จามจุรีเคลิบเคลิ้มตามเขาอีกหนเพราะลึก ๆ แล้วหล่อนปฏิเสธเขาไม่เคยลง ปากกับใจช่างไม่ตรงกันซะจริง คาวีสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากน้อย จ้วงปลายลิ้นเข้าไปแล้วดูดลิ้นของหล่อนเบาๆ อย่างนุ่มนวล เขาอยากทำอย่างนี้ตังแต่ตอนอยู่มหาวิทยาลัย ติดที่มีคนเยอะแยะมากมายจำทำอะไรก็ไม่สะดวก และไม่ใช่แค่ปากของเขาที่ดูดลิ้นของจามจุรี แต่กลางลำตัวยังเริ่มเคร่งเครียดขึ้นมาด้วย เขาเบียดตัวเข้าหา ดึงดูดหล่อนไว้ด้วยชิวหาเร่าร้อน
“วี! นี่มันอะไรกันเนี่ย!” เสียงที่ดังขึ้นทำให้ทั้งสองหยุดชะงัก ก่อนหันไปมองก็ต้องผงะทั้งคู่เมื่อเห็นพนิดายืนจ้องมองด้วยคาวมตกตื่นเหมือนไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง จามจุรีรีบผละจากอกคาวีทันที
“หงส์...ฉัน...ไม่ได้...”
เผียะ! เสียงฝ่ามือพนิดาฟาดลงบนแก้มของจามจุรีโดยที่หล่อนยังไม่ทันพูดอะไรด้วยซ้ำ พนิดาเงื้อมือขึ้นจะตบซ้ำแต่คาวีฉวยไว้ได้เสียก่อน
“หยุดนะหงส์! เธอจะทำอะไรจีจี้ไม่ได้นะ” คาวีกุมมือพนิดาที่
