หลังจากที่เขาแยกกับแบมแบม ไทเกอร์ขับรถไปยังจุดนัดหมายของใครบางคนที่เขาไม่คิดจะพาเธอเข้าไปเกี่ยวข้อง
รถสปอร์ตสีดำจอดเทียบข้างรถคันหนึ่งที่ดับเครื่องอยู่ก่อนแล้ว
“มาเร็วดีนะ”
เสียงไทก้าทักขึ้นจากในรถ เขานั่งเอนเบาะ กัดหลอดน้ำอัดลมพลาสติกเล่นอย่างเบื่อหน่าย
“รีบไป กูอยากกลับแล้ว”
ไทเกอร์เปิดประตูเข้าไปนั่งด้านหลังคู่กับเขา สีหน้าเรียบนิ่งแต่สายตาไม่ไว้วางใจ
“รีบร้อนจังวะ ไอนั่นมันไม่หนีไปไหนหรอก”
ไทก้าพูดพร้อมหันไปมองน้องชายที่ดูไม่ปกติอย่างเห็นได้ชัด
“กูอยากเจอหน้าไอพ่อเลี้ยงเหี้ยนั้น”
เสียงไทเกอร์เย็นเยียบราวกับไม่เหลือความอดทนอีกต่อไป
“ไปถึงเดี๋ยวมึงก็เจอเองแหละ”
ไทไทก้าพูดพลางเหยียบคันเร่ง รถออกตัวช้า ๆ ไฟถนนส่องกระทบกระจกหน้ารถเป็นระยะ ๆ เหมือนจังหวะลมหายใจของใครบางคนที่พยายามควบคุมอารมณ์เต็มที่
จุดหมายปลายทางของไทเกอร์ในค่ำคืนนี้คือโกดังเก็บไม้ที่ชลบุรี โกดังของไทก้าเอง สถาน
