งานเลี้ยง (มีเนื้อหาจากเรื่องมาเฟียร้ายหวงรัก)
1675 คำ
ตกเย็นของวันเดี๋ยวกันนั้นร่างหนาของมาเฟียหนุ่มกำลังแต่งตัวเตรียมจะไปงานฉลองมงคลสมรสแม้จะไม่อยากไปมากแต่ด้วยหน้าที่เขาก็เลี่ยงมันไม่ได้
Rrrrr…Rrrrr
เสียงมือถือราคาแพงที่วางอยู่บนที่นอนดังขึ้นสองขาแกร่งรีบสาวเท้าเดินมาทันทีมือหนาหยิบมันมาดู ก่อนจะฉายยิ้มกว้างออกมาและกดรับสาย
“ สวัสดีครับคนสวย คิดถึงจังเลย ”
“ อย่ามาบอกคิดถึง เพราะถ้าคิดถึงแม่จริงก็คงจะโทรมาหาแม่บ้างนี่ไม่เห็นโทรมาเลย ” ผู้เป็นแม่เอ่ยบอกลูกชายออกไป
“ นายหญิงอย่าน้อยใจเลยนะครับ ลูกชายคนนี้งานยุ่งมาก ”
“ เหนื่อยไหมลูก เอาคนช่วยงานเพิ่มไหม ” ผู้เป็นแม่เอ่ยถามลูกชายออกไปอย่างเป็นห่วง
“ ไม่เหนื่อยครับ แค่นายหญิงโทรมาผมก็หายเหนื่อยแล้ว พ่อละครับ ”
“ พ่อไปตีกอล์ฟกับเพื่อนๆเดี๋ยวก็คงกลับมา คืนนี้ลูกจะไปงานเลี้ยงใช่ไหม ? ”
“ ครับ งานที่แสนจะน่าเบื่อ งานที่ต้องแจกยิ้มธุรกิจ เห้อ! ” ฟาโรเอ่ยบอกผู้เป็นแม่ออกไป พลางถอนหายใจยาวๆออกมา
“ เอาน่า….ไปบ่อยๆเดี๋ยวก็ชินลูก ว่าแต่ลูกชายแม่เจอสาวที่ถูกใจบ้างรึยัง ”
“ สาวที่ไหนละครับอยู่แต่ในห้องทำงาน ”
“ ลูกจำแอนดริวได้ไหมเพื่อนลูกสมัยมัธยม “
” จำได้ครับ มีอะไรรึป่าว? “
” เขามีลูกแล้วน่ารักมาก แม่เจอเขาที่ร้านอาหารเมื่อวานนะ ลูกรีบมีแฟนสักทีสิแม่อยากอุ้มหลาน” ผู้เป็นแม่เอ่ยบอกลูกชายออกไป
“ อย่าพูดเรื่องที่มันเป็นไปไม่ได้เลยครับ ” ฟาโรเอ่ยบอกแม่ออกไปคำว่าแฟนห่างไกลจากตัวเขามาก
“ แม่ติดต่อลูกสาวของเพื่อนแม่ให้เอาไหม ”
“ อย่านะครับนายหญิง ผมไม่เอา ขออยู่แบบนี้ดีกว่าสบายใจกว่าเยอะครับ ” ฟาโรเอ่ยตอบออกไปอย่างไม่ต้องคิด
“ เห้อ! ชีวิตนี้คงไม่ได้อุ้มหลานจริงๆสินะ ” ผู้เป็นแม่ถอนหายใจยาวออกมา พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยอกน้อยใจ
“ นายหญิงครับ หาเมียนะครับไม่ใช่หาซื้อกางเกงในที่จะหาได้ง่ายๆ เอามาแล้วอยู่ด้วยกันไม่ได้ นิสัยเข้ากันไม่ได้เสียเวลาเปล่าๆ “ ฟาโรเอ่ยบอกออกไปอย่างใจคิด
” งั้นก็แล้วแต่ลูกก็แล้วกันแต่ถ้าเจอใครที่ถูกใจรีบจีบเลยนะแม่รออุ้มหลาน “ ฟาโรได้แต่ส่ายหน้าให้ผู้เป็นแม่ที่ดูจะมุ่งมั่นตั้งใจจนเกินเหตุ สองคนแม่ลูกพูดคุยกันอยู่นาน…
กระบอกตาคมก้มลงไปมองนาฬิกาข้อมือราคาแพงที่เขาสวมใส่อยู่ เมื่อเห็นว่าใกล้เวลาสองขาแกร่งสาวเท้าเดินลงมายังรถหรูที่อูเวอสตาร์ทเครื่องรอไว้แล้ว
“ นายครับคนที่นายใหญ่ส่งมารออยู่ที่โรงแรมแล้วครับ ” อูเวอเอ่ยบอกผู้เป็นนายออกไปเมื่อทางนั้นติดต่อมาว่าเดินทางมาถึงแล้ว
รถสปอร์ตสุดหรูขับออกจากบ้านตรงไปยังโรงแรมสถานที่จัดงานทันที
เอี๊ยด!
