ตึก~ตึก~ตึก~
ในระหว่างที่อยู่บนหลังพี่ภูภัทร ฉันแทบไม่กล้าหายใจแรง พี่พาฉันเดินเข้าลิฟต์ เราต่างคนก็ต่างเงียบ จนลิฟต์มาถึงชั้นที่เราสองคนอยู่
ติ้ง~~
พี่ภูเดินออกจากลิฟต์ แล้วพาฉันมาหยุดที่หน้าห้อง
“ คีย์การ์ดอยู่ไหน”
เขาถามขึ้นท่ามกลางความเงียบ
“นี่ค่ะ ”
ฉันยื่นคีย์การ์ดให้พี่ภูภัทร ก่อนที่พี่จะพาฉันเข้าไปในห้อง พร้อมวางฉันเบาๆที่โซฟา
“ขอบคุณนะคะ ”
ฉันรีบยกมือไหว้พี่อีกที ถ้าไม่มีพี่ภูภัทรฉันเองก็คงแย่เหมือนกัน
“ถุงยาอยู่ไหน ”
“อยู่ในกระเป๋าค่ะ ”
ตอนแรกคิดว่าพี่ส่งฉันถึงห้องแล้ว พี่ก็จะกลับห้องตัวเอง หรือว่าพี่จะจัดยาให้ก่อน พี่ภูเปิดหายาในกระเป๋าเป้ของฉันทันที
“พี่ภูคะเอามานี่ก่อนค่ะคือ…”
คือฉันจะบอกพี่ว่าในนั้นมันมีผ้าอนามัยด้วยนะสิ
แต่เหมือนจะไม่ทันแล้วละ พี่ภูชะงักไปเล็กน้อยในช่องนั้นฉันพกผ้าอนามัยไว้ตลอด ฉันเม้มปากแน่นไม่เคยรู้สึกอายเท่านี้มาก่อน รีบมองหนีไปอีกทาง แ
