คนของเฮีย

1454 คำ
เนเบลที่นั่งอมยิ้มอยู่พักหนึ่ง เธอก็ไม่รอช้าที่จะเข้าไปเช็คตารางเรียนของตัวเองในอาทิตย์หน้า เพราะหากเธอมีเรียนน้อย เธอจะได้ไปเที่ยวเล่นที่อิตาลี สัก4-5 วัน คนตัวเล็กนั่งเช็คตารางเรียนของตัวเอง ก็ยิ้มออกมา เพราะอาทิตย์หน้าเธอมีเรียนน้อยมา ช่างเป็นใจจริงๆ เมื่อคิดได้แบบนั้นแล้ว เนเบลก็ไม่รอช้าที่จะจัดการจองเที่ยวบินทันที เธอก็ไม่รู้หรอกว่า เขาอยู่ส่วนไหนของอิตาลี เดี๋ยวถึงแล้วค่อยเซอร์ไพร้เอาก็ได้ “ ไปช็อปปิ้งดีกว่า “ เธอจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เนเบลก็ไม่รอช้าที่จะพาตัวเองไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปช็อปปิ้ง โดยที่เธอก็ได้ชวนเพื่อนๆของเธอไปช็อปปิ้งด้วย เนเบลเดินออกมาจากคอนโดของเธอ และก็มีผู้หญิงสองคนใส่ชุดดำทั้งตัว รัดผมเป็นอย่างดี เหมือนกันพวกบอดี้การ์ดหรืออะไร เดินตรงมาหาเธอ ” คุณเนเบลค่ะ “ ผู้หญิงทั้งสองคนเรียกชื่อเธอ ทำให้เนเบลหยุดเดินทันที แล้วหันมายังผู้หญิงสองคนนี้ ” เรียกเบลเหรอคะ “ เธอมันใจว่า เธอไม่รู้จักทั้งสองคนนี้อย่างแน่นอน แล้วทำไมถึงได้เรียกชื่อเธอถูกล่ะ ” พวกเราเป็นคนที่คุณเบสตั้นส่งมาดูแลคุณเนเบลค่ะ “ ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมา เมื่อเห็นใบหน้าสงสัยของเนเบล ” คนของเฮีย “ เสียงหวานใสเอ่ยถามทั้งสองคนที่ยืนอยู่ พร้อมกับมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงนี้ “ ถ้าคุณเนเบลไม่เชื่อว่าเราเป็นคนของนายคุณเนเบลโทรไปเช็คกับคุณมาเลย์ก็ได้ค่ะ ” ผู้หญิงคนหนึ่งพูดพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้กับเนเบล พร้อมกับกำลังโทรหาคนที่ชื่อมาเลย์ ซึ่งชื่อนี้เนเบล จำได้ว่าเขาเป็นลูกน้องของเฮีย เพียงไม่นานปลายสายก็กดรับและพูดขึ้นมาให้กับเธอได้ยินเพราะว่า โทรศัพท์เปิดโฟนไว้ ” สวัสดีค่ะคุณมาเลย์ พวกฉันมาพบคุณเนเบลเรียบร้อยแล้วแต่คุณเนเบล เหมือนจะไม่เชื่อว่าพวกเราจะมาคอยดูแลคุณเลเบลตามคำสั่งของนายค่ะ “ เสียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านขวาพูดกับคนในสายทำให้เนเบลต้องเงียบฟังทันที ” คุณเนเบลครับสองคนนี้เป็นคนที่นายให้ผมหามาดูแลคุณครับที่ผมหาบอดี้การ์ดผู้หญิงเพราะจะได้ไปไหนมาไหนกับคุณได้อย่างสะดวกคุณจะได้ไม่อึดอัดจนเกินไปพวกเธอทั้งสองคนอายุห่างจากคุณเนเบล