Hot Roommate 7
2862 คำ
"ถอดเสื้อให้หน่อยสิ"
"ห้ะ! นายว่าอะไรนะ" เธอถามอีกฝ่ายไปอีกครั้ง เธอไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม
"ถอดเสื้อให้ฉันหน่อย ร้อน"
"ทะ ทำไมไม่ถอดเองล่ะ เสื้อตัวเองแท้ๆ" ถึงจะบอกเขาแบบนั้นไป แต่ร่างเล็กกลับนั่งลงบนขอบเตียงข้างกายเขา
"ถ้าจะให้ถอดก็ลุกขึ้นนั่งให้ดีๆ ได้ไหม" จบคำของเธอร่างสูงชันตัวขึ้นนั่งทันที พร้อมขยับตัวเข้าไปใกล้ร่างเล็ก
"ไม่ต้องเข้ามาใกล้ขนาดนั้นก็ได้นะ"
"ก็กลัวเธอถอดไม่ถนัด" รามิลเอาแต่จ้องหน้าเธอในระยะประชิด จนเธอเองก็แทบทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยกมืออันสั่นเทาขึ้นมาปลดกระดุมเม็ดแรกให้เขา
"ตื่นเต้นเหรอ" เสียงนุ่มทุ้มของเขากระซิบข้างหูเธอเบาๆ
"ห้ะ!"
"ก็เห็นมือสั่น ไม่เคยถอดเสื้อให้ผู้ชายหรือไง" เธอเลื่อนสายตาจากกระดุมเสื้อของเขาขึ้นไปสบตาชายหนุ่มนิ่ง พร้อมกระซิบเสียงแผ่ว
"ใครจะเคยทำแบบนั้นกันล่ะ" ร่างสูงได้แต่อมยิ้มกับคำตอบของเธอ แต่ก็ไม่ได้ถามเซ้าซี้อะไรเธออีก เธอบรรจงถอดกระดุมเสื้อให้เขาจนเม็ดสุดท้าย โดยพยายามไม่สนใจกับสายตาเขาที่มองลงมาที่เธอ ลมหายอุ่นๆ ของเขารวยรินแก้มใสเธอแผ่วเบา
"ยกแขนขึ้นอีกหน่อยได้ไหม มันถอดไม่ถนัดเลย" ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นไปบอกร่างสูง ทำให้จมูกของเธอสัมผัสกับปลายจมูกโด่งๆ ของเขาไปโดยปริยาย ทั้งเธอและเขาต่างสบตากันนิ่งโดยไม่มีใครหลบตาใคร มือหนาของเขายกขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าสวยของเธอแผ่วเบา
"วันนั้นน่ะ"
"หือ?" เธอผละใบหน้าออกนิดหน่อย ก่อนจะตั้งใจฟังสิ่งที่เขาพูด เพราะร่างสูงเหมือนพึมพำพูดอยู่คนเดียว
"นายว่าอะไรนะ"
"ทำไมเธอหนีฉันไปล่ะวันนั้น"
"เอ๊ะ!" เธอกะพริบตาถี่ๆ ใส่เขา ไม่ใช่ไม่รู้ว่าเขากำลังพูดถึงวันไหน แต่ว่าเขาจำเธอได้เหรอ เป็นไปได้ยังไง...
"นะ นายเมาเหรอ สมองนายเพี้ยนแล้ว วันไหนกันไม่เห็นรู้เรื่องเลย" ร่างเล็กออกอาการเลิ่กลั่กใส่เขาก่อนจะลุกขึ้นยืนข้างเตียง แล้วทำท่าจะเดินออกไป
หมับ!
"อย่าเพิ่งไป"
"อ๊ะ!" ร่างสูงจับแขนเล็กไว้มั่นก่อนจะดึงเธอมานอนราบบนเตียงนิ่มของเขา
"ทำไมต้องแกล้งจำกันไม่ได้ด้วยล่ะ" ร่างสูงเท้าแขนคร่อมเธอไว้ทั้งตัว ก่อนจะจ้องหน้าเธอเพื่อคั้นคำตอบจากเธอ
"ฉะ ฉันเปล่านะ" ร่างเล็กเอ่ยเสียงแผ่วตอบเขาไป แต่มันเบาจนร่างสูงไม่อาจได้ยิน จนต้องโน้มตัวมาทาบทับลงบนตัวเธอทั้งหมดก่อนจะซุกหน้าลงกับซอกคอหอมๆ ของเธอ
"อะ! นายอย่าทิ้งตัวมาแบบนี้สิ ฉันหนักนะ" เธอบอกเขาพลางขยับตัวไปมาคลายความอึดอัด
"เธออย่าดิ้น มันเสียดสีรู้ไหม"
"เอ๊ะ!"
