หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย พีรดาพาตัวเองเดินออกจากห้องพร้อมสะพายกระเป๋าผ้าสีขาวใบโปรด ด้านหน้ามีรูปเด็กหญิงมัดผมเป็นหางม้า สวมชุดนักศึกษาทรงเอเหมือนเธอ ด้านล่างสวมเป็นรองเท้าผ้าใบสีขาวเท่ๆ ที่ดูแล้วมันเข้ากับเธอดีเวลาต้องตื่นเช้าไปเรียนด้วยความเร่งรีบ
ลุคดูทะมัดทะแมง ทว่าหากเป็นเวลางานในร้านเหล้าแล้ว พีรดากลับดูสวยเซ็กซี่น่าทะนุถนอมราวกับเป็นคนละคนเสียอย่างนั้น
เดินกำเงินแบงก์ร้อยมุ่งไปยังรถเข็นขายหมูปิ้งที่มีคนยืนอยู่ล้อมรอบ สายตาเมียงมองหาว่าเขาจะทานหมูปิ้งแบบไหนเพราะมันมีทั้งแบบติดมันและไม่ติดมัน
"เอาอะไรบ้างหนู" ป้าเจ้าของร้านถามมาเมื่อถึงคิวเธอแล้ว ด้วยเวลาเร่งรีบแบบนี้ทำให้พีรดาคิดมากไม่ได้
"เอาหมูไม่มันห้าสิบกับข้าวเหนียวสองห่อค่ะ อีกถุงเอาหมูยี่สิบกับข้าวเหนียวหนึ่งห่อค่ะ" เห็นเขากินแล้วก็หิวด้วย แต่เธอกินแค่สองไม้พอ ปกติแล้วเธอไม่เคยได้แตะข้าวเช้าเพราะทุกวันคือวันเร่งร
