ตอนที่ 14 เหตุผลของการเลิกรา “สวัสดีครับ ผมชื่อจีน” พ่อหนุ่มหล่อหน้าเกาหลี ยืนยิ้มให้ผมมาจากริมรั้วหน้าบ้าน “อ๋อ ครับ...แล้วคุณจีนมาทำอะไรแถวนี้ครับ” “พาลูกค้ามาส่งเกสต์เฮาส์ข้างๆ น่ะครับ มองผ่านมาเห็นคุณพอดี เลยเดินเข้ามาทัก" “อ๋อ...ครับ” ผมมองตามทิศทางที่คนชื่อจีนพูดถึง เห็นฝรั่งตัวโต 3-4 คนกำลังยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูป ชี้มือชี้ไม้ไปยังชายหาดแล้วหันมาพยักหน้าให้ “คุณปานัทเขาไปไหนเหรอครับ ทำไมถึงทิ้งให้คุณอยู่บ้านคนเดียว” “คือ...พี่นัทออกไปทำงานน่ะครับ แต่อีกสักพักเดี๋ยวคงกลับ เพราะว่าต้องมารับผม ผมขอตัวก่อนนะครับ พอดีผมให้แม่บ้านเตรียมปั่นน้ำผลไม้เอาไว้ให้ เดี๋ยวมันจะละลายแล้วไม่อร่อย” ผมพูดโกหกเพื่อปกป้องความเป็นส่วนตัว และเริ่มรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ ที่ความบังเอิญดึงดูดผู้ชายคนนี้ให้มาเจอกันถี่ๆ ที่สำคัญผมไม่ชอบสายตาของผู้ชายคนนั้นเวลามองผมด้วย ปานัท : ว่าไงครับ // ผมตัดสินใจกดโทรศัพ