“นั่นนายน้อยจะไปไหนหรือครับ ดูรีบร้อนจังเลย”
เซอร์เกร้องถามคอร์เนลด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ของเจ้านายหนุ่มวิ่งหน้าตั้งลงมาจากบันได
“เอากุญแจรถสปอร์ตมา”
คอร์เนลไม่ได้ตอบคำถามของคนสนิท แต่เลือกที่จะแบมือตรงหน้า พร้อมๆ กับเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงกระด้าง
“นายน้อยจะออกไปข้างนอกหรือครับ ผมจะขับรถให้...”
“ไม่ต้อง ฉันบอกว่าต้องการกุญแจรถไงเซอร์เก หูแตกหรือไง”
เมื่อเห็นว่าโทสะของคอร์เนลทวีความรุนแรงขึ้นทุกขณะ เซอร์เกจึงจำเป็นต้องให้ในสิ่งที่ชายหนุ่มตรงหน้าต้องการ
“นี่ครับ”
คอร์เนลคว้ากุญแจรถมาได้ก็เดินลิ่วๆ ไปที่รถสปอร์ตสีดำคันงามของตัวเอง เซอร์เกรีบวิ่งตามไปทันที
“เอ่อ...นายน้อยครับ ผมจะขับรถตามไปนะครับ เผื่อนายน้อยอาจจะจำเส้นทางไม่ได้”
คอร์เนลที่กำลังเปิดประตูรถหันขวับกลับมาจ้องหน้าคนสนิทเขม็ง
“หอพักของยาหยีไม่ใช่เส้นทางใหม่ที่ฉันไม่เคยไป” ชายหนุ่มกระโดดขึ้นไปนั่งบนรถ
“ฉั