รถหรูขับไปจอดยังจุดรับส่งแขกสองขาแกร่งสาวเท้าลงจากรถ รูปโฉมที่สมบูรณ์แบบราวกับลูกรักพระเจ้าและใบหน้าหล่อเหลาของมาเฟียหนุ่มสะกดทุกสายตาของแขกที่กำลังเดินเข้าไปในงาน ดวงตาคู่คมกวาดสายตามองไปรอบๆเพื่อหาคู่ควงของตัวเองที่ผู้เป็นพ่อส่งมา
“ สวัสดีค่ะคุณฟาโร ” ร่างบางของเลขาสาวเอ่ยทักทายอย่างมีมารยาท มาเฟียหนุ่มทำเพียงพยักหน้ารับแล้วสาวเท้าเดินเข้าไปในงานทันที
” คุณฟาโรผมดีใจนะครับที่คุณมาตามคำเชิญของเรา “ เจ้าบ่าวเอ่ยทักทายมาเฟียหนุ่มออกไปทันที
” ยินดีครับ ขอให้คุณและคนรักมีความสุขมากๆ” ฟาโรเอ่ยพลางส่งยิ้มธุรกิจไปให้เจ้าบ่าว ก่อนจะเดินเข้าไปภายในงาน ร่างหนายืนนิ่งอยู่นานก่อนที่กระบอกตาคมจะหันไปมองตามสายตาผู้คนในงานก็เห็นเข้ากับสายลมเดินควงคู่มากับสาวน้อยหน้าตาน่ารักคนนึง ฟาโรรู้สึกถูกชะตากับหญิงสาวคนนั้นเป็นอย่างมากใจแกร่งก็นึกสงสัยอยู่ไม่น้อยว่าเธอเป็นอะไรกับสายลมกันแน่…
“ สวัสดีครับคุณสายลม ผมไม่คิดเลยว่าจะเจอคุณที่นี่ด้วย ” ฟาโรยืนมองสายลมอยู่นานด้วยความสงสัยจึงตัดสินใจเดินเข้าไปทักทาย แม้จะรู้ดีอยู่แล้วว่าสายลมมางานนี้ด้วยแต่เขาก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ ไม่ชี้
แต่อีกคนเอาแต่ยืนมองเขานิ่งไม่แม้แต่จะทักทายกลับ
“ คุณสายลมนี่เหมือนกับที่เขาร่ำลือจริงๆนะครับ นิ่ง ” ฟาโรเอ่ยพูดออกไป ดวงตาสีฟ้าคู่นั้นปลายตาไปมองยังปิ่นสาวน้อยแสนสวยที่ยืนอยู่ข้างๆสายลม…
“ คุณไม่คิดจะแนะนำ สาวสวยคนนี้ให้ผมรู้จักหน่อยเหรอครับ ” ฟาโรเอ่ยถามออกไป กระบอกตาคมเอาแต่จ้องมองปิ่นไม่วางตา พลางส่งรอยยิ้มพึงพอใจไปยังปิ่น ร่างบางเอาแต่ยืนนิ่งไม่แม้แต่จะยิ้มตอบกลับเขา
“ ก่อนที่คุณจะสนใจคนของผม คุณควรสนใจคนข้างๆของคุณก่อน ” สายลมเอ่ยเสียงลอดไรฟันออกไป
“ โอ้…คนนี้คือเลขาของผมครับ ผมโสดและอยากจะทำความรู้จักกับสาวน้อยคนนี้ ” ปากหนาของมาเฟียหนุ่มลูกครึ่งเอ่ยบอกสายลมออกไป ฟาโรที่ประเมินจากสายตาแล้วเขาคิดว่าปิ่นกับสายลมไม่ได้เป็นอะไรกันแน่นอน
“ หึ ! งั้นเหรอครับ “ สายลมหัวเราะเบาๆในลำคอ พลางเอ่ยถามออกไป
“ ตกลงคุณจะไม่แนะนำเธอให้ผมรู้จัก ” เป็นอีกครั้งที่ฟาโรเอ่ยถามสายลมออกไป
“ ไม่จำเป็น ” คำตอบสั้นๆของสายลมแต่มันแฝงไปด้วยความไม่พอใจมากมายอยู่ในนั้นจนฟาโรรับรู้ได้ กระบอกตาคมของสองมาเฟียยืนจ้องตากันนิ่ง กลุ่มพ่อๆที่ยืนอยู่ได้แต่มองมาเฟียทั้งสองอย่างลุ้นระทึก กระบอกตาคมของเมฆจ้องมองไปในดวงตาสีฟ้าคู่คมอย่างพิจารณาด้วยเช่นกัน
“ งั้นไม่เป็นไรครับ ผมจะหาวิธีทำความรู้จักกับสาวสวยคนนี้เอง ไม่ใช่เรื่องยาก ไว้เราค่อยเจอกันนะครับคนสวย ”
ฟาโรเอ่ยบอกสายลมออกไป ไม่วายหันไปเอ่ยกับปิ่นก่อนจะสาวเท้าเดินไปจากจุดนั้นอย่างไม่ค่อยพอใจนัก ฟาโรเดินไปหาลูกน้องของตัวเองพลางกระซิบกระซาบ….
