ผู้ชายที่ทุกคนร้องยี้...1
439 คำ
“ผมป้องกันดีน่าพ่อ พ่อจะหาลูกชายที่ประเสริฐแบบผมได้ที่ไหน ตั้งหน้าตั้งตาทำงานจนอาณาจักรของพ่อเลี้ยงก้องหล้ายิ่งใหญ่ขนาดนี้ เพราะฉะนั้นไว้ชีวิตผมเถอะครับ อย่าฆ่าผมด้วยการบังคับผมให้แต่งงานเลย” ผู้เป็นบุตรชักแม่น้ำทั้งห้ามาหว่านล้อมบิดา
“อย่ามาต่อรอง เรื่องงานก็ส่วนเรื่องงาน แต่เรื่องนิสัยส่วนตัวนี่สิฉาวโฉ่ไปทั่วทั้งจังหวัด เคยได้ยินมั้ย ถ้านิสัยอย่างแกหล่อแค่ไหนผู้หญิงก็ยี้” ผู้เป็นบิดาไม่ยอมหลงกลง่ายๆ
“โถ่!!ไม่มีพ่อที่ไหนเขาบูลลี่ลูกตัวเองแบบนี้หรอกนะ”
“ฉันไม่ได้บูลลี่แก ฉันแค่พูดความจริง เลิกมาเล่นลิ้นกับฉันได้แล้ว แล้วก็เตรียมตัวแต่งงานรีบมีหลานให้ฉัน ฉันจะได้เลิกยุ่งกับแก” พ่อเลี้ยงก้องหล้าเริ่มเหนื่อยใจที่จะต้องต่อล้อต่อเถียงกับบุตรชาย
“ถ้าผู้หญิงที่พ่อหามาท้อง แล้วพ่อจะเลิกยุ่งกับผมจริงๆ นะ” ก้องภพเอ่ยออกมาอย่างมีความหวัง มันจะยากอะไรแค่ทำผู้หญิงท้อง คนอย่างเขาน้ำยาดี เผลอๆ ติดตั้งแต่ครั้งแรกด้วยซ้ำ
“จริง...ตกลงแกจะยอมแต่งมั้ย” พ่อเลี้ยงก้องหล้าเอ่ยถามจริงจัง
“แต่งครับ” การตอบตกลงที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ถ้าผู้หญิงที่เขาแต่งงานด้วยตั้งครรภ์ขึ้นมาจริงๆ บิดาคงไม่มีเวลามายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของเขา เพราะมัวแต่เห่อลูกของเขาอยู่ แบบนี้เขาก็สบายหูไปอีกนาน เรื่องความรักหรือความผูกพันกับผู้หญิงที่บิดาเขาหามาให้ไม่ต้องพูดถึง เพราะคนอย่างเขาไม่คิดจะหยุดและฝากหัวใจไว้ที่ใครง่ายๆ อย่างแน่นอน
“งั้นอีกหนึ่งเดือนเตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวได้เลย อ้อ...มีอีกเรื่องหนึ่งที่ฉันลืมบอกแก แกห้ามทำให้หนูนับดาวเขาเสียใจเด็ดขาด ถ้าเมื่อไหร่ที่เขามาขอหย่ากับแก มรดกทุกอย่างเข้าการกุศลเท่านั้น หรือถ้าแกมีลูกก็จะถูกยกให้ลูกแก ส่วนแกก็เป็นคนที่มีแต่ตัว” ผู้เป็นบิดาเอ่ยจริงจัง ท่านทำทุกอย่างเพื่อบุตรชายของท่าน มันอาจจะดูเกินไป แต่ถ้าท่านไม่ทำอย่างนี้ บุตรชายของท่านก็คงไม่หยุดพฤติกรรมการเป็นพ่อพวงมาลัยแน่ๆ
“โหดเกินไปมั้ยพ่อ” ผู้เป็นบุตรชายเอ่ยออกมาด้วยความเหนื่อยใจ นี่บิดาของเขาต้องให้เขายอมรับขนาดไหน ทำไมยังมีเงื่อนไขไม่จบไม่สิ้นแบบนี้
- ผู้เขียน
