เอเดนกระวนกระวายใจหนักเมื่อไม่พบรายชื่อเมียรักของเขาที่โรงพยาบาลสักครั้ง ผ่านมาหนึ่งเดือนกว่า อลิซ ลูกสาวร้องเรียกหาแต่หม่ามี้บราวนี่ แต่คนเป็นพ่อจนปัญญาตามหาแม่ของลูก
จวบจนกระทั่งโทมัสยื่นจดหมายบางอย่างที่ได้รับมาจากคนแปลกหน้าอยู่หน้าคฤหาสน์ลูเซียโน่ ข้อความนั้นทำเอาเอเดนเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ รู้ว่าวาลินเสียชีวิตจากการทนพิษบาดแผลพร้อมลูกในครรภ์ได้เจ็ดสัปดาห์ ลูกที่เขาเพิ่งรู้ว่ามี กลับเสียโอกาสครั้งใหญ่หลวง
เอเดนเป็นสาเหตุทำเลือดเนื้อเชื้อไขเสียชีวิตทั้งแม่ทั้งลูกตั้งแต่อยู่ในครรภ์ ชายหนุ่มทำใจยอมรับไม่ได้ว่าวาลินทิ้งลูกทิ้งผัวไป
“ไม่จริง บราวนี่ เธอจะตายจากฉันกับอลิซไปไม่ได้”
เสียงเอะอะโวยวาย พาลอาละวาดลั่นสุดเสียง หัวใจแตกสลายสูญเสียความรัก
หยดน้ำตากำลังไหลรินจากดวงตาบอบช้ำอย่างช้าๆ มาเฟียพยายามกลั้นน้ำตาคลอหน่วย ทว่าห้ามมันไหลลงมาไม่ได้จริงๆ
“เอเดน”
มาดามคลาสริสาเบิกตา
