หลังเลิกเรียน — หน้าโรงอาหาร
เสียงพูดคุยจอแจของนักศึกษาที่ยืนจับกลุ่มหน้าโรงอาหารยังคงดังไม่ขาดสาย กลิ่นอาหารลอยคลุ้งปะทะจมูกเบา ๆ เมื่อสายลมเย็นพัดมา
ฉันกับเพื่อน ๆ เดินทอดน่องออกมาจากโรงอาหารหลังจากอิ่มกันถ้วนหน้า
“พวกมึง… วันนี้ว่างกันปะ?”
นุ่นถามขึ้นพลางลากรองเท้าแตะไปกับพื้นแบบขี้เกียจสุดชีวิต เสียงหาววอดของเธอก็ไม่ได้ทำให้ดูสดใสขึ้นเลยสักนิด
“กูว่างค่ะ ว่างมากกกก” แจมตอบทันควัน พร้อมเหยียดแขนบิดขี้เกียจโชว์ความไร้ภาระอย่างภาคภูมิ
“วันนี้วันหยุด กูก็ว่างอยู่นะ” ฉันพูดขณะก้มเช็กตารางในแอปโน้ตบนมือถือ
“กูก็ว่าง” น้ำหวานพยักหน้าแล้วยิ้มหวานตามสไตล์
“เหมือนกัน” เมย์ตอบสั้น ๆ พร้อมถอนหายใจเบา ๆ ราวกับเบื่อโลกอยู่ลึก ๆ
“งั้นคืนนี้…” นุ่นยิ้มเจ้าเล่ห์นิด ๆ ดวงตาเปล่งประกาย “ไปปาร์ตี้กันมะ ไปดื่ม ไปดริ้ง แก้เบื่อ!”
“เออวะ ก็ดีนะ ตั้งแต่เปิดเทอมยังไม่เคยรวมกลุ่มไปแดกเหล้าด้วยกันเลย”
