เขาพาฉันเดินเข้ามาในตัวบ้านหลังใหญ่ บ้านที่แม้ภายนอกจะดูหรูหราโอ่อ่า แต่เมื่อก้าวเท้าเข้ามาด้านในแล้ว กลับรู้สึกอบอุ่นอย่างแปลกประหลาด แชนเดอเลียร์คริสตัลกลางเพดานส่องแสงนวลตา กระทบกับพื้นไม้ขัดเงาจนแวววาว ทุกมุมของบ้านตกแต่งอย่างมีรสนิยม คลาสสิกแต่ไม่เว่อร์วังเกินพอดี ราวกับบ้านในนิตยสารตกแต่งบ้านที่ฉันเคยพลิกผ่านตอนรอคิวร้านหมอฟัน เมื่อเดินผ่านพรมผืนหนาเข้ามาจนถึงห้องโถงใหญ่ ฉันก็เห็นผู้ใหญ่สองคนกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่ที่โซฟารูปตัวแอลใกล้หน้าต่างกระจกสูง หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงวัยกลางคนที่แต่งตัวเรียบหรูแต่สง่างามอย่างไม่น่าเชื่อ… ใบหน้าที่มีร่องรอยแห่งเวลาเล็กน้อย แต่กลับเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ทำให้บรรยากาศทั้งห้องดูนุ่มนวลขึ้นมาทันที ข้างเธอคือชายสูงวัยในชุดสูทเข้ม ผมข้างหูเริ่มแซมขาวบ้างแล้วแต่ดวงตายังคงแหลมคม นั่นคงเป็นพ่อของเขา และที่นั่งไขว่ห้างอยู่ตรงโซฟาอีกฝั่ง…คือผู้ชายอีกคนที่หน้