สายของวันใหม่ เฟิงซีลุกขึ้นแต่งตัว โดยมีคนน้องคอยช่วย ดีที่นางกินยาไว้ก่อนจึงไม่จับไข้
“รอพี่กลับมานะ” บอกเสียงอ่อนโยน ก่อนจะจุมพิตบนปากอิ่มแผ่วเบา แล้วก็รั้งนางเข้ามากอดไว้
“ข้าจะรอพี่ที่นี่เจ้าค่ะ” รับคำพร้อมกับกอดตอบคนรัก ก่อนที่ทั้งคู่จะผละออกจากกัน แล้วจูงมือออกมานอกเรือน ซึ่งมีคนสนิททั้งสี่ยืนรออยู่ก่อนแล้ว
“ดูแลซือซือให้ดี ข้ารายงานฝ่าบาทเรียบร้อยแล้วจะรีบกลับ” บอกคนของตนก่อนจะหันมาหาคนน้อง ความกังวลเริ่มแผ่ซ่านในใจ เพราะทุกอย่างมันดูสงบเกิน
“พี่หวังว่าผ่านพ้นวันนี้ไปทุกอย่างจะดีขึ้น หากตามหาแม่เจ้าพบแล้ว เราจะได้แต่งงานกันเสียที เจ้าว่าดีหรือไม่” บอกอย่างที่คิด ก่อนจะยกมือขึ้นยีหัวคนน้องเช่นที่เคยทำ คนสนิทจึงได้แต่ยิ้มตามความสุขของผู้เป็นนาย
“พี่ไปนะ พวกเจ้าดูแลนางให้ดี” ย้ำคำอีกรอบ ก่อนจะตัดสินใจเดินออกไปพร้อมลู่ถง ที่เหลือก็คอยอยู่อารักขา
ซือซือมองตามแผ่นหลังกว้างออกไปจนพ้น