ไม่กี่ปี “ เสียงลูกน้องของเฮียพูดกับเนเบลและเนเบลจำได้ดีว่าเสียงนี้เป็นเสียงของลูกน้องเขาจริงๆทำให้คนตัวเล็กพูดกับคนในสาย ” โอเคค่ะ “ เธอตอบกลับไปเพียงเท่านั้นแล้วปลายสายก็วางไปทำให้เนเบลมองไปที่บอดี้การ์ดสาวทั้งสองคนที่เขาส่งมาดูแลเธอ ” พี่พี่ชื่ออะไรกันบ้างคะ “ เสียงหวานใสถามผู้หญิงทั้งสองคน ” พี่ชื่อบิวค่ะส่วนนี่ชื่อ มาลี “ พี่ที่ชื่อบิวเป็นคนบอกชื่อเธอและก็บอกชื่อพี่อีกคนสองคนนี้ยิ้มให้กับเนเบลด้วยความเป็นมิตร ” โอเคค่ะยินดีที่ได้รู้จักทั้งสองคนนะคะพี่บิวพี่มาลี “ เธอเองก็ยิ้มทักทายพี่สาวทั้งสองคน และคนตัวเล็กก็พูดกับทั้งสองสาวต่อ “ เนเบลจะไปช็อปปิ้ง พี่ๆจะไปด้วยมั้ย ” ในเมื่อพี่ๆทั้งสองคนต้องมาเป็นคนดูแลเธอ งั้นต่อไปนี้ไม่ว่าเธอไปไหนก็คงต้องมีพี่ๆทั้งสองคนด้วยสิ แต่ก็ดีนะ เธอจะได้ไม่เหงา ดีอะ ที่เฮียหาพี่ๆเป็นผู้หญิงมาดูแลเธอ “ ค่ะ พวกเราขับรถไปให้ค่ะ” มาลีเป็นคนพูดกับเด็กสาว ที่เป็นเจ้านายของเธอในตอนนี้ “ ค่ะ รถเบลจอดอยู่ตรงนั้น ” เธอยื่นกุญแจรถของตัวเองให้กับ พี่มาลีทันที และเนเบลก็เดินนำสองสาวไปที่รถของเธอ ภายในรถ มาลีเป็นคนขับโดยมีบิว นั่งอยู่ข้างคนขับ และคนตัวเล็กนั่งอยู่ด้านหลัง เนเบลบอกสถานที่ ที่เธอนัดกับเพื่อนให้มาลีรู้ จากนั้นทั้งสามคนก็พากันไปยังสถานที่นั้น ระหว่างทางที่อยู่ในรถ เนเบลก็ชวนสองสาวพูดคุย เพื่อไม่ให้บรรยายกาศในรถเงียบเกินไป อีกอย่างจะได้ทำความรู้จักกันมากกว่าเดิม “ ก่อนที่พี่ๆจะมาดูเเล เบล พี่ๆไปดูแล ผู้หญิงคนไหนของเฮียมาค่ะ ” คนตัวเล็กเอ่ยถาม สองสาวที่ดูแลเธอ “ ไม่มีค่ะ พวกเราอยู่ที่บ้านนายใหญ่ นายใหญ่ที่คือพ่อของนายอะค่ะ นายน้อยไม่ได้ให้เราไปดูแลใครเลย คุณเนเบลเป็นคนเเรก ” บิวเป็นคนพูดขึ้นมา พวกเธอได้รับคำสั่งจากนายน้อย ก็ต้องบินมาที่ไทยทันที ตอนแรกก็แปลกใจว่า นายน้อยให้พวกเธอมาดูแลใคร พอเห็นตัวจริงของคุณเนเบลแล้ว สองสาวถึงได้เขาใจทันที และคิดเหมือนกันว่า เด็กสาวคนนี้น่าจะต้องเป็นนายหญิงน้อยของพวกเธอ หากคุณเนเบลไม่มีความสำคัญกับนาย นายคงไม่ให้พวกเธอมาที่นี้หรอก “ เป็นคนของพ่อเฮียเลยเหรอคะ ” เนเบลถึงกับอึ้ง ที่พี่ทั้งสองเป็นคนของพ่อเขา “ ค่ะ ” บิวหันมายิ้มให้กับเด็กสาวที่นั่งตาโตอยู่ พอเนเบลได้ยินแบบนี้คนตัวเล็กก็อึ้ง และยังไม่ทันที่จะได้พูดคุยอะไรกันต่อ รถก็ขับเข้ามาจอดที่บริเวณลานจอดรถของห้างที่เธอนัดเพื่อนๆไว้ ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง เนเบล เดินน้ำสองสาวที่เป็นคนดูแลของเธอเข้ามาภายในห้างแห่งนี้และเดินมายังจุดที่เธอนัดกับเพื่อนของเธอทั้งสองสาวเอาไว้เพราะเนเบลเดินมาถึงเธอเห็นใบหน้าที่เหมือนมีคำถามของเพื่อนทั้งสองคนเนเบล เลยต้องอธิบายให้กับเพื่อนของเธอทั้งสองคนได้รู้ทันทันที “ นี่พี่บิว ส่วนนี้พี่มาลี พี่สองเขาจะมาคอยดูแลฉันอะ ” เนอบลแนะนำทั้งสองสาวให้กับเพื่อนทั้งสองคนของเธอได้รู้จัก และก็ไม่ลืมที่จะแนะนำชื่อเพื่อนๆของเธอให้กับทั้งสองคนได้รู้จักเช่นกัน “ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ” ทั้งสี่ทำความรู้จักกัน ด้วยความเป็นมิตร พอเนเบลเห็นว่า ทุกคนน่าจะเข้ากันได้ดี และเธอเองก็เริ่มหิวแล้วเลยพูดชวนเพื่อนรักของเธอและพี่ทั้งสองคนเพื่อไปยักร้านอาหารที่อยู่ภายในห้างแห่งนี้ “ เราไปหาอะไรทานกันดีกว่าค่ะ หิวมาก ” เนเบลลูบท้องตัวเองเป็นเชิงบอกกับทุกคนว่า เธอหิวแล้ว “ กินไรดีอะ ” อิงอิงที่ก็หิวเหมือนกันเลยหันไปถามความคิดเห็น เห็นของทุกคน “ อาหารญี่ปุ่นเถอะ ” เนเบลเสนอออกไป และดูเหมือนว่า เพื่อนๆเธอก็เห็นด้วย ทั้งหมดเลยพากันมาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่ง “ เดี๋ยวพวกเรานั่งแยกก็ได้ค่ะ ” มาลีที่เห็นอีกคนเป็นเจ้านายเธอเลยไม่กล้าที่จะนั่งร่วมโต๊ะด้วย แต่เนเบลไม่คิดเเบบนั้น เธอพูดกับสองสาวทันที “ นั่งด้วยกันนี้แหละคะ หลายคนกินด้วยกัน อร่อยดี ” เธอไม่ได้เป็นคนถือตัวอะไร แล้วเนเบลเองก็อยากแสดงความเป็นตัวเธอออกมาด้วย เธอไม่เคยเห็นใครเป็นลูกน้อง เธออยากเห็นทั้งสองคนเป็นเพื่อน เป็นพี่สาวมากกว่า เพราะเธอเอง คงจะมีพี่ๆทั้งสองคนดูแลอีกนาน “ จะดีเหรอคะ ” บิวและมาลี ถึงกับมองหน้ากัน แต่ก็ไม่ทันแล้ว เพราะเนเบลจับมือมาลีไปนั่งที่โต๊ะข้างๆเธอแล้ว ทำให้ทุกคนได้นั่งร่วมโต๊ะเดียวกัน แล้วมื้ออาหารมื้อนี้ก็ผ่านไป โดยที่เนเบลเป็นคนจ่าย ไม่ใช่สิ เฮียเป็นคนจ่าย เพราะเธอใช้บัตรที่เขาให้มาจ่าย และการช็อปปิ้งของเธอในวันนี้ก็เป็นบัตรเขาจ่ายทั้งหมด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม