รถยนต์หรูแล่นเข้าสู่ใจกลางกรุงเทพมหานคร เสียงลมหายใจของเด็กหญิงฝาแฝดดังสลับกันในห้องโดยสาร ไม่นานนักก็ถึง 'บ้านวิสุทธิ์ถากร' บ้านที่แวดล้อมด้วยรั้วหินและสวนดอกไม้อันงดงาม
คณินจอดรถอย่างนุ่มนวลแววตานั้นเต็มไปด้วยความอ่อนโยน เขาหันมามองนภัสสรซึ่งนั่งนิ่งอยู่นิ่งข้างๆ เธอหลุบตาลงต่ำ และเมื่อเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง น้ำตาก็คลอเบ้า
“ไม่คิดเลยว่าจะได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง...” เสียงของเธอแผ่วเบา แต่อบอวลไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายทั้งคิดถึง ปวดร้าว และยินดี
บ้านหลังนี้คือสถานที่ที่เธอเติบโตซึ่งเป็นความสุขในวัยเด็กและความทรงจำตลอดยี่สิบปี
น้องขวัญกับน้องขิมเด็กหญิงฝาแฝดวัยสามขวบเปิดประตูรถพลางร้องโอ้โหด้วยความตื่นเต้นทุกอย่างที่อยู่รอบตัวสองแฝดสวยงามน่ามองไปหมด
“คุณแม่ขา ดูนั่นสิคะ มีดอกไม้สีชมพูเต็มเลย!” น้องขวัญชี้ไปที่สวนกุหลาบ
“แล้วก็มีสระว่ายน้ำด้วย” น้องขิมชี้ไม้ชี้มือเช่นกัน เจ้าตัวคิดว่า
