“เจอกันตอนเย็นค่ะ” เธอโบกมือลาสามี และนายคำ ซึ่งขับรถเลี้ยวหายออกจากซอยบ้านไปแล้ว “เราก็ออกบ้างดีกว่า”
หญิงสาวสูดลมหายใจสดชื่นเข้าจนเต็มปอด อากาศที่นี่ถือว่าดีเยี่ยม เพราะสถานที่เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ ตลอดจนสายธารจากลำน้ำตกและต้นน้ำบนเขาสูงที่ไหลลงมายังแหล่งชุมชนให้ได้ใช้ประโยชน์กันอย่างทั่วถึง
เช้าๆแบบนี้ หมอกขาวขุ่นจึงปกคลุมไปทั่วเมืองเลยทีเดียว
“หนาวจัง” เธอสูดปากเบาๆ ขณะเดินลูบแขนตัวเองเข้าบ้าน หากแล้วก็ต้องหยุดเดิน เพราะเธอเห็นใครบางคนยืนอยู่ที่ต้นไม้ใหญ่ตรงริมรั้วหลังบ้าน แววตาของมันจ้องมองมาที่เธออย่างแน่วแน่
“เอ๊ะ! ใครน๊า”
วินาทีแรก เธอรู้สึกกลัวที่มีคนมาด้อมๆมองๆ หากแล้วเมื่อเห็นมันขยับตัวออกจากหลังต้นไม้ จนทำให้เธอเห็นหน้ามันชัด รวมทั้งเรือนร่างกำยำดำคล้ำของมัน...เธอจำได้ทันทีว่ามันคือไอ้เขียว
“นายเขียว” หญิงสาวเมียงมองดูไปรอบๆตัว ว่ามีใครมองเธออยู่หรือไม่ เมื่อเธอไม่เห็นใ