"ทำไมต้องหนีฉันล่ะวันนั้น เธอไม่ชอบเหรอ" เสียงเขาอู้อี้อยู่ข้าง
กกหูของเธอ ลมหายใจอุ่นรินรดต้นคอเธอไม่หยุดเลย
"เปล่านะ เอ้ย! หมายถึงไม่ได้หนีซะหน่อย..." ร่างเล็กเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง "ก็แค่...ทำตัวไม่ถูกเท่านั้นเอง ไม่กล้าสู้หน้าด้วย ฉันเมานะ นายเองก็เมา มันคือความผิดพลาดของเราทั้งสอง เพราะฉะนั้นอย่ารื้อฟื้นได้ไหม"
"เธอคิดว่ามันคือความผิดพลาดจริงๆ เหรอ"
"ก็ใช่ ไม่ใช่เหรอ ก็แค่...วันไนท์สแตนด์" เมื่อเธอพูดจบประโยคร่างสูงนิ่งไปเลย เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่สะดุดของเขาที่รวยรินต้นคออยู่
พรึบ!
ร่างสูงชันแขนขึ้น เขาจ้องหน้าเธอนิ่งจนทำเธอประหม่าไปหมด ทำไมเขานิ่งเกินไป ไม่พอใจอะไรเธอเหรอ ก็แค่พูดความจริง มันก็แค่
วันไนท์สแตนด์เอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับเขาอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
"งั้นเหรอ"
"ก็แล้วแต่นายจะคิดไง" ร่างสูงจ้องเข้าไปในดวงตาคู่สวยของเธอนิ่ง จนเธอเองก็ไม่อาจหลบสายตาจากเขาได้
"งั้น..." เขาพูดขึ้นมาเสียงแผ่ว
"หือ? อะไรเหรอ"
"เราลองมาเป็น SEX Roommate กันไหม"
"ห้ะ!!" เธอร้องออกมาอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง นี่เขาสมองเพี้ยนไปแล้วจริงๆ ใช่ไหม มีแบบไหนมาขอกันตรงๆ แบบนี้
"ฉันรู้ว่าเธอได้ยิน ลองไหม"
"บะ บ้าเหรอ ลุกออกไปเลย" เธอพยายามดันร่างสูงให้ลุกออกจากการคร่อมร่างเธอ แต่เขากลับยื้อร่างกายไว้ แรงที่เธอใช้กับเขาแทบจะไม่กระทบร่างตรงหน้า
"ชู่วววว อย่าเพิ่งปฏิเสธสิ ฉันให้เธอกลับไปคิดก่อนก็ได้"
"แต่ฉันไม่..."
"เธอยังไม่ลองเลย ฉันรู้ว่าเธอก็อยากลองใช่ไหม" ร่างเล็กเม้มปากแน่น ไม่อยากให้เขามาถามจี้จุดเธอแบบนี้เลย หัวใจเจ้ากรรมก็พลอยเต้นแรงไปกับคำพูดเขาด้วย
"ไม่..."
"จริงเหรอ ลองตอบให้หนักแน่นกว่านี้หน่อยสิ"
เธอหันหน้าหนีร่างสูง แต่เขากลับใช้แก้มนิ่มของตัวเองดันแก้มเธอให้หันมาสบตากับเขาอีก แบบนี้มันขี้โกงชัดๆ บ้าๆๆ ฮืออออ
"ไม่เล่นแล้ว ถอยออกไปเลยนะ"
"ไม่! จนกว่าเธอจะตอบฉันก่อน"
"ก็บอกไปแล้วว่าไม่เป็น"
"ทำไม?"
