แฝดร้าย พ่ายรัก

ชอบ

ไรเฟิร์นTalk

"จอดตรงนี้แหละ"

ฉันบอกเจย์โน่ที่ขับรถมาส่งที่ร้าน แต่เขาก็ไม่ฟัง ขับรถเข้าไปในร้านเลย ไม่ฟังกันเลย เห้อ

"ขอบคุณนะที่มาส่ง" ฉันกำลังจะเปิดประตูรถลงไป แต่เขาก็ล็อกเอาไว้

"พรุ่งนี้11โมง เจอกันที่คอนโด"

"ไม่ ฉันขอไปตอนเย็นแล้วกันนะ ทำความสะอาดไม่นานหรอก"

พรุ่งนี้วันเสาร์ ฉันขอตื่นสายๆ แล้วเย็นค่อยๆไปทำความสะอาดก็ได้หรอก

"แต่ฉันจะให้ไปตอนเช้า ไม่ได้ฟังรึไง"

"ก็บอกว่าจะไปตอนเย็น นายไม่ได้ฟังรึไง" เขาเป็นคนยังไง จะเอาแต่ใจไม่ได้หรอกนะ การนอนของฉันมันสำคัญที่สุด

"ไรเฟิร์นฉันเป็นเจ้านายเธอนะ"

"ว่าแล้ว นายต้องเอาอะไรแบบนี้มาอ้าง มาจ้างฉันเพื่อจะได้เป็นเจ้านายแล้วก็บ้าอำนาจใช่ไหม" เขาก็เป็นคนแบบนี้แหละ ว่าแล้วมันต้องมีอะไรสักอย่าง

"พูดเยอะว่ะ บอกอะไรก็ฟังหน่อย"

"ฉันไม่ไปตอนเช้า วันหยุดฉันต้องการตื่นสาย ขอนอนเถอะนะ"

"แต่ฉันจะไม่อยู่ตอนเย็น จะกลับบ้าน"

กลับบ้าน? พูดแค่นี้ก็จบ ลากยาวทำไม เอาวะ11โมงก็ได้ เพื่อเงิน

"จะพยายามแล้วกัน " ฉันมองหน้าแล้วเอื้อมตัวไปฝั่งเขา กดปลดล็อกเองก่อนจะรีบลงจากรถ อวสานการตื่นสายเลยอะ

"ใครมาส่ง" เจ๊วิวชะโงกหน้ามองเจย์โน่ที่กำลังถอยรถออกไป ดีนะรถมันเป็นฟิล์มมืดมองไม่เห็น

"แกร๊บ" ฉันเดินเข้าไปหยิบผ้ากันเปื้อนมาใส่

"แกร๊บอะไรเอาBM มาขับ แล้วคนอย่างแกนี่หรอเรียกแกร๊บ" ว่าแล้วเจ๊วิวต้องสงสัย

"ก็กลัวมาสายไง ก็เลยเรียก" ฉันตอบปัดๆแล้วหยิบไม้กวาดเดินหนีเขา ก่อนที่จะถามมากกว่านี้

วันต่อมา...

ตอนนี้เป็นเวลา11โมงครึ่งฉันพึ่งอาบน้ำเสร็จ รีบหยิบเสื้อผ้ามาใส่ หยิบได้อะไรก็ใส่อันนั้นแหละแค่ไปทำความสะอาดเฉยๆ

อีตานั่นต้องด่าฉันแน่เลย หน้าไม่ต้องแต่งหรอกแค่ไปทำความสะอาด ฉันหยิบรองเท้าผ้าใบเน่าๆคู่ใจมาใส่พร้อมกับกระเป๋าสะพายแล้วรีบวิ่งออกจากห้อง

"ตื่นเร็วจังวันนี้ มากินข้าวเร็ว" ไอว้ากับโนอาที่กำลังกินข้าวเรียกฉัน

"มีธุระ ขอตัวนะ" ฉันเดินเข้าไปหยิบครัวซองแล้วเอาปากคาบไว้ หยิบเอากุญแจบ้านแล้ววิ่งออกมายกมือเรียกวิน

