“มันคงเป็นโชคชะตาที่กำหนดไว้ เราสองคนถึงต้องมาเจ็บปวดแบบนี้”
น้ำตาของเธอไหล หัวใจของเธอร้องไห้ แต่ริมฝีปากกลับคลี่ยิ้มออกมา...
“ที่ฉันทำไป...เพราะฉันรักคุณ” เพราะเธอรักเขา เธอจึงยอมให้เขาย่ำยี เธอไม่ได้ทำเพื่อใครเลย แต่เธอทำเพื่อตัวเองต่างหาก เธอตัดสินใจแล้ว ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงของเขา ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะต่ำต้อยที่สุด หรือไม่อยู่ในสายตาของเขาเลย แต่เธอก็พร้อมจะทำ
“ฉันสัญญาว่าฉันจะรักคุณไปจนวันตาย แม้คุณจะไม่ได้รู้สึกเหมือนเดิมแล้ว”
เธอจะไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้น เธอจะเจียมตัว เจียมใจ ไม่หือไม่อือ ยอมเป็นเบี้ยล่างของเขา และยอมเป็นทาสรักของเขาจนกว่าจะหมดลมหายใจ !
วันนี้ท้องฟ้าสดใสทีเดียว...ภูเมฆรู้สึกอารมณ์ดีขณะดื่มกาแฟเอสเพลสโซ่ร้อนกรุ่นอยู่ที่ริมระเบียงของบ้านพักบนเนินเขา เมื่อยืนอยู่ตรงนี้ ทำให้สามารถมองเห็นอาณาเขตของเหมืองได้เกือบทุกตารางนิ้วเลยทีเดียว แม้แต่เขานางฟ้าอันสูงตระง่านท่ามก
