อังเดรนั่งกระสับกระส่ายอยู่บนเก้าอี้ในห้องรับแขกภายในคฤหาสน์ของตัวเอง แม้ที่นี่จะเรียกว่าคฤหาสน์แต่มันก็ยังใหญ่ได้ไม่ถึงเศษหนึ่งส่วนร้อยของคฤหาสน์ซีร์ยานอฟที่คอร์เนลอยู่เลยแม้แต่นิดเดียว ถ้าไอ้หลานชายตัวดีมันยอมเดินหน้าทำงานผิดกฎหมายตามอุดมการณ์ของเขากับพี่วีแลนต่อไป อำนาจและเงินทองของเขาก็คงจะไม่ติดลบถึงขั้นรุนแรงแบบนี้หรอก
‘เพราะมันคนเดียวเลยไอ้หลานนอกคอก!’
“คุณพ่อคะ ขอเงินเอมหน่อยสิคะ เงินหมดแล้ว”
เสียงแหลมเล็กที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิดของเอริก้าลูกสาวของตัวเองดังขึ้น อังเดรปรายตามองด้วยความเอือมระอาใจ
“เอาไปทำอะไรนักหนายายเอม เมื่อวานพ่อก็พึ่งให้ไปหมื่นเหรียญไม่ใช่เหรอ อย่าบอกนะว่าเอาไปเลี้ยงผู้ชายหมด”
“มันเรื่องของเอมน่า พ่อมีหน้าที่ให้เงินเอมก็พอแล้ว และอย่าบอกนะว่าไม่มี เพราะงานค้ายาของพ่อไปได้สวยจะตายไป”
เอริก้าไม่ใส่ใจท่าทางเคร่งเครียดของผู้เป็นบิดาแม้แต่น้อย พลางเดินมาหยุ
