“เฮียจะไปมอพร้อมเดียร์จริง ๆ เหรอ” หลังจากที่ครามหายป่วยโดยมีพยาบาลพิเศษดูแลอย่างดี ทั้งสองก็กลับไปเรียนตามปกติแต่ที่ไม่ปกติคือวันนี้ครามยืนเถียงกับนาเดียร์อยู่หน้าประตูคอนโด
“เดียร์กลัวไอ้หมอเป้เห็นเหรอ”
“เกี่ยวอะไรกับพี่หมอเป้”
“ก็เดียร์อยากให้มันจีบไม่ใช่เหรอ เดียร์มีเฮียเป็นผัวแล้วนะเผื่อลืม” นาเดียร์ถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไม่รู้ว่าต้องแต่เฮียครามหายป่วยตอนนี้เขากลับกลายเป็นคนละคน จากคนที่พูดน้อยกลับกลายเป็นคนพูดมากและเถียงเก่งขึ้นทุกวัน
“โอเค ไปค่ะ ถ้าสาว ๆ ในสต๊อกหายอย่ามาโทษเดียร์แล้วกัน”
“เฮียมีแค่หนูก็กินแรงไปมากแล้ว” เมื่อเถียงชนะครามก็เดินควงกุญแจรถยนต์และผิวปากอย่างอารมณ์ดี โดยมีนาเดียร์เดินตามหลังไม่ห่าง
ร่างสูงของเฮียครามมองอะไรก็ไม่เบื่อยิ่งช็อปแดงที่เฮียครามใส่ตัดกับผิวขาวที่เผยให้เห็นรอยสักที่แขนยิ่งเพิ่มเสน่ห์ของเขาขึ้นหลายเท่าตัว
“เมียจะยืนมองอีกนานไหม เดี๋ยวสายแ
