เธอนั่งมองถุงยานานสองนานพลางคิดเรื่องวันนี้ตามไปด้วย ตั้งแต่เหตุการณ์เธอลื่นหน้าห้องน้ำ หมอรวิกรอุ้ม พามาส่งที่คอนโด ประคบเย็นให้ และเอายามาให้หลังจากกลับออกไปนานพอสมควร
“ก็เขาเป็นหมอประจำตระกูล ไม่แปลกหรอกถ้าจะทำแบบนี้” เธอนั่งมองถุงยาพร้อมกับขยับริมฝีปากพูดตามไปด้วย หมอรวิกรไม่มีทางมีเหตุผลอื่นนอกจากทำตามหน้าที่ และประโยคที่เขาตอนอยู่บนรถชัดเจนเลยว่าเขาทำในฐานะหมอ
ไม่ต้องคิดมากไปหรอกมีญ่า คนอย่างหมอรวิกรไม่มีวันมาชอบเด็กอย่างเธอหรอก หรือถ้าชอบเธอก็คงไม่ชอบคนแก่อย่างเขาอยู่ดี
ทั้งที่เคยบอกไม่ชอบคนแก่ แต่ทำไมยังนึกถึงการกระทำต่างๆ ที่เขาปฏิบัติด้วย
ทั้งอ่อนโยน…
ทั้งชวนทำให้ใจสั่น…
อีกทั้งยัง…ดูอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
กรี๊ดดด ไม่นะมีญ่า! อย่าคิดแบบนั้น เธอไม่ชอบคนแก่ท่องเอาไว้!
เธอสะบัดหน้าแรงๆ ไล่ความคิดพวกนั้นออกไปจากหัว ก่อนจะหยิบยาแก้ปวดออกจากถุงมาป้อนเข้าปาก เพราะตอนนี้เริ่มปวดจ
