หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จ ยังไม่ทันได้หายใจหายคอให้เต็มปอดดี ร่างก็โดนพี่กิ๊ฟกับพี่ม่านลากออกมาจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ราวกับฉันเป็นตุ๊กตาแต่งหน้าที่รอขึ้นโชว์
“นั่งเลยจ้า นั่งตรงนี้!”
พี่ม่านดันตัวฉันให้นั่งลงหน้าบาร์เครื่องแป้งที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเครื่องสำอางนานาชนิดวางเรียงกันแน่นไปหมด
แป้ง รองพื้น อายแชโดว์ แปรงแต่งหน้า รวมถึงเครื่องหนีบผมและโรลม้วนผมถูกจัดเรียงไว้อย่างมืออาชีพ ชนิดที่ว่าเห็นแล้วฉันอยากจะเผ่นกลับไปนอนต่อซะเดี๋ยวนั้น
“นี่มัน…งานเลี้ยง หรือประกวดนางงามกันแน่วะ…” ฉันพึมพำกับตัวเองเบา ๆ
“หันหน้ามาเลยน้องแบม เดี๋ยววันนี้พี่จะแปลงโฉมให้งามกริบเหมือนหลุดออกมาจากพรมแดงเมืองคานส์เลยจ้า”
เสียงพี่กิ๊ฟพูดอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะลงมือจัดการกับหน้าและผมของฉันอย่างขะมักเขม้น
“พี่คะ หนูว่าแต่งแบบธรรมดาได้ไหม แค่ไปงานวันเกิดเอง…” ฉันพยายามพูดเบา ๆ อย่างมีความหวัง
“ธรรมดาไม่ได้จ้า! งาน
