“ทำไมล่ะ บอกมาสิ ว่าวิมีเหตุผลอะไร หรือจะหาผัวใหม่ อย่าหวังเลยว่าจะทำแบบนั้นได้ ธัญญ์ไม่มีวันยอมให้วิทำแบบนั้นแน่นอน”
“คนเลว ใจสกปรก” เธอผลักเขาออกห่างอย่างเสียใจ
“ไม่ต้องมาพูดจาบ่ายเบี่ยง” เขาเข้าสวมกอดเธอทางด้านหลัง แม้อีกฝ่ายจะดิ้นหนีเพียงใดแต่ทำไม่สำเร็จ ธัญญ์เอื้อมมือมากอบกุมทรวงสาว เคล้นคลึงหนักๆ ลูบคลำไปตามผิวผ่อง
“ธัญญ์พอเถอะ พอสักที” แม้แรกๆ ที่เขามาตาม เธอจะปรนนิบัติเขาอย่างดี แต่เธอไม่ชอบให้ใครมาบังคับจิตใจแบบนี้
ธัญญ์กระชากเสื้อตัวสวยออกจากร่างของภรรยา ลูบไล้ยกทรงสีขาวสะอาดตา
“ธัญญ์ บอกให้พอยังไงเล่า”
“จะกลับไปกับธัญญ์ไหม” เขาแสร้งทำป่าเถื่อนเพื่อบีบบังคับเธอ
“ธัญญ์ วิเจ็บนะ” เธอนิ่วหน้าเมื่อเขาบีบเคล้นทรวงสาวแรงๆ
“ถอดออกเดี๋ยวนี้เลยวิ” เขาบอกเสียงพร่า คราแรกอยากข่มขู่ให้เธอกลับ แต่ทำไปทำมาอารมณ์พิศวาสเริ่มก่อตัว
เธอไม่ทำตาม เขามีวิธีจัดการกับชุดสวยให้หลุดร่วงลงจากกา