นี่เขาหน้ามึนหรือไง มาขอกันง่ายๆ แบบนี้เหรอ พอเธอไม่ตอบก็เอาแต่งอแงใส่อีก
"งั้นขอถามหน่อย นายชอบฉันเหรอ"
กึก! ร่างสูงเหมือนชะงักไปนิดหน่อย แต่พริบตาเดียวก็จ้องเธอด้วยความนิ่งเหมือนเดิม
"..."
"ก็ไม่ ไม่ใช่เหรอ" เธอตอบเขาไปแต่ก็แอบรู้สึกผิดหวังนิดหน่อยที่เขาไม่ตอบ
"แต่เธอบอกฉันเองหนิ ว่าวันนั้นแค่วันไนท์สแตนด์ ไม่เห็นต้องชอบกันก็มีอะไรกันได้"
ร่างสูงเม้มปากตัวเองเบาๆ ขณะพูด เหมือนเขาจะใส่อารมณ์กับ
คำว่าวันไนท์สแตนด์ยังไงไม่รู้ ไม่ชอบคำนั้นหรือไงกัน
"มันก็เป็นแบบนั้นถูกแล้วไม่ใช่เหรอ"
"ก็ใช่ไง SEX Roommate ก็แค่เซ็กซ์ที่มอบให้กันโดยไม่ต้องชอบก็ได้ แต่ได้ประโยชน์ร่วมกันไง แค่เปลี่ยนจากวันไนท์เป็นเซ็กซ์รูมเมทเอง"
"นายไม่ชอบคำว่าวันไนท์สแตนด์ใช่ไหม" เธอถามเขาออกไป เพราะเขาดูเหมือนจะไม่ชอบมันเอามากๆ ดูได้จากน้ำเสียงที่เขาพูด
"เปล่า"
"เอ๊ะ?"
"ฉันไม่ชอบเมื่อเธอพูดมากกว่า"
"...!!"
"เอาไง เป็นไหมครับ แค่ลองเป็นก่อนก็ได้"
ร่างเล็กเม้มปากแน่น เขาจะคาดคั้นคำตอบจากเธอให้ได้เลยใช่ไหม เรื่องแบบนั้นใครเขาจะตอบตกลงกันง่ายๆ ถึงเธอจะแอบไปดูในเว็บไซต์บ้างแล้วก็เถอะ แต่จะมาให้ปฏิบัติกันจริงๆ แบบนี้คงไม่ไหวมั้ง
แล้วอีกอย่างเรื่องอย่างว่าเธอก็มีกับเขาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ยังไม่เคยไปมีอะไรกับใครที่ไหน เธอเองก็อยู่ในช่วงวัยรุ่นอยากรู้อยากลองเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว
โอ๊ยยย ไม่คิดแล้ว ขอเวลานอกให้เธอหน่อยเหอะ เธอขอทำใจก่อนแล้วกัน
"ฉัน...ขอคิดดูก่อนแล้วกัน"
"ตกลงเลยไม่ได้เหรอ"
"ไหนบอกให้กลับไปคิดไง ถ้าตอบตอนนี้คือ ไม่!"
"งั้นก็กลับไปคิดละกัน ฉันรู้ว่าเธอเองก็อยากลอง"
ไอ้หมอนี่ มันจะรู้มากเกินไปแล้ว!! มานั่งในหัวเธอหรือไงถึงได้รู้ความคิดเธอน่ะห้ะ!!
"ลุกออกไปเลย ฉันจะกลับห้องแล้ว"
พรึบ
ร่างเล็กผลักเขาออกเบาๆ แต่ครั้งนี้กลับผลักเขาออกไปง่ายดายเพียงแค่แตะลงบนไหล่เขาเท่านั้น
เธอลุกขึ้นก่อนจะเดินไปยังประตูห้องของเขา แต่ไม่วายกลับได้ยินเสียงเขาตะโกนไล่หลังมา
"รอคำตอบอยู่นะ"
"ระ รู้แล้ว!"
ปัง!
