“พูดดีนะ” เขาประชดให้ แต่รู้สึกดีและภูมิใจในคำพูดของเธอไม่น้อย เหมือนเธอเชื่อมั่นในตัวเขา
“ยัยวิวเป็นยังไงบ้างคะ” เธออดถามไม่ได้ แม้จะได้รับข่าวคราวจากลีลาอยู่บ่อยครั้งก็ตาม
“อยากรู้ก็ไปดูเอง” เขาตอบกวนๆ
“ธัญญ์จะมาติดต่อเรื่องสินค้าที่บริษัทเหรอ” เธอพูดเป็นงานเป็นการขึ้นมา เพราะเมื่อครู่ยังไม่ทันได้พูดเรื่องงาน เขาก็ลากเธอออกมาเสียก่อน
“ใช่ ถ้าวิทำให้ธัญญ์ไม่ถูกใจ ก็ไม่ซื้อ” วิธาดาเม้มริมฝีปากแน่น
“ตอนนี้ทำตัวเหมือนสาวโสดเลยนะ ทั้งๆ ที่มีลูกกับผัวรออยู่ ออกไปทานข้าวกับผู้ชายสองต่อสอง” วิธาดาขมวดคิ้วมุ่นก่อนจะคลายออก
“ธัญญ์แอบตามวิหรือไง”
“เปล่า แค่บังเอิญเห็นเรื่องน่าอายของใครบางคน” คำตอบของเขาทำให้เธอเงียบไป เขาชอบพูดแบบนี้ แล้วเธอจะมั่นใจได้ยังไงว่าเขารักเธอ
“นี่จะพาวิไปไหน”
“กลับบ้าน” เขาบอกโดยไม่หันมอง เพราะขออนุญาตบิดามารดาของเธอแล้ว
วิธาดาจะหนีลงจากรถก็ไม่ได้ เธอจึงนั่งเ
