แฝดร้าย พ่ายรัก

พยามรั้งเอาไว้

ไรเฟิร์นTalk

ฉันโดนเย็บไป2เข็ม พร้อมกับโดนหมอดุเพราะไม่มาทำแผล มันเจ็บมากเลยอะ โดนเย็บสดๆ แล้วเขาก็ถูเอาเลือดที่แห้งออกด้วย

"มาล้างแผลทุกวันนะคะ เดี๋ยวชำระค่ายาแล้วกลับได้เลยค่ะ" พยาบาลเข็นฉันออกมาแล้วเอ่ย

"เจ็บมากเลยหรอ" ออกัสรีบเข้ามาถามฉัน

"กลับบ้านเราดีกว่าเนาะ" ณิชาเข้ามาอีกคน

เพื่อนพาฉันกลับมาบ้าน พวกมันดูแลฉันดีมาก ไม่ให้เท้าโดนพื้นเลย

"กินข้าวนะ จะได้กินยา" ไอว้าตักข้าวให้ฉัน

ไม่มีเพื่อนคนไหนเลยที่เอ่ยถามฉันว่าเกิดอะไรขึ้น พอฉันไม่พูดพวกมันก็เลือกที่จะไม่ถาม

"ถ้ามีคนเกลียดฉัน มีแต่คนรุมด่า ฉันทำเรื่องไม่ไม่ดี พวกแกจะคบฉันอยู่ไหม" ฉันถามแล้วก้มหน้าลงเขี่ยข้าวไปมา

"มึงเป็นไร มีเล่ามาดิเฟิร์น" ออกัสถาม

"ชีวิตกูมันจบแล้วะ กูเดินมากับพวกมึงได้แค่นี้แหละ" ฉันตักข้าวเปล่าๆ เข้าปาก พร้อมน้ำตา

"ไรเฟิร์น ถ้ามึงไม่พูดอะไรออกมา แล้วพวกกูจะช่วยได้หรอ"

"พวกมึงจะช่วยกูได้ใช่ไหม"

"อืม กูจะช่วยมึงเอง"

"กูโดนถ่ายคลิปตอนมีอะไรกัน แล้วเอาไปปล่อย"

"เชี้ย" เพื่อนฉันตกใจร้องขึ้นพร้อมกัน

"ใครไรเฟิร์น บอกชื่อมันมาดิ" โนอาถาม

"เจย์โน่"

ฉันตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ให้เพื่อนฟังทั้งหมด

"พรุ่งนี้กูจะไปลาออก กูจะไม่รอให้เราไล่ออกจะได้ไม่เสียประวัติ"

ชิงลาออกก่อนเลย ถ้าผ่านไป ปีสองปี เรื่องนี้ไม่มีคนพูดถึงแล้วก็คงได้เรียนต่อ เพราะว่าฉันก็อยากจะเรียนให้มันจบ

"ไม่เอาดิ" ไอว้ายื่นมือมาจับฉัน

"มันไม่ได้ทำหรอก เชื่อเราดิ เราเป็นเพื่อนมันเรารู้นิสัยมัน คนอย่างไอ้เจย์โน่ไม่มีทางจะทำให้ครอบครัวตัวเองเดือดร้อนหรอก"

"แต่เขาส่งไปแล้วจริงๆ ฉันเห็นกับตา"

"ไอ้นี่มันฉลาดพอที่จะไม่ทำเรื่องโง่ๆ หรอก ถ้าให้เราเดานะ เธอต้องไปทำอะไรให้มันโมโหมันถึงเป็นแบบนี้"

"...." โมโห เขาโมโหรอที่ฉันไปคุยกับมาโน่

"มันนิสัยแบบนี้แหละ ไอ้เจย์โน่มันเอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ โมโหแรง เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะไปคุยให้นะ"

"เอามาขอโทษเพื่อนกูเลย ถ้าไม่ได้มึงก็กลับคอนโดไปไม่ต้องมาอยู่ที่นี้" ไอว่าไล่โนอา

"ไอ้เบ๊บกูไม่ไป"

ฉันก็อยากให้มันเป็นแบบที่โนอาพูดนะ แต่ฉันเห็นเขาส่งกับตาไง ชื่อกลุ่มสภาแล้วก็จำนวนคนอีกเป็นร้อย และมันก็ถูกกดส่งไปด้วย

"อย่าคิดมากนะ แล้วก็ไม่ต้องออกไปไหนด้วย อยู่ด้วยกันจบจนนี้แหละ" ออกัสจับมือฉันอีกข้าง ส่วนณิชาก็เช็ดน้ำตาให้

เจย์โน่Talk

"แก้วที่23ของวันนี้" ไอ้บูมเอ่ย

ผมไม่รู้ว่ามันแก้วที่เท่าไหร่หรอก และผมก็ไม่รู้สึกว่าเมาเลย

"เอ่อแล้วมึงส่งคลิปอะไรมาให้กูดูวะ เอากับใครอีก กูยังไม่ได้เปิดเลย ตอนส่งมากูอยู่กับแม่พอดี"

ผมไม่สนที่มันพูดหยิบโทรศัพท์มันมาลบข้อความออก ดีนะที่มันยังไม่กดเข้าไปอ่านด้วย

ผมไม่ได้ส่งคลิปลงกลุ่มหรอกครับ ผมแค่เปลี่ยนชื่อไอ้บูมว่าเป็นสภาแล้วก็วงเล็บใส่ตัวเลข ให้มันเหมือนว่าเป็นจำนวนคนในกลุ่ม สภาอะไรผมก็ไม่ได้อยู่ทั้งนั้นแหละ

แต่สุดท้ายผมก็รั้งเธอไว้ไม่ได้ ทั้งๆ ที่หาเรื่องมาอ้างไม่หยุด ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ คลิป หรือเงิน เธอก็ไม่อยู่กับผม ตอนที่ผมมองเธอจากบนอาคารที่คุยกับไอ้มาโน่ผมแม่งโคตรโกรธ เธอแม่งไปให้มันจบหัวทำไมวะ

"กูว่ากูแม่งชอบเธอแล้ววะ"

ผมว่าผมชอบไรเฟิร์นเข้าแล้วแหละ ตอนแรกผมคิดว่าเป็นเรื่องของเซ็กส์ แต่พอได้อยู่ใกล้เธอจริงๆ แล้วผมว่าผมชอบเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่ธรรมดา แต่โคตรมีเสน่ห์ โดยเฉพาะเวลายิ้ม และยิ่งตอนที่เธอไปคุยกับไอ้มาโน่มันยิ่งทำให้รู้ว่าผมชอบเธอแค่ไหน

"ชอบเขาแล้วไปทำโคตรใส่เขา แล้วเขาจะชอบมึงหรอ ทั้งเรื่องเงิน ทั้งเรื่องให้เขาเอาตัวแลกเงิน แล้วยังบอกว่าเขาไปอ่อยคนนุ้นคนนี้ มึงดูถูกเขาเกินไปไอ้เจย์โน่"

"กูพยายามจะรั้งเธอเอาไว้ โดยเอาสิ่งที่กูมีมาบังคับ มาเอาเปรียบเธอ กูอยากให้เธออยู่ แต่กูไม่รู้จะรั้ง ไม่รู้จะพูดยังไง"

ผมไม่เคยโดยใครทำแบบนี้ใส่ ผมยอมรับว่าโมโหและพยายามบีบบังคับเธอให้อยู่ต่อ พยายามเอาเรื่องอื่นมาอ้าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรเลย

"หยุดเถอะ เขาไม่เอามึงหรอก มึงมันตีค่าเขาด้วยเงิน มึงทำเกินไปวะเจย์โน่"

โคตรจริง อันนี้ผมแม่งเถียงไม่ออกเลย ผมเสนอให้เงินให้เธอตั้งแต่แรก ไม่ว่าอะไรผมก็จะมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวหมด มันเกิดจากความเคยชินของผมที่เข้าหาผู้หญิงด้วยวิธีนี้

"เลิกคิดว่าอะไรที่อยากได้ก็ต้องได้เถอะ กูว่าคนนี้มึงไม่ได้หรอก มึงโดนของจริงแล้ว"

เห้อ ผมยากมือกุมขมับ มันดูเหมือนจะไปทางที่ไอ้บูมพูดหมด ผมเจอของจริงเข้าแล้ว เธอยอมแลกกับการให้ผมปล่อยคลิปเพื่อจะไปจากผม เธอไม่สนด้วยซ้ำว่าจะเป็นยังไงต่อ ขอแค่เธอได้ไป

ผมดื่มต่ออีก3-4แก้วก็กลับคอนโด เข้ามาในห้องแล้วก็เปิดไฟ สิ่งที่ผมเห็นก็คือ เศษแก้วบนพื้นจากขวดน้ำหอมที่ผมปา

ตอนปาแม่งโคตรโมโห ผมก็บอกว่าให้ฉีดมาหาผมแล้วฉีดไปหามันทำไม ผมยืนมองเศษแก้วอยู่นาน ตาก็จ้องไปที่จุดแดงๆ บนพื้น มันอะไรวะ หรือผมเมา

ว่าแล้วก็เดินเข้ามาดู ใส่นิ้วแตะๆ ดู มันแห้งๆ แล้วหนิ และผมคิดว่ามันน่าจะเป็นเลือด เลือดไรเฟิร์นแน่ๆ หรือว่าเธอเหยียบเศษแก้วหรอ

ตอนนี้ใจผมตกอยู่ตาตุ่ม เธอเหยียบตอนไหน ทำไมผมไม่รู้ ทำไมผมแม่งไม่สังเกตห่าเหวอะไรเลยวะ เธอจะเป็นไงบ้างเนี่ย โถ่เว้ย