“ไม่เอา”
“เอาหน่อยสิครับ รับรองว่าคราวนี้จะไม่เจ็บเหมือนครั้งก่อน”
“ไม่เอา ยังไม่หายเจ็บเลย”
“ยิ่งไม่หายเจ็บ ยิ่งต้องทำบ่อยๆ จะได้หาย”
“พูดเอาแต่ได้ ไม่ก็คือไม่”
“ไม่งั้นผมไม่เล่า”
“เอ๊ะ! อย่ามาขัดใจฉันนะ เล่าเรื่องของนายมาซะดีๆ” เธอพูดเสียงเฉียบ
“ให้ผมชื่นใจก่อนแล้วจะเล่า”
“ต่อรองมากเหลือเกิน” เธอพูดอย่างอ่อนใจ เริ่มครางเมื่อเขาวนลิ้นกับยอดอกของเธอ ไม่นานก็ตื่นตัวแข็งเป็นไตรอรับการปรนนิบัติอันแสนวาบหวาม
“ตอนนี้ผมมีอย่างอื่นที่น่าสนใจกว่าการเล่าเรื่องส่วนตัว เอาเป็นหลังจากนี้ผมจะเล่าหมดเปลือกไม่ปิดบังดีไหม” เขาจบคำพูดด้วยจุมพิตดูดดื่ม แล้วชัชญาก็จนคำพูดจะปฏิเสธ เธอหัวหมุนเกินกว่าจะต่อต้านแรงเสน่หาจากเขาได้อีก...
“แม่คะ หนูมาหาค่ะ”
ชัชญาวางดอกกุหลาบสีขาวไว้หน้าหลุมฝังศพของมารดา ก่อนจะมองรูปถ่ายของท่านด้วยความรักสุดหัวใจ
“คุณพ่อของคุณฝังคุณแม่ของคุณไว้ที่นี่เหรอ”
“ใช่ ตอนนั้นฉัน