พอมาถึงแล้วก็รีบขึ้นไปบนห้อง ใช้คีย์การ์ดที่เขาให้มาเข้าไปในห้อง เข้ามาแล้วก็ไม่เห็นใครเลย เงียบหมดหรือว่าเขากลับบ้านแล้วหรอ

ฉันเดินเข้ามาเรื่อยๆ ไม่เจอเจย์โน่เลยก็เลยเข้าไปดูในห้องนอน ค่อยๆเปิดประตูแล้วชะโงกแค่หน้าเข้าไป มาสายแค่ครึ่งชั่วโมงก็ไม่รอเลยหรอ

"เจย์โน่"

ฉันลองส่งเสียงเรียกเขา แต่ก็ไม่มีการตอบกลับ งั้นกลับดีกว่า ไม่อยากอยู่หรอกถ้าเขาไม่อยู่

"โอ๊ย" ระหว่างที่ฉันหันหลังกลับก็ชนเข้ากับแผงอกของใครบางคนจนเกือบล้มดีนะที่เขาจับข้อมือไว้ก่อน

"สายกี่นาที"

"แค่ครึ่งชั่วโมงเอง" ฉันตอบแล้วก้มหน้า

"แค่หรอ"

"ฉันพยายามแล้ว ก็บอกแล้วไงว่ามันวันหยุด ปกติฉันตื่น4โมงเย็น"

ปกติฉันตื่น4โมงไม่ว่าใครจะปลุกก็ไม่ตื่น ข้าวก็ไม่กินทั้งวันก็อยู่ได้ แต่ที่มาวันนี้ก็เพราะเงิน เงินเท่านั้น

"งั้นก็ไปได้แล้ว ฉันหิว"

"ไปได้แล้วไปไหน หิวแล้วมันมาเกี่ยวอะไรกับฉัน"

"ไปกินข้าวที่ห้าง ฉันรอเธอเกือบชั่วโมงนะไรเฟิร์น"

"กินข้าวอะไร ไหนบอกว่าให้มาทำความสะอาดไง หน้าฉันก็ไม่ได้แต่ง ฉันไม่ไปหรอก" จ้างมาทำความสะอาดแต่จะให้ไปกินข้าว เขาเป็นไรก่อน

"ก็เธอมาช้า แม่บ้านเขามาทำหมดแล้ว"

ฉันกวาดสายตามองรอบๆ จริงๆด้วย มีคนมาทำความสะอาดแล้ว ลองเอานิ้วลากที่โต๊ะฝุ่นสักเม็ดก็ไม่มี งั้นวันนี่ก็อดได้เงินเลยดิ

"วันนี้สรุปก็คือฉันไม่ได้ตังใช่ไหม"

เสียทั้งเวลา เสียทั้งค่าวิน แถมยังไม่ได้เงินอีก แต่ก็โทษใครไม่ได้หรอกฉันมาสายเองแหละ

"งั้นฉันกลับแล้วนะ" กลับไปนอนดีกว่า

"ไปกินข้าวเป็นเพื่อนฉัน แล้วจะจ่ายเงินให้เหมือนเดิม"

"แล้วเลี้ยงด้วยป่ะ"

"เลี้ยงครับ ไปได้ยังคุณไรเฟิร์นผมหิว" เขาทำหน้าจริงจัง

"เดี๋ยวก่อน"

ฉันล้วงมือเข้ากระเป๋า หยิบลิปกับโทรศัพท์ออกมา ไม่ได้แต่งหน้าขอแค่ได้เติมปากก็พอ

เติมเสร็จแล้วฉันก็หยิบเอาแมสมาใส่ ก่อนจะเดินไปเอาหมวกเขาที่วางอยู่บนทีวีมาใส่ด้วย

