ตอนที่ 22 ความจนบัดซบ
“กลางวันขายนม...กลางคืนมาขายอะไร” แววตาหยามเหยียดดูแคลนอย่างตรงไปตรงมามองผมตั้งแต่หัวจรดตีน
“ผมไม่ได้มาขายอะไรทั้งนั้น ผมแค่กำลังจะกลับบ้าน”
“เอ๊ะ...เมื่อกลางวันเธอใส่หมวกเอาผ้าคลุมหน้า ฉันไม่ทันสังเกต พอมองดีๆ เธอนี่หน้าตาดีเหมือนกันนะ” มือนุ่มจับปลายคางของผมหมุนกลับไปหา ริมฝีปากหนายกมุมโค้งขึ้นเล็กน้อย ตั้งแต่เกิดมาอายุยี่สิบปี ผมไม่เคยเห็นใครหล่อดูดีมีเสน่ห์ขนาดนี้มาก่อนเลย แต่ก็แน่ล่ะผมจะไปเอาเวลาว่าที่ไหน ในเมื่อตั้งแต่เช้าจรดค่ำผมก็ยุ่งอยู่แต่กับการทำงานเพื่อหาเลี้ยงตัวเองและน้อง
“จิ๊....ซี้ดดดด เธอนี่ไม่น่ามาเดินขายนมเปรี้ยวอยู่กลางสี่แยกเลยนะ”
“ไม่เห็นจะเกี่ยวกัน”
“เกี่ยวสิ เพราะหน้าตาที่ดี มันจะทำให้เธอหาเงินได้ง่ายกว่า เยอะกว่า โดยใช้เวลาที่สั้นกว่าการไปยืนขายนมเปรี้ยวอยู่กลางสี่แยกทั้งวัน”
“ได้เงินมากกว่าอย่างนั้นเหรอ” สายตาผมจ้องหน้าผู้ชายที่กลิ่นตั
