“มันชอบมึง รู้ตัวป่ะ”

1305 คำ

ฉันเดินมายังโซนเสื้อผ้า ตอนนี้นุ่นกับแจมกำลังเดินเลือกเสื้ออยู่ด้านในร้าน ส่วนฉันกับเมย์ยืนรออยู่ตรงหน้าร้าน พักขาไปพลาง มองผู้คนที่เดินผ่านไปมาพลาง แต่แล้ว…เสียงเรียกชื่อฉันก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “แบมแบม” ฉันหันไปตามเสียงเรียกทันที ก่อนจะสบตากับคนที่ไม่คิดว่าจะเจอที่นี่ “อ้าว อาร์ม? นายก็มาเดินที่นี่เหมือนกันเหรอ?” เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วตอบกลับมาอย่างเป็นกันเอง “อืม ฉันก็คนปกติปะ ตลาดนัดกับของถูกแบบนี้ ฉันมาเดินบ่อยนะ โดยเฉพาะตอนสิ้นเดือนอะ ฮ่า ๆ” ฉันหลุดหัวเราะตามอย่างช่วยไม่ได้ เพราะมันก็จริงอย่างที่เขาว่า ใครจะไปคิดว่าผู้ชายเงียบ ๆ ในคลาสจะมีมุมแบบนี้ด้วยนะ “หลังๆ มานี่ ฉันรู้สึกว่านายเริ่มพูดขึ้นเยอะนะ” ฉันแซวเสียงเบา “ต่างจากตอนที่ฉันรู้จักนายตอนแรกๆ เลย” อาร์มหัวเราะออกมาอย่างขำๆ “ฮ่าๆ มีคนบอกฉันว่าถ้าเริ่มสนใจใครสักคน ก็ต้องลองเปิดใจรับอะไรใหม่ๆ ดูบ้าง” ฉันยิ้มมุมปาก แล้วแห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม