“พอก่อนเถอะค่ะจาคอบ”
“นอกเวลาทำการ ขออนุญาตไม่เชื่อหมอได้ไหมครับ เพราะว่าโรคที่หมอกำลังเป็น ผมเชี่ยวชาญในการรักษามากกว่า ถ้าทำค้างๆ คา หมอจะกลัวไปตลอด” นิ้วร้ายของจาคอบก็ยังไม่หยุดทรมาน เขาทั้งจูบและทรมานเธอด้วยนิ้วที่เคลื่อนไปมาอย่างช่ำชอง
ชายหนุ่มปรนเปรอด้วยจูบหนักหน่วง สลับกับใช้นิ้วไล้วนจุดอ่อนไหวจนหญิงสาวหวีดร้องด้วยความตกใจปนวาบหวิวราวกับหัวใจจะหยุดเต้น แม้ตัวจาคอบเองจะทรมานด้วยความตื่นเต้นมากเช่นกัน เพราะช่องทางรักของบัวบุษยาตอดรัดนิ้วมือเขาแน่นหนึบจนอยากส่งตัวตนเข้าไปแทน แต่ก็ต้องกัดฟันส่งให้สาวคนรักไปถึงจุดไคล์แม็กซ์ก่อน เขาอยากให้บัวบุษยามีความสุขกับครั้งแรกที่มีร่วมกันเพื่อที่เธอจะได้ไม่กลัว
ร่างบอบบางบิดเร่า ใบหน้าสวยหวานส่ายไปมาเพราะความซ่านเสียว ริมฝีปากอิ่มถูกกัดไว้แน่น คุณหมอสาวไม่เคยรู้เลยว่าแค่เพียงเขาสัมผัสด้วยนิ้วเดียวจะทำให้ทรมานได้ขนาดนี้
“อย่าเกร็งนะครับคนดี เชื่
