หลังจากที่คุยตกลงกับแม่ของเธอเสร็จ ไทเกอร์ไม่ได้รีบลุกกลับทันทีเหมือนที่เคยทำเวลาเคลียร์งานเสร็จ
กลับกัน เขายังนั่งอยู่ตรงนั้น ที่โต๊ะไม้เก่าๆ หน้าครัวเล็กๆ ซึ่งเต็มไปด้วยวัตถุดิบพื้นบ้านวางระเกะระกะ
กลิ่นหอมของกะทิ น้ำตาลปี๊บ และแป้งข้าวเหนียวลอยฟุ้งไปทั่วบริเวณ
แม่ของแบมแบมกำลังคลุกแป้งอยู่ในอ่างใหญ่ด้วยมือเปล่า ส่วนไทเกอร์ก็ช่วยแกะใบตอง ล้าง และเช็ดให้แห้งอยู่ข้างๆ อย่างไม่เกี่ยงงอน
“เกอร์เคยทำพวกนี้บ้างไหม” แม่ของเธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ
“ไม่เคยเลยครับ แต่ก็ดูไม่ยากเท่าไหร่” เขาตอบกลับพลางหั่นกล้วยเป็นแว่น ๆ อย่างตั้งใจ แม้มันจะดูเก้ๆ กังๆ ไปบ้างในตอนแรก
เสียงหัวเราะเบา ๆ ของผู้เป็นแม่ดังขึ้นเป็นระยะระหว่างที่ทั้งคู่ช่วยกันเตรียมขนม
ไม่มีคำพูดมากนักในบางช่วง แต่กลับรู้สึกได้ถึงความผ่อนคลาย และความเงียบสงบที่เกิดจากความไว้ใจ
มือที่เคยชินกับการจับปืน จับพวงมาลัย หรือเอกสารเจรจ
