มานิตาร้องห้ามพ่อเลี้ยงเสียงสั่น สีหน้าสะสวยบึ้งเบ้ แววตาปรือลอยเคลิบเคลิ้ม หัวใจเต้นระรัว นอนตัวแข็งทื่อ สองมือจิกเกร็งลงกับเบาะโซฟา มันเป็นความรู้สึกที่สยิวและวูบวาบที่เธอไม่เคยพบเจอมาก่อน
“อื้ม อ่าห์ จ๊วบบบ ซ๊วบบบ!”
วิชุวัชรครวญครางเสียงหื่น พร้อมกับสะบัดใบหน้าถูไถสองเต้าอวบอัดของลูกเลี้ยงสาวไปมาไม่เลิก
ขณะที่ปากก็เม้มดูดยอดถันเม็ดชูชันแบบเมามันเอร็ดอร่อยไม่เลิกรา
“อ๊อย อ๊ะ ง่ะ งื้อ ละ ละ ลุงวัชร...อย่าสิคะ ปะ ปะ ปล่อยหนู...อ่าห์ งื้อ อ่ะ อือ อ๊อยยย”
เด็กสาวร้องเสียงกระเส่าสั่น หน้าบึ้งเบ้ ลำตัวดิ้นสะท้าน หน่วงชาไปทั่วท้องน้อย วูบวาบร้อนผ่าวทั้งกายระหง
“หมับ จ๊วบ ซ๊วบซ๊าบ ผะ ผะ แผล่บ อ่าห์...นิตาจ๋า...ลุงอยากกินหนูให้หมดทั้งตัวเลย...อ้าม งั่ม!”
พ่อเลี้ยงหื่นพึมพำออกมาเสียงสั่นไม่หยุด อ้าปากละเลงกินไปทั่วเนื้อนมขาวโพลน พร้อมกับใช้คมฟันงับแทะอณูเนื้ออวบอัดอย่างบ้าคลั่งเหมือนคนกำลั
