สัญญาสามปี...1
456 คำ
“เดี๋ยวฉันให้เลขาของฉันติดต่อไปว่าจากนี้ก่อนงานแต่งงานหนูจะต้องทำอะไรบ้าง” พ่อเลี้ยงก้องหล้าเอ่ยออกมาด้วยความเอ็นดู อย่างน้อยผู้หญิงแบบนับดาวก็น่าจะรับมือบุตรชายของท่านได้ นี่เป็นเหตุผลที่ท่านเลือกนับดาว แทนจะเป็นผู้หญิงเรียบร้อยลูกท่านหลานเธอในจังหวัดนี้
“ค่ะพ่อเลี้ยง” ร่างบางประนมมือไหว้ลาผู้อาวุโสกว่า ก่อนที่เธอจะเดินออกไปจากนั้นด้วยอาการที่ต่างไปจากตอนที่เข้ามาสิ้นเชิง ความหนักใจมันท่วมท้นอยู่ในอก แต่เธอไม่สามารถแสดงมันออกมาได้
นับดาวขับรถจักรยานยนต์มาเรื่อยๆ ด้วยหัวสมองที่มัวแต่คิดเรื่องของตัวเอง ทำให้เธอเกือบชนกับรถยนต์คันหนึ่งที่กำลังวิ่งไปที่คุ้มเคียงเดือน และเจ้าของรถโฟร์วิลยกสูงที่ใช้วิ่งงานอยู่ในไร่ก็ลงมาจากรถ พอเธอเห็นหน้าเท่านั้นแหล่ะ หญิงสาวก็ต้องถอนหายใจออกมาด้วยความอึดใจ
“ขับรถอะไรของเธอ นี่ถ้าฉันเบรคไม่ทันเธอไม่เป็นศพแล้วเหรอ” ก้องภพลงมาจากรถด้วยความหัวเสีย เมื่อรถจักรยานยนต์ของหญิงสาวหลบหลุมกระทันหัน จนเกือบจะชนกับรถของเขา ดีนะที่เขาเบรคทัน ไม่อย่างนั้นเขาคงได้เป็นฆาตกรขับรถชนคนตายแน่ๆ
“ขอโทษค่ะ” หญิงสาวกำลังเหนื่อยใจกับเรื่องของตนเอง แล้วยังซวยมาเจอว่าที่เจ้าบ่าวที่เธอไม่รู้ว่าเขารู้หรือยังเรื่องที่จะต้องแต่งงานกับเธอ
“คราวหลังก็ระวังมากกว่านี้หน่อยแล้วกัน จะไปไหนก็ไปเถอะ ฉันไม่อยากมาเสียเวลากับเธอ” ร่างสูงกระโดดขึ้นรถไป ก่อนที่จะขับไปตามทางที่มุ่งตรงไปยังคุ้มเคียงเดือน ส่วนนับดาวก็ขับรถจักรยานยนต์คันเก่าของเธอมุ่งตรงสู่บ้าน ที่ที่นางแจ่มรอฟังคำตอบจากเธอด้วยความหวัง และพยายามสลัดก้องภพออกไปจากหัวของเธอ
“พ่อเลี้ยงเขาว่ายังไงบ้างดาว” นางแจ่มที่นั่งชะเง้อรอการกลับมาของหลานสาวเอ่ยถามตั้งแต่หลานสาวยังไม่จอดรถด้วยซ้ำ
“เดี๋ยวเล่าให้ฟังนะน้า ขอหนูจอดรถแป๊ป” นับดาวหันมาหาผู้เป็นน้า ก่อนที่เธอจะรับจัดการกับจักรยานยนต์คันเก่าของเธอ
“เร็วๆ เลยรีบมาเล่า” นางแจ่มรีบบอกหลานสาวด้วยอยากรู้
“พ่อเลี้ยงเขาจะคืนที่ดินให้เรา แต่ว่ามีข้อแม้นะ” นับดาวบอกผู้เป็นน้าทันทีที่เธอนั่งลงที่แคร่หน้าบ้านข้างๆ น้าสาวของเธอ
- ผู้เขียน
