เมื่อขึ้นมาบนห้องนอนของพีร์พร้อมกับความจริงที่เพิ่งตระหนักได้ว่าเธอไม่ได้สลักสำคัญอะไร ปวีนาก็ทรุดลงนั่งลงบนโซฟาในห้องตัวเดิมที่เคยนั่ง
เธอไม่มีแรงทำอะไรต่อเพราะความจริงกระแทกเข้าอย่างจังจนจุก
เมี้ยว...
เสียงของแมวทำให้เธอกะพริบตาไล่หยดน้ำตาออกไป เธอหันไปมองเจ้าแมวส้มที่นาน ๆ จะยอมเล่นกับเธอสักครั้งหนึ่ง
พีร์บอกว่าแกงส้มไม่ชอบผู้หญิงแต่ตอนนี้มันกำลังจ้องหน้าเธอแล้วก็ก้าวมาซบหน้าอวบ ๆ แนบชิดให้รู้ว่าอย่างน้อยที่สุดเธอก็ไม่ได้อยู่คนเดียว เจ้าแมวสีขาวก็ให้ความเมตตาโดยการนอนนิ่ง ๆ บนตักของเธอเพื่อให้ความอบอุ่น แต่ปวีนาก็คิดว่ามันไม่ค่อยจะเพียงพอสักเท่าไหร่
หญิงสาวรออยู่นานพีร์ก็ไม่ได้ขึ้นมาจนเธอเริ่มหิวและคิดว่าจะลงไปดีไหม เพราะเจ้าแกงส้มที่ปลอบเธอจนเหนื่อยเริ่มตะปบต้นขาเธอเพื่อบอกว่ามันหิว
ในตอนที่ปวีนาเตรียมพาแมวไปหาของกินบานประตูก็เปิดออกโดยฝีมือของป้าพิณ
"คุณพีร์ให้มาบอกหนูว่า เขาจ
