เมื่อเดินมาที่หน้าห้อง ไม่รอช้าพ่อรีบเอื้อมมือไปจับลูกบิดทันดี แต่ประตูมันล็อกมาจากด้านในทำให้เปิดเข้าไปไม่ได้
“ทำไมห้องถึงล็อก ?”
“คือว่า….อลิชเผลอล็อกไว้ตอนออกมาจากห้องน่ะค่ะ”
“ไม่ใช่ว่าแอบซ่อนใครไว้ใช่ไหม”
“มะ ไม่ใช่…” ฉันก้มหน้าลง แบบนี้พ่อต้องจับพิรุธได้แน่ๆ ยิ่งโกหกไม่เก่งด้วย พอถูกจี้ถามแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ไปไม่เป็น
“ทำไมพ่อจะดูไม่ออกว่าลูกสาวตัวเองกำลังโกหก”
เฮือก! ฉันว่าแล้วไงพ่อต้องจับได้แน่ๆ
ปังๆ เสียงเพราะทุบประตูห้องดังลั่น พร้อมกับเรียกให้คนด้านในมาเปิดประตู
“เปิดสิวะ ถ้าไม่เปิดฉันจะไม่ให้แกเจอหน้าลูกสาวฉันอีกแน่!!”
“พ่อใจเย็นๆ….”
“พ่อจะใจเย็นกว่านี้ถ้าลูกไม่โกหก”
“อลิชไม่ได้โกหกนะคะ…..”
แกร็ก! เมื่อสิ้นสุดคำพูดของฉันประตูห้องก็ถูกเปิดออก คุณคานส์ยืนนิ่งมองมาที่พ่อกับฉัน
ทั้งที่เมื่อกี้ฉันเป็นคนพูดกับพ่อเองแท้ๆ ว่าไม่ได้โกหก คุณคานส์เปิดประตูห้องออกมาไ
