เช้าวันต่อมา
“ว้าย!!สายอีกแล้ว ”
กว่าจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็ปาไปเจ็ดโมงเกือบครึ่งละ แล้วจะทันเข้าแถวรึเปล่าละเนี่ย ฉันลุกลี้ลุกลนออกจากคอนโด วิ่งฉับๆไปยังปากซอย
“พี่คะ ไปโรงเรียนXxxด่วนเลยค่ะ ”
พอมาถึงปากซอย ฉันรีบบอกพี่วินอย่างกระหืดกระหอบ
“ขึ้นมาเลยน้อง เดี๋ยวพี่ไปส่ง ”
ฉันกระโดดขึ้นมอไซค์ทันที และพี่วินก็พาซิ่งมาก
ฉันนี่กำเสื้อพี่วินแน่นเลย เพราะถ้าพี่ขับเร็วแบบนี้ขืนตกไปคงเหลือแต่ชื่อแน่ๆ
“เท่าไหร่ค่ะพี่”
ยังไม่ทันลงจากรถฉันก็รีบควักหาตังค์มาจ่าย
“40ครับ ”
“นี่ค่ะ”
จ่ายเสร็จฉันก็รีบลงจากรถ
“โอ้ย!!!”
ในจังหวะที่ฉันรีบก้าวลง ขาฉันดันพลิกซะงั้น
ฉันถึงกับหน้านิ่วด้วยความเจ็บ แทบยืนไม่อยู่
“ไหวไหมน้อง”
พี่วินเห็นแบบนี้ก็ถามขึ้นอย่างเป็นห่วง
“ไหวค่ะพี่ หนูไม่เป็นไรมาก พี่ไปได้เลยค่ะ เพื่อนหนูมาแล้ว ”
พอเห็นลูกพีชเดินมาฉันก็บอกให้พี่วินกลับไปได้เลย เพราะไม่อยากให้พี่เส
