“หมายถึงให้เทียนไปบอกแม่บ้านจัดการให้ใช่มั้ยคะ” เทียนหอมคิดไปในแง่ดี เพราะเธอยังไม่พร้อมจะเผชิญหน้ากับเขาสองต่อสอง
“ไม่ใช่จ้ะ คุณเกื้อสั่งให้เทียนชงกาแฟแล้วเอาเข้าไปเสิร์ฟ”
พอได้ยินว่าเป็นคำสั่งของเขา หัวใจที่เต้นแรงอยู่แล้วก็เต้นกระหน่ำระรัวยิ่งขึ้นไปอีก มือเย็นไปหมดและก็มีเหงื่อซึมออกมาด้วย ภาพความทรงจำระหว่างเขากับเธอในคืนนั้นทำให้เทียนหอมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
ก๊อกๆ
“เข้ามา” คุณเกื้อเงยหน้าขึ้นจากงานตรงหน้า พอเห็นว่าเป็นเทียนหอมยกกาแฟเข้ามาให้เขาก็ก้มทำงานต่อ กระทั่งหญิงสาวเดินเอาถ้วยกาแฟมาวางลงบนโต๊ะ เขาจึงวางมือจากงานแล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอี้หนังสีดำตัวใหญ่ด้วยท่าทีสบายๆ ตาคมกริบมองผู้ช่วยเลขาคนใหม่ไม่วางตา
พอวางกาแฟลงบนโต๊ะแล้ว เทียนหอมก็ขยับถอยหลังไปสองก้าว ก่อนจะหมุนตัวเพื่อจะเดินออกจากห้องไป
“จะไปไหน” เสียงดุของคุณเกื้อทำให้เทียนหอมชะงักเท้า หญิงสาวหันกลับมาก้มหน้าตอบ