“ ส่งคนตามดูความสัมพันธ์ของทั้งสองไว้ถ้าไม่ได้เป็นอะไรกันจริง แม่กูได้อุ้มหลานแน่นอน ” มาเฟียหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีทองในตาสีฟ้าเอ่ยบอกลูกน้องคนสนิทออกไป
“ ครับ ” อูเวอรับคำอย่างว่าง่ายและไม่ลืมที่จะสั่งลูกน้องให้ตามดูความสัมพันธ์ของสองคนนั้นเอาไว้ ฟาโรกับเลขาสาวที่พ่อเขาส่งมาสาวเท้าเดินไปนั่งยังโต๊ะที่มีชื่อของตัวเองตั้งอยู่
“ คุณฟาโรคะ นายฝากเอกสารมาให้ดิฉันส่งมอบให้คนของคุณแล้ว ส่วนเรื่องคุณเฉินตอนนี้ทางนั้นไปปล่อยข่าวเสียหายจนมีลูกค้าหลายคนยกเลิกออเดอร์ของเราไปค่ะ ความเสียหายมูลค่าหลายร้อยล้านบาทค่ะ ” เลขาสาวเอ่ยบอกฟาโรเบาๆเธอต้องรีบรายงานทุกอย่างให้ฟาโรทราบเพราะเสร็จจากงานเลี้ยงเธอจะต้องบินกลับไปทันที
“ เรื่องไอ้เฉินฉันจะจัดการกับมันเอง ”
“ ค่ะ ” ทั้งสองนั่งพูดคุยกันเงียบๆโดยมีสายลมที่คอยลอบมองฟาโรอยู่บ่อยครั้ง ไม่นานร่างบางของปิ่นก็โดนสายลมฉุดลากไปไหนสักที่ ฟาโรได้แต่มองตามทั้งสองนิ่งแม้จะอยากรู้มากว่าสายลมลากหญิงสาวคนนั้นไปไหนแต่เขาก็ไม่คิดจะเดินตามไปให้มันน่าเกลียด
“ ขอโทษนะคะ ดิฉันคิดว่ามาเฟียคนนั้นหวงผู้หญิงคนนั้นค่ะ ดิฉันสังเกตุดูจากสายตากับน้ำเสียงของเขาค่ะ ” เลขาสาวเอ่ยพูดออกไปเมื่อเห็นผู้เป็นนายเอาแต่มองตามทั้งสองไม่วางตา ฟาโรได้แต่นั่งฟังในสิ่งที่เลขาพูดนิ่งๆ
ไม่นานก็เห็นสายลมเดินกลับมาคนเดียวโดยไม่มีปิ่นกลับมาด้วย คิ้วคมของมาเฟียหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีทองในตาสีฟ้าขมวดเข้าหากันทันที
” นายครับ คนของเราบอกว่าทั้งสองทะเลาะกันเสียงดังในห้องน้ำ “ อูเวอรีบเดินมารายงานให้ผู้เป็นนายทราบ
” ทะเลาะกัน เรื่องอะไรวะ “
” คนของเราบอกว่า มีผู้ชายมาทักทายและขอเบอร์ผู้หญิงคนนั้นคุณสายลมเลยไม่พอใจครับ “
“ นายจะเอายังไงต่อครับ ” อูเวอเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งเมื่อรู้สึกแปลกๆกับความสัมพันธ์ของทั้งสอง
“ ส่งคนตามดูไปก่อนถ้าสองคนนั้นเป็นอะไรกันจริงกูถอยเอง ” แม้ในสายตาของใครต่อใครจะมองว่าฟาโรเป็นคนไว้ใจไม่ได้ชอบจัดการคู่อริด้วยวิธีสกปรกอยู่บ่อยครั้งแต่นั่นก็ไม่ใช่กับทุกคนและในความเป็นจริงเข้าเป็นคนที่ซื่อสัตย์มากคนนึง เขาพร้อมยอมและถอยให้กับทุกเรื่องถ้าเขารู้ตัวว่าเขากำลังล้ำเส้นใครอยู่…
ฟาโรเอาแต่นั่งมองทางอยู่นานจนเห็นร่างบางของปิ่นเดินกลับมาพร้อมกับดวงตาที่แดงกรั่ม สายตาคมเอาแต่มองตามจนเห็นสายลมลากร่างเล็กของหญิงสาวเดินออกจากงานเลี้ยงไป ลูกน้องของฟาโรตามดูความเคลื่อนไหวของทั้งสองและรายงานความเคลื่อนไหวให้ผู้เป็นนายทราบอยู่ตลอด
^^
- ผู้เขียน
