อธิการที่เคยมีแต่ความเฮฮา สนุกสนานตอนนี้ไม่มีเล่นอีกต่อไป ใบหน้าหล่อเหลาของอธิการมีแต่ความตึงเครียดมือหนากำอาวุธประจำกายไว้มั่น
“ ยัยพลอยโทรหาฟ้าหน่อยมาถึงไหนแล้ว “ รินลดาเอ่ยบอกพลอยใสออกไป แม่ๆที่มาด้วยยืนกันแทบไม่ติดที่เมื่อเห็นอาการของเมฆ พ่อๆและแม่ๆทุกคนรู้ดีว่าตอนนี้ไม่มีใครสามารถหยุดเมฆได้นอกจากเพียงฟ้าคนเดียวเท่านั้น
“ หยุดนะคะ ! ” เพียงฟ้าเอ่ยบอกสามีออกไป พลอยใส่ไม่ทันได้โทรออกเสียงขอเพียงฟ้าก็ดังขึ้น สองขาเรียวสาวเท้าเดินเข้าไปหาสามี เมฆก็ยังยืนนิ่งเสมือนไม่ได้ยินเสียงภรรยา
” พี่จะหยุดหรือไม่หยุด “ เพียงฟ้าเอ่ยถามเมฆขึ้นอีกครั้ง กระบอกตาสวยจ้องมองไปยังอธิการอย่างเอาเรื่อง
” น้องเข้าข้างมันเหรอ มันกำลังจะเอาลูกของเราไปนะ “ เมฆหันไปเอ่ยถามคนรัก
” ลูกโตแล้ว ลูกมีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจเลือกคู่ชีวิตเอง”
“ แต่มันต้องไม่ใช่ไอ้เหี้ยนี่ ” เมฆเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“ ทำไมคะ ทำไมจะเป็นฟา
