ตอนที่ 23 ทดลองงาน
“ถอดเสื้อผ้าออก...ช้าๆ”
“ถอด...เสื้อผ้า...ด้วยเหรอ” ผมก้มลงมามองเสื้อยืดสีซีดมีรอยยับเพราะไม่ได้รับการรีด จากนั้นเหลือบตาขึ้นไปมองหน้าตึงกับดวงตากร้าวของเจ้านายแล้วตัดสินใจทำตาม มุมปากหยักโค้งขึ้นทำมุมสวยอย่างพอใจ เมื่อผมเลื่อนมือลงไปจับชายเสื้อยืดยกถลกสูง
“กางเกงใน...ถอดให้หมด”
“แต่ผมหนาว” ฝ่ามือเล็กๆ ถูกเลื่อนลงไปปิดเป้ากางเกงในเก่าจนยานย้วย ส่วนอีกข้างผมใช้มันถูลูบไปตามท่อนแขนซึ่งเวลานี้ขนอ่อนๆ ทั่วทั้งตัวลุกตั้งชันเพราะอากาศเย็นจัด ผมทำงานกลางแจ้งสู้แดดแรงได้สบายๆ แต่พอเข้ามายืนอยู่ในห้องแอร์เย็นๆ อย่างนี้มันเลยรู้สึกหนาวจนแทบทนไม่ได้
“ถอด...” น้ำเสียงแข็งดุกร้าวขึ้นมาทันที
“ครับ” ผมพยักหน้าสูดลมหายใจเข้าปอดลึก แล้วดึงกางเกงในปล่อยให้มันไหลจากเอวลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม ความอายจากร่างกายอันปราศจากเครื่องนุ่งห่ม มากพอๆ กับอายในความจน ที่แม้แต่เสื้อผ้ากางเกงในมันยังบ
