เช้าวันถัดมา แสงแดดอ่อนสาดส่องลอดผ้าม่านสีครีมเข้ามาในห้องโถงของบ้านวิสุทธิ์ถากร นภัสสรยืนอยู่ริมหน้าต่าง มือข้างหนึ่งถือลาเต้อุ่น ๆ อีกข้างถือโทรศัพท์มือถือ กดวิดีโอคอลหาลูกสาวฝาแฝดตามกิจวัตรประจำวัน
“คุณแม่ขา!” เสียงเจื้อยแจ้วของน้องขวัญดังมาก่อนใคร ตามด้วยใบหน้ายิ้มแป้นของน้องขิมที่เบียดเข้ามาในกล้อง
“คุณนภัสสรคะ ตอนนี้ดิฉันพาคุณหนูทั้งสองมาเดินเล่นสวนสาธารณะแถวเพนท์เฮ้าส์ค่ะ อากาศกำลังดีเลย” พี่เลี้ยงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังรายงานด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
นภัสสรพยักหน้าให้กับพี่เลี้ยงก่อนหันมาพูดกับน้องขวัญน้องขิม
“เที่ยวให้สนุกนะลูก แล้วดูแลคุณย่าด้วยนะคะ” เธอพูดพร้อม
รอยยิ้มบางเบา
“ค่ะ คุณแม่”
หลังจากคุยกับเจ้าหญิงสาวทั้งสองเสร็จเรียบร้อยแล้ว นภัสสรวางแก้วกาแฟลง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดวิดีโอคอลหาเพื่อนสนิททันที
ปลายสายปรากฏภาพของรุจิษยาในชุดอยู่บ้านสบาย ๆ พร้อมผ้าคาดผมสีสดใส
“เป็นยังไงบ