เมื่อคืนเธอรีบอาบน้ำก่อนจะทิ้งตัวลงนอนทันที แต่เมื่อจะหลับตาคำพูดของเขาก็เข้ามาในหัวทันที ฮืออออ ไอ้บ้าเอ๊ยย
เขาเมาใช่ไหม ที่พูดเมื่อคืนคือมาจากอาการเมาใช่ไหม? ใครก็ได้ช่วยบอกเธอที ตื่นมาคงจำอะไรไม่ได้แน่นอน
ใช่ มันต้องใช่แน่ๆ เฮ้อออ สบายใจละ แล้วเธอจะไปคล้อยตามคำพูดเขาทำไมเนี่ย หมอนั่นมันรู้จุดอ่อนเธอได้ไงว่าเธออยากลองอะไร หรือเขาจะเห็น SEX TOY แบบสั่นในห้องเธอเหรอ ไม่หรอกมั้ง เธอเก็บมันไว้อย่างดีแล้วเหอะ
ร่างเล็กหยุดคิดก่อนจะเดินไปคว้ากระเป๋าสะพายมาถือไว้ วันนี้
มีเรียนตอน 10 โมง แต่เธอต้องออกไปก่อนเพราะต้องขึ้นรถเมล์ไปมหาลัย พี่ชายตัวดีเธอจะเอารถมาคืนหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลยเนี่ย!
แอ๊ดดด
"อ้าวเธอจะไปมหาลัยแล้วเหรอ"
กึก!
ร่างเล็กชะงักตรงประตูห้องทันทีเมื่อเห็นร่างสูงอยู่ในชุดนิสิตเรียบร้อย สงสัยมีเรียนด้วย
"อื้อ นายมีเรียนด้วยเหรอวันนี้"
"ใช่...ไปด้วยกันไหม เธอไม่มีรถหนิ"
"ไม่เป็นไร มหาลัยฉันอยู่ใกล้แค่นี้เอง นายไปเถอะ" ที่จริงคือ
ไม่อยากไปกับเขา เพราะจ้องหน้าเขานานๆ แล้วทำให้นึกถึงคำพูดเมื่อคืน ฮือออออ เธอมันคนหื่น บ้าไปแล้ว
"ไม่เป็นไร ไปด้วยกันก็ได้ มหาลัยเธอก็ทางผ่านมหาลัยฉันเหมือนกัน"
"เอางั้นก็ได้" เธอตอบแบบตัดปัญหาไป คิดซะว่าได้ประหยัดตังค์ค่ารถก็แล้วกัน ร่างเล็กเดินตามเขาจนมาถึงรถสปอร์ตคันหรูที่เธอจอดไว้เมื่อคืน
"ฉันไม่ให้เธอขับแล้วนะ รู้สึกเหมือนเป็นวันสุดท้ายที่ได้นั่งเลย หึๆ"
"ตาบ้านี่! นายเมาต่างหาก ฉันขับนิ่มจะตาย" เธอบ่นอุบอิบก่อนจะให้เขาขับไปส่งยังคณะของเธอ
"ขอบใจนะ ฉันไปก่อนล่ะ" เธอบอกเขาเมื่อรถมาจอดสนิทบริเวณหน้าคณะ
หมับ!
"เดี๋ยวก่อน" ร่างสูงจับแขนเธอเอาไว้ ก่อนจะเอ่ย...
"เลิกกี่โมงเดี๋ยวมารับ"
"อ้อ ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ชายฉันจะเอารถมาให้แล้วน่ะ"
"พี่ชายเหรอ?"
"ใช่พี่ชาย แต่ไม่ใช่พี่ชายแท้ๆ หรอก คนละพ่อคนละแม่น่ะ" เธอบอกเขาออกไป แต่ก็กลับมาคิดว่าเธอจะบอกเขาละเอียดทำไมเนี่ย!
ร่างสูงเอาแต่ขมวดคิ้วยุ่งใส่เธอโดยไม่พูดอะไรอีก จนเธอต้องทำลายความเงียบลงซะ
"ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม ฉันไปก่อนนะ"
"อย่าเพิ่งไป"
"มีอะไรเหรอ" เธอจ้องหน้าเขาอย่างต้องการคำถาม
"เรื่องเมื่อคืนไปคิดมายัง"
"...!!" นะ นี่เขาไม่ได้เมาจนเผลอพูดออกมาเฉยๆ หรอกเหรอ มันทำให้ร่างเล็กอึ้งนิดหน่อยก่อนจะตอบอีกฝ่ายออกไปพร้อมปิดประตูอัดหน้าเขาไปด้วย
"ก็บอกว่าคิดดูก่อนไง"
ปัง!!
