“แผนกบุคคลเป็นคนออกคำสั่ง”
“อืม...แล้วทำไมเทียนถึงไม่รับโทรศัพท์เรา เราโทรหาเทียนตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ มิราก็เป็นห่วงเทียนด้วย เทียนไม่รับโทรศัพท์ใครเลย”
เทียนหอมยิ้มขื่นกับคำพูดของคนเคยรัก คนสองคนที่เธอเคยไว้ใจหักหลังเธออย่างเลือดเย็น ความเป็นห่วงจอมปลอมของพวกเขา เธอไม่อยากได้ไม่อยากรับ หากเขาทั้งสองเป็นห่วงเธอจริงๆ พวกเขาจะกล้าทำเรื่องทุเรศแบบนั้นเหรอ
“เทียนลืมเปิดเสียงโทรศัพท์น่ะ ทิมมีอะไรอีกมั้ย เทียนจะทำงานต่อ”
“เทียน...สัญญาคืนนั้น เรายังไม่ลืมนะ”
เทียนหอมกำมือแน่น เธอรู้ว่าสัญญาคืนนั้นที่ทิมทวงก็คือความสาวของเธอ คนเลว...ได้เพื่อนเธอแล้วยังคิดจะเอาเธออีกเหรอ
“แต่เทียนลืมมันไปหมดแล้ว”
“ทำไมเทียนพูดแบบนี้ เทียนไม่รักเราแล้วเหรอ”
รักเหรอ! คนรักกันเขาทำกันแบบนี้เหรอ เธอเกลียดความเห็นแก่ตัวของเขา เกลียดความมักมาก เกลียดคนเลว
“เทียนเคยรักทิม แต่ตอนนี้ไม่รักแล้ว”
“เทียน! หมายความ