ถึงไม่ได้แต่งหน้าก็ไม่เป็นไร ฉันทำทุกอย่างที่ได้เงินต่อให้ไม่ได้แต่งหน้าก็เถอะ ไม่ห่วงสวยแม่งแล้ว ห่วงเงินดีกว่า

"อะไรของเธอ" เขาเห็นฉันทั้งใส่หมวกใส่แมสก็เลยถามขึ้น

"ไปกินข้าวกันเพื่อน" ว่าแล้วก็ตบไหล่เขาแล้วเดินออกจากห้อง

รับงานกินข้าว ได้ทั้งตัง ได้ทั้งกินข้าวฟรี เข้าท่าแหะทำเป็นอาชีพเลยดีไหมเนี่ย น่าจะรุ่ง

เจย์โน่Talk

ผมใช้เวลาขับรถไม่ถึง15นาทีก็ แต่เวลาแค่นี้คนข้างๆผมก็หลับไปอีกแล้ว อะไรมันจะขนาดนั้นวะ

วันนี้เธอแต่งตัวด้วยเสื้อยืด กางเกงยีนขาดเข่า รองเท้าผ้าใบที่ไม่ได้ซักมาหลายเดือน หน้าก็ไม่แต่ง แต่ทำไมมองแล้วมีเสน่ห์ งงว่ะ มองเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อเลย

"ตื่น หิวข้าว" ผมตบเบาะรถอย่างเสียงดัง

"ห๊ะ ฉันหลับหรอ" ไรเฟิร์นลืมตา มองหน้าผม ก่อนจะเกาหัวทั้งๆที่ใส่หมวกผม

หึ เลือกถูกใบสะด้วย นี่มันใบโปรดเลยนะเนี่ย แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร

เราสองคนเดินเข้าห้างมา ไรเฟิร์นก็เดินกอดอกห่างผมพอสมควร ทำท่าทางเหมือนว่าผมกำลังมากับดาราดัง ทั้งหมด ทั้งแมท

"เป็นไร เดินดีๆดิ๊" ผมบอกเธอแล้วจับมาโอบไหล่ แต่ก็โดนผลักออก

"อย่าโอบ เดี๋ยวคนที่มหาลัยมาเห็น" เธอจะรู้ไหมวอย่ายิ่งห้าม ผมยิ่งอยากโอบ

"หึ ดูตัวเองด้วยไรเฟิร์น เอาจริงๆแม่เธอมาเห็นยังจำไม่ได้เลย คลุมอะไรขนาดนั้น"

"แต่ยังไงก็โอบไม่ได้ สาวๆนายเห็นฉันจะโดนตบเอา"

"ไม่มีมือหรอ ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะยอมให้เขาตบหรอกไรเฟิร์น" สายบวก ด่าเก่งแบบเธอนี่หรอจะยอมให้คนอื่นตบ

ผมไม่สน ดึงเธอมาโอบไหล่แล้วพาขึ้นบันไดเลื่อนไปชั้นสาม

"กินไร"

"นายหิว นายก็เลือกดิ"

"เธอจะกินอะไร" ก็ผมอยากให้เธอกิน ยังจะมาถามซ้ำอีก

"อยากกินข้าวหน้าเนื้อ"

"อืม" ผมโอบไหล่ไรเฟิร์นเข้าร้านอาหารญี่ปุ่น แล้วสั่งข้าวหน้าเนื้อตามที่เธอบอก

"แล้วพรุ่งนี้นายกลับบ้าน ฉันต้องไปทำความสะอาดไหม"

"ไม่ต้องหรอก หยุดนอนอยู่บ้านเหอะ" พรุ่งนี้ผมต้องกลับบ้าน คงดึกกว่าจะกลับคอนโด

"อ้อ โอเค"

"แล้วเธอทำงานที่ร้านข้าวต้มมีวันหยุดป่ะ"

"มีดิ อยากหยุดก็ได้ ถ้ามีสอบส่วนมากฉันก็หยุด แต่วันธรรมดาไม่อยากหยุด เดี๋ยวไม่ได้เงิน"