"หึๆๆ ยังไงฉันก็ไม่ให้เธอหนีฉันไปหนที่สองแน่ๆ พลอย" ร่างสูงพึมพำกับตัวเอง มองร่างเล็กที่วิ่งขึ้นอาคารไป ก่อนจะยิ้มออกมาเบาๆ
"เฮียเพชรอยู่ไหนแล้วเนี่ย หนูรออยู่หน้าคณะตั้งนานแล้วนะ" ร่างเล็กโวยวายปลายสายที่บอกว่าจะถึงมหาลัยเธอมาเกือบสี่ครั้งที่โทรตามแล้ว แต่ก็ยังไม่ถึงสักที
"คืออย่างนี้นะพลอย รถพลอยเสียตอนเฮียจะขับไปรับเราพอดี พลอยนั่งแท็กซี่มาหาเฮียได้ไหม"
ปลายสายตอบกลับเธอมา มันทำให้ร่างเล็กแทบปรี๊ดแตก ก็รถเธอเพิ่งเข้าศูนย์ไปตรวจเช็กสภาพรถเมื่อเดือนก่อนเอง จะมาเสียอะไรอีก
"ที่ไหนคะ หนูจะได้บอกแท็กซี่ถูก"
"ก็แถวๆ ซอย a"
"ทำไมซอยเปลี่ยวขนาดนั้นล่ะ" เธอบอกพี่ชายออกไป เสียที่ไหน
ไม่เสียมาเสียที่ซอยเปลี่ยวได้!!
"ก็มันมาเสียตรงนี้ จะให้เฮียทำไงล่ะ กำลังเรียกช่างมาดูให้อยู่เนี่ย"
"โอเค เดี๋ยวหนูจะไปเดี๋ยวนี้" ร่างเล็กบอกปลายสายแล้วกดวาง
มือถือในที่สุด ก่อนจะรีบวิ่งไปรอแท็กซี่หน้ามหาลัย
ตอนนี้ก็เกือบห้าโมงครึ่งได้แล้ว นักศึกษาต่างกลับกันหมดแล้ว เหลือแต่เธอนี่แหละที่ยืนรอรถอยู่หน้า มอคนเดียว
ปี๊นๆๆๆ
เสียงแตรรถดังขึ้นถี่ๆ จนร่างเล็กต้องเอี้ยวตัวไปมอง พบว่าเป็น
รถสปอร์ตคันคุ้นตา มันเข้ามาจอดเทียบฟุตบาทตรงหน้าเธอก่อนคนด้านในจะลดกระจกลงมา
"ยังไม่กลับอีกเหรอ ไหนบอกว่าพี่ชายจะมารับไง" ร่างสูงพยายามเอียงคอมาพูดกับเธอ จนร่างเล็กต้องก้มไปตอบเขา
"ก็รถมันเสีย กำลังจะไปหาพี่นี่แหละ"
"งั้นก็ขึ้นมาจะไปส่ง"
"จริงเหรอ"
"อื้อ" เมื่อได้คำยืนยันจากเขา เธอไม่รอช้ารีบเปิดประตูขึ้นรถทันที ก่อนจะบอกทางให้ร่างสูงข้างกายขับไป
"เธอแน่ใจเหรอว่าซอยนี้ มันไม่เปลี่ยวไปเหรอ"
"ก็เฮียเพชรบอกซอยนี้แหละ อะ! ตรงนั้นไง นายจอดตรงนั้นเลย" เมื่อเห็นรถเธอกลายๆ ร่างเล็กรีบบอกให้เขาเข้าไปจอดใกล้ๆ ทันที
"ไหนเฮียบอกจะเรียกช่างมาไง ทำไมช่างยังไม่มาอีก เอ๊ะหรือกลับไปแล้ว ทำไมเร็วจัง" เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ จนร่างสูงต้องหันหน้ามาดูกันเลยทีเดียว
"ขอบใจนายมากนะที่มาส่ง กลับดีๆ ล่ะ"
"อื้อ" ร่างเล็กบอกเขาเสร็จก่อนเปิดประตูลงรถไป
เธอวิ่งไปยังร่างสูงของพี่ชายที่ยืนพิงรถมองมายังรถสปอร์ตของ
