แต่เขาไม่มีทางเลือก เพราะหากเธอกับเขายังเกาะกอดกันต่อไป เขาไม่แน่ใจว่า เขาจะตั้งอยู่บนความอดทนอดกลั้นได้นานแค่ไหน แค่จูบแรกที่ได้จากเธอมา หัวใจแกร่งก็สั่นสะเทือน อยากจะเลื่อนจากผู้อุปการะเป็นผัวเธอให้รู้แล้วรู้รอด แต่เขาอยากเปิดโอกาสให้เมี่ยงคำได้เจอผู้ชายคนอื่นบ้าง ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาอาจจะไม่ใช่รัก มันอาจเป็นเพียงแค่ความหลงชั่วขณะ เพราะเมี่ยงคำใกล้ชิดกับเขามาตั้งแต่เด็ก เธออาจจะคิดว่าความผูกพันใกล้ชิดคือรัก ทั้งที่ความจริงแล้วมันอาจไม่ใช่
...มันอาจไม่ใช่สำหรับเธอ แต่สำหรับเขา เขารู้ดีแก่ใจว่า...ใช่
“เมี่ยงยังไม่ตื่นอีกเหรอ” กำนันไกรถามหลังจากนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องรับประทานอาหาร เมี่ยงคำกับเขาจะกินอาหารเช้าพร้อมกันแทบทุกมื้อ นอกเสียจากว่าเขาจะมีธุระด่วน หรือเดินทางไปต่างจังหวัด
“ตื่นแล้วจ้ะ” ป้าสร้อยตอบพลางหลบสายตาเจ้านาย นางรีบรินน้ำจากเหยือกใส่แก้วให้กำนันไกร แล้วถอยไปยืนอยู่ห่าง