เงินอีกแล้ว ที่ผมจ้างวันละ800ยังไม่พออีกรึไง จะทำจนตายเลยหรอ

"ออกงานเหอะ ได้วันล่ะ200เองคุ้มหรอวะ เดินแทบตาย"

"ไม่ออก ออกแล้วจะเอาเงินที่ไหนกิน นายคงจ้างฉันไม่นานหรอกใช่ไหม ฉันไม่ได้ตัวคนเดียวนะ มีน้องชายอีก ถ้านายมีงานให้ทำอีกบอกได้เลยนะ ฉันชอบ ไม่ได้ชอบทำงานนะ ชอบเงิน" เธอพูดแล้วหัวเราะไป

ผู้หญิงคนนี้แม่งทำทุกอย่างที่ได้เงิน แต่พอผมเสนอมีเงินให้แต่แรกเธอก็ไม่เอา

"นี่ๆ ว่าแล้วฉันจะไปกดเอาเงิน2พันเมื่อวานก่อนนะ จะได้เอาATM คืนนาย" เธอรีบหยิบเอาบัตรแล้วเดินออกไป

ไม่นานไรเฟิร์นก็กลับมาด้วยหน้าตาที่ตกใจ เป็นไรวะ

"เป็นไร ตกใจอะ"

"ไหนนายบอกมีเงินไม่เยอะไง ในนี่มาเงิน1.3ล้านเลยนะ"

เธอพูดแล้วทำตาโต ผมก็รู้ว่ามันมีเงินเท่าไหร่ ก็มันของผมทำไมจะไม่รู้

"เอาไปเลย ฉันเอาแค่2พัน" เธอยื่นให้ผม

"ไม่เอาเธอเก็บไว้ ค่าแรงก็กดเอาเอง" ผมเลื่อนบัตรไปตรงหน้าเธอ

"ห๊ะ" เธอทำหน้าตกใจอีกรอบ

"ตกใจอะไรหนักหนาวะ"

"ไม่เอา มันเยอะไปแล้วจะเอามาไว้กับฉันทำไม มันของนายนะ จะเอามาฝากไว้กับคนอื่นแบบนี้ไม่ได้ "

"ผัวเมีย ใช้เงินด้วยกันมันจะเป็นไร"

"ไม่ได้ เราไม่ได้เป็นผัวเมียกันเจย์โน่"

"เธอเป็นเมียฉัน"

"นี่นายได้กับใครก็เรียกเขาว่าเมียหมดเลยหรอ เมียมีกี่ร้อยคนแล้วอะ"

"ไม่มี ช่วงนี้ไม่ได้เอากับใคร เพราะมีเมียแล้ว"

"...." ไรเฟิร์นไม่ตอบ หยิบน้ำมาดื่มแล้วหันหน้าหนี เขินหรอ

มันก็จริงอะ ช่วงนี้ผมไม่ได้สนใจใคร ตอนนี้ผมมีแต่เธอ

"เอาเก็บไว้ไรเฟิร์น อยากได้อะไรก็กดไปซื้อ เงินไม่พอก็กดไปใช้"

"นายจะมาให้ฉันทำไมเจย์โน่"

"ก็ฉันอยากให้ ฉันอยากให้เธอ อยากเป็นป๋า อยากเลี้ยงเมีย คนมันรวย"

"จ้าพ่อหนุ่ม ชาติหน้าขอให้เจริญๆนะ" เธอหยิบบัตรกลับไปแล้วยกมือสาทุ

"เจริญชาตินี้แหละ เลี้ยงเมียดีขนาดนี้"

"เจย์โน่ ทำไมนายชอบเรียกฉันว่าเมียจัง อย่าบอกนะว่าชอบฉัน นายบอกเองนะว่าห้ามคิดเกินเรื่องบนเตียงอะ" เธอถามผมแบบติดตลก

"ใช่ ฉันชอบเธอ"