รามิลอยู่ไม่วางตา
"ไหนเฮียบอกว่ารถเสียไง"
"ก็ตอนนี้มันดีแล้ว ใครมาส่งเหรอ รถสวยดีนะ" พี่ชายของเธอยังจ้องมองไปทางรถของรามิลที่จอดนิ่งไม่ยอมขับออกไปซะที
"ช่างเหอะ ไปกันได้ยัง เดี๋ยวหนูไปส่งเฮียเอง" เธอบอกก่อนจะขึ้นไปฝั่งคนขับ แต่พี่ชายเธอยังจ้องไปยังรถสปอร์ตไม่วางตา กว่าจะขึ้นรถมาได้ก็ต้องให้เธอเรียก
ร่างเล็กขับมาส่งพี่ชายเธอยังผับใจกลางเมือง เพราะพี่ชายเธอบอกมีธุระกับคนในนั้น
"พลอยคืนนี้มานอนเป็นเพื่อนเฮียหน่อยสิ เฮียเหงา"
"ห้ะ?" เธอแทบไม่อยากเชื่อคำพูดของพี่ชายต่างสายเลือดคนนี้ เขาจะให้เธอไปนอนด้วยทำไมในเมื่อเธอเองไม่เคยไปนอนค้างห้องเขาเลย
"นะพลอย เฮียเหงาจริงๆ" ไม่พูดเปล่า เฮียเพชรยังเอื้อมมือมาลูบขาอ่อนเธอเบาๆ อีกด้วย
พลั่ก!
เธอสะบัดมือเขาออกแทบจะทันที ร่างเล็กเริ่มกลัวพี่ชายคนนี้ขึ้นมานิดๆ แล้ว
"เฮียอย่าทำแบบนี้เลย หนูมีแฟนแล้วนะ"
"แฟน? อย่ามาโกหกเลยพลอย เฮียรู้ว่าเราไม่มี ที่จริงเราสองคนก็ไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ ซะหน่อย"
อย่านะเฮีย อย่าคิดอะไรเกินเลยกับเธอเลยนะ เธอไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยจริงๆ !
"เฮียจะพูดอะไรน่ะ"
"เฮียว่าพลอยน่าจะเข้ากับเฮียได้นะ"
"เฮีย!! พลอยมีแฟนแล้วจริงๆ คนที่มาส่งพลอยเมื่อกี้ไง เขาเป็นแฟนพลอย ขอร้องล่ะ อย่าคิดแบบนั้นกับพลอยเลย" เธออ้างว่าเป็นแฟน
รามิลไปก่อน ในสถานการณ์แบบนี้ก็ขอเอาตัวรอดก่อนละกัน เธอรู้นิสัยพี่ชายคนนี้ดี มีอะไรอยากได้ก็ต้องได้เท่านั้น มันทำให้เธอกลัว ให้ไปมีอะไรกับพี่ชายคนนี้ เธอยอมไปเป็นเซ็กซ์รูมเมทกับรามิลยังจะดีกว่าอีก
"เฮียไม่เชื่อหรอก จนกว่าจะได้เห็นจริงๆ"
"งั้นเฮียจะได้เห็นแน่ๆ คอยดูเลยละกัน ลงไปได้แล้ว"
"โอเค เฮียจะจับตาดูก็แล้วกัน แต่ถ้าไม่ใช่เราต้องมาเป็นของเฮียนะ"
"...!!!!"
พูดจบร่างสูงของเฮียเพชรก็ลงจากรถทันที
เห้ออ เธอถอนหายใจอย่างโล่งอกเหมือนยกภูเขาออกจากอก ไม่รู้ล่ะ เอาไงเอากัน เธอจะยอมเป็น SEX Roommate กับรามิลเพื่อแลกกับข้อตกลงแล้วกัน เฮียเพชรน่ากลัวเกินไป เขาเหมือนซาตานร้ายที่พร้อมจะทำอย่างที่พูดแน่ๆ
เธอไม่ยอมเป็นเมียเฮียเพชรแน่ๆ
- ผู้เขียน
