปทำงาน อุ้ย! พลัก! “ ขอโทษค่ะ หนูไม่เห็นว่าคุณเดินมา ” ร่างหนาของมาเฟียหนุ่มชนกับองุ่นเข้าอย่างจัง “ ตามีก็หัดดูซะบ้าง ฉันคนนะไม่ใช่วิญญาณที่จะมาบอกว่าไม่เห็น ” ฟาโรเอ่ยบอกแล้วสาวเท้าเดินผ่านหน้าองุ่นไปอย่างไม่คิดสนใจ แม้จะรู้ดีว่าแม่บ้านสาวตั้งใจเดินชนเขา “ หอมจัง ” องุ่นได้แต่เอ่ยพึมพำออกมาเมื่อกลิ่นน้ำหอมของมาเฟียหนุ่มลอยเข้าจมูกเธอ “ ออกไปทำงานที่อื่นในนี้ไม่ใช่หน้าที่เธอ ” อูเวอเอ่ยบอกออกไป เขาจัดการเปลี่ยนหน้าที่ของแม่บ้านทั้งหมดตามคำสั่งของฟาโร โดยการเปลี่ยนให้องุ่นไปทำงานผ้าหลังบ้านแทนการปัดกวาดเช็ดถูอยู่ในบ้าน “ ถ้าเธอยังดื้อรัน…ชีวิตเธอก็จะไม่เหลือ ” อูเวอเอ่ยบอกแล้วสาวเท้าเดินไปหาผู้เป็นนายที่ห้องอาหารทันที “ ชิ! ขู่เก่ง คิดว่ากลัวเหรอ ” องุ่นเอ่ยพึมพำออกมาก่อนจะกระทืบเท้าเดินออกไปหลังบ้านทำหน้าที่ของตัวเองต่อ “ เธอตั้งใจเดินชนนายครับ ” “ อือ! ” “ จะให้ไล่ออกเลยไหมครับ ” “ ยังไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าทำผิดก็จัดการซะไว้ก็รกหูรกตา ฉันสงสารแค่ยายผ่อนถ้าไล่ออกซะตอนนี้ก็คงต้องเร่กันหางานใหม่ ” ฟาโรเอ่ยบอกอูเวอออกไป เขาแค่สงสารคนแก่ที่ต้องออกไปตกระกำลำบาก รถตู้หรูขับออกจากบ้านหลังใหญ่ของฟาโรมายังโรงแรมหรูย่านใจกลางเมืองที่นัดหมายคุยธุรกิจกับคู่ค้า เอี๊ยด! รถตู้ขับมาจอดยังลานจอดรถของโรงแรมร่างหนาสาวเท้าลงจากรถก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆบริเวณที่ดูสะอาดสะอ้านสมกับเป็นโรงแรมดัง สองขาแกร่งสาวเท้าเดินเข้าไปในโรงแรมตามมาด้วยอูเวอและลูกน้องอีกหลายคน อาทิตย์ที่เดินตรวจความเรียบร้อยอยู่ได้แต่มองมาเฟียหนุ่มนิ่งๆ “ คุณฟาโรครับ น่าจะนัดคุณเฉินไว้ที่ห้องอาหารจีน ” เลขาคนสนิทเอ่ยบอกอาทิตย์ออกไป ~ ห้องอาหารจีน ~ ร่างหนานั่งลงตรงข้ามเฉินคู่ค้าที่ซื้อขายอาวุธกับฟาโรมานานหลายปี ” คุณมาอยู่ที่นี่สบายดีนะครับ “ เฉินเอ่ยถามมาเฟียหนุ่มออกไป ” สบายดีครับ เรามาคุยธุระของเราเลยดีกว่าผมมีเวลาไม่เยอะ “ ฟาโรเอ่ยบอกออกไป แม้จะซื้อขายติดต่อกันมานานแต่เขาก็ไม่ได้สนิทจนจะพูดคุยเรื่องไร้สาระกันได้ ” รีบตัดบทเลยนะครับ รอบนี้ผมจะเอาเยอะกว่าครั้งก่อนๆแต่ขอราคาที่ถูกลงอีกหน่อยจะได้ไหมครับ “ เฉินรีบเปิดประเด็นทันที พรึบ! ” ไม่ได้ครับ คนที่สั่งเยอะกว่าคุณเขาก็ได้ราคานี้เหมือนกัน ถ้าไม่พอใจเรื่องราคาคุณก็ไปหาเจ้าอื่นได้เลย ผมขอตัว ” สองขาแกร่งยืนขึ้นเต็มความสูงสาวเท้าเดินออกจากห้องอาหารไปทันทีโดยไม่คิดที่จะสนใจคู่ค้าของเขาเลย ปัง! “ ไอ้สัส! หยิ่งเหรอวะ ” มือหนาของเฉินตบลงบนโต๊ะอย่างแรงเมื่อฟาโรปฏิบัติต่อเขาแบบนั้น “ เอาไงต่อครับ ” ลูกน้องเอ่ยถามผู้เป็นนายออกไป “ กูจะเลิกซื้อของกับมัน ไปกระจายข่าวเอาให้เสื่อมเสียจนไม่มีใครอยากซื้อกับมันอีก ” เฉินเอ่ยสั่งลูกน้องออกไป “ ครับ ” ~ อีกด้าน ~ “ คุณเฉินแอบเอาของไปปล่อยต่อให้หลายคน ครั้งนี้ก็คงจะมากดราคาเราแล้วเอาไปปล่อยต่ออีกเหมือนเดิมครับ ” อูเวอเอ่ยพูดออกไป “ งดซื้อขายกับมัน ” “ ครับ ” สองขาแกร่งสาวเท้าเดินออกตรงไปยังประตูทางออกของโรงแรมทุกคนมองมาเฟียหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีทองในตาสีฟ้าไม่วางตาและหนึ่งในนั้นก็เป็นอาทิตย์ที่มองตามฟาโรไปจนสุดสายตาเช่นกัน ภายในบ้านหลังใหญ่ของฟาโร สองขาเรียวขององุ่นสาวเท้าเดินขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน ในมือถือกุญแจสำรองห้องนอนใหญ่ของมาเฟียหนุ่มติดมือมาด้วย ใบหน้านวลสวยหันซ้ายแลขวาก่อนจะเปิดประตูห้องเข้าไปอย่างถือวิสาสะ แม้จะรู้ดีอยู่แก่ใจว่าห้ามขึ้นมาแต่เธอก็ไม่คิดสน “ โห! ห้องนอนคุณเอกว่าสบายแล้วที่นี่สบายกว่าหรูกว่าอีก ” ร่างบางขึ้นไปกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ พลางเอ่ยพูดออกไป องุ่นเดินสำรวจทุกซอกทุกมุมภายในห้องสมองอันน้อยนิดเอาแต่คิดหาวิธีเพื่อที่จะถึงตัวฟาโร ร่างบางยืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจกในห้องแต่งตัว ” ถ้าฉันได้เป็นนายหญิงของที่นี่คงดีไม่น้อย“ มือเรียวหยิบขวดน้ำหอมกลิ่นประจำของฟาโรขึ้นมาฉีดใส่ตัวเอง กลิ่นที่เธอสูดดมอยู่เมื่อเช้านี้ ร่างบางเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่ภายในห้องแต่งตัวเสื้อเชิ้ตแบรนด์ดังมากมายแขวนไว้เป็นระเบียบอยู่ในตู้ “ เงินเดือนฉันสามเดือนยังซื้อเสื้อตัวนึงของเขาไม่ได้เลย แล้วฉันยังจำเป็นต้องมีศักดิ์ศรีอยู่ไหม ศักดิ์ศรีมันซื้อของแพงๆพวกนี้ไม่ได้ ศักดิ์ศรีทำให้ฉันสุขสบายไม่ได้ ต้องรวยเท่านั้นในเมื่อรวยด้วยตัวเองไม่ได้การได้ผัวรวย คือ ทางออก ” องุ่นเอ่ยพูดอยู่คนเดียวในห้องแต่งตัวของมาเฟียหนุ่ม ในระหว่างที่กำลังเพลิดเพลินอยู่กับความคิดของตัวเองนั้น… Rrrrr…Rrrrr เสียงมือถือกลางเก่ากลางใหม่ขององุ่นดังขึ้นมือเรียวหยิบมันออกมาดูพบว่าเป็นยายที่โทรมา “ แกอยู่ไหน ? ” “ ยายมีอะไรจะใช้อะไรฉันอีกวันนี้ฉันทำงานมาทั้งวันแล้วนะ ” องุ่นเอ่ยโวยวายออกไปทันที “ ฉันถามว่าอยู่ไหน ? “ ” หลังบ้าน จะถามทำไมนักหนา “ องุ่นเอ่ยโกหกออกไปอย่างหงุดหงิด ” คุณเขากำลังมา ฉันคิดว่าแกเข้าไปวุ่นวายอยู่ในบ้านอีก “ กระบอกตาสวยเบิกกว้างขึ้นทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้นของผู้เป็นยาย สองขาเรียวรีบสาวเท้าเดินออกจากห้องนอนวิ่งลงบันไดด้วยความรวดเร็วก่อนจะมาหยุดอยู่บริเวณหน้าบ้าน เอี๊ยด! รถตู้หรูขับเขามาจอดยังโถงขนาดใหญ่หน้าบ้าน สองขาแกร่งสาวเท้าลงจากรถตั้งท่าจะเดินเข้าบ้านต้องหยุดชะงักไปทันที เมื่อฟาโรได้กลิ่นน้ำหอมที่เขาฉีดอยู่ทุกวันลอยเขาจมูกมา น้ำหอมแบรนด์หรูที่มีกลิ่นเฉพาะเป็นเอกลักษณ์ที่เขาสั่งทางแบรนด์ผลิตขึ้นมามีแค่ฟาโรเท่านั้นที่มีน้ำหอมกลิ่นนี้ ก่อนจะกวาดสายตามองไปยังองุ่นที่ยืนนิ่งอยู่ ” นายมีอะไรรึป่าวครับ “ อูเวอที่เห็นผู้เป็นนายนิ่งไปเอ่ยถามขึ้นทันที ^^
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม