“ช่างหงส์เขาเหอะ ตอนนี้จีจี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ว่ะ เขาคงจะโกรธฉันเหมือนกัน”
“อย่าเพิ่งตามไปเลย ปล่อยให้จีจี้มันคิดอะไรของมันไปก่อน แต่...ฉันนึไม่ออกเลยจริง ๆ นะเนี่ยว่าแกกับ...เพื่อนสนิทของแกไปแอ๊บกันตอนไหน”
วิษณุทำหน้าสงสัยแต่ก็ไม่ได้รับคำตอบใดนอกจากสีหน้าเคร่งเครียดของเพื่อนนักศึกษาต่างคณะ
จามจุรีตื่นขึ้นมาพร้อมความรู้สึกที่ยังหดหู่หลังจากงานบอลของนักศึกษาคณะนิเทศคืนนั้นทำให้หล่อนเก็บตัวอยู่ในหอพัก ไม่ยอมไปมหาวิทยาลัยต่อเนื่องกันมาเป็นเวลาเกือบสัปดาห์แล้ว หล่อนทำตัวเหมือนหายไปจากโลกนี้ มีเพื่อน ๆ โทรมาหาก็จะบอกไปว่าไม่สบาย จริง ๆ แล้วหล่อนกำลังหลบรักษาใจ ไม่อยากไปมหาวิทยาลัยเพราะไม่อยากเจอหน้าใครคนนั้น หลายครั้งจ้องมองตัวเองในกระจกยังเห็นรอยช้ำเล็ก ๆ จากแรงฝ่ามือของพนิดา ที่ทั้งทำร้ายและก่นว่าหล่อน แม้จะได้รู้ความจริงบางอย่างจากปากของเพื่อนสนิทต่างคณะ หนุ่มนักเรียนแพทย์ที่ทำให้ชีว
