วิวาห์ลวงบ่วงจำยอม

ผู้ชายที่ทุกคนร้องยี้

ทางด้านก้องภพก็กลับมาถึงคุ้มเคียงเดือนด้วยอาการหัวเสียเล็กน้อย เพราะอุบัติเหตุที่เกือบจะทำให้เขาเป็นฆาตกรเมื่อสักครู่นี้อีก แล้วยิ่งมารู้ว่าบิดาของเขาเรียกเขาไปพบเขาก็ยิ่งไม่สบอารมณ์มากขึ้น พนันได้เลย ร้อยหนึ่งไม่เอาสักบาทบิดาของเขาต้องมีเรื่องบ่นเขาแน่ๆ

ร่างสูงจำใจต้องวางแก้วน้ำดื่มลง แล้วเดินไปหาบิดาที่นั่งคอยเขาอยู่ในห้องนั่งเล่น เขาถอนหายใจไปหลายเฮือกเลยทีเดียว กว่าที่จะมาถึงห้องนั่งเล่นที่ไม่ได้ไกลจากห้องนั่งเล่นห้องที่สองที่เขาอยู่เมื่อสักครู่มากนัก

“พ่อมีอะไรจะคุยกับผมเหรอครับ” ก้องภพเปิดก่อนทันที

“นั่งลงก่อนสิ อย่าใจร้อน เดี๋ยวได้รู้แน่ๆ ล่ะ” พ่อเลี้ยงก้องหล้าเอ่ยอย่างสบายอารณ์ ในขณะที่บุตรชายมองบิดาด้วยความประหลาดใจ ทำไมวันนี้ไม่มีทีท่าว่าจะดุเขาเลยสักนิด น่าแปลกจริงๆ

“พ่อมาแปลก มีอะไรหรือเปล่า” ก้องภพเห็นถึงความไม่ชอบมาพากล แต่เขาก็ไม่รู้จริงๆ ว่ามันคืออะไร

“แกต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่พ่อหาไว้ให้” คำพูดของพ่อเลี้ยงก้องหล้าราวกับสายฟ้าฟาดลงกลางใจบุตรชาย เขาไม่อยากจะเชื่อว่าบิดาจะทำแบบนี้กับเขา

“ผมไม่แต่ง” ก้องภพปฏิเสธทันที

“ถ้าไม่แต่งก็เตรียมหมดตัวได้เลย เพราะพ่อจะยกมรดกทั้งหมดให้กับองค์กรการกุศล” พ่อเลี้ยงก้องหล้าเอ่ยจริงจัง

“ทำไมพ่อต้องทำกับผมแบบนี้” ก้องภพเอ่ยถามเสียงขุ่น

“ก็ถ้าไม่ทำแบบนี้แกก็ลอยชายเป็นพ่อพวงมาลัยไปเรื่อยๆ สิ สุดท้ายแล้วก็จะไม่พ้นไปทำผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ท้อง” ผู้เป็นบิดาเอ่ยออกมาเสียงดัง เขาไม่รู้ว่าบุตรชายไปเอาความเจ้าชู้มาจากไหน ทั้งเขาและมารดาของก้องภพก็เป็นคนรักเดียวใจเดียว ลูกชายคนนี้มันแหวกเหล่าแหวกกอจริงๆ

“ผมรู้จักป้องกันน่าพ่อ ถ้าพ่อกลัวเรื่องจะไข่เรียราดไปทั่วแล้วไม่รับผิดชอบ ไม่มีทางหรอกพ่อ” ก้องภพพยายามใจเย็นและลองเกลี้ยกล่อมบิดาอีกสักครั้ง

“เรื่องโรคภัยมันก็เยอะ ถ้าเผลอพลาดขึ้นมา ฉันมีลูกชายอยู่คนเดียวนะโว๊ย” พ่อเลี้ยงก้องหล้าเอ่ยอีกครั้งเพื่อสนับสนุนเรื่องการแต่งงานของบุตรชาย