13 ขอโทษ

1551 คำ

“เฮ้ออ!!”ผมถอนหายใจออกมาอย่างแรงหลังจากที่ก้มหน้าช่วยไออุ่นเธอทำแปลงผักอยู่พักใหญ่ เหนื่อยสิครับถึงผมจะเคยทำงานหนักมาแต่นั่นมันก็นานแล้วได้มาทำงานตากแดกแบบนี้อีกครั้งมันเลยไม่ชิน “เหนื่อยก็ไปนั่งพักกินน้ำก่อนสิ เหลืออีกไม่เยอะแล้วเดี๋ยวฉันจัดการต่อเอง”เธอหันมาบอกกับผม “ตอนกลางวันเธอกับน้องๆมีอะไรกินกันหรือยัง”ผมถาม “มีแล้วล่ะป้าอิ่มแกทำเอาไว้ให้แล้ว” “อ๋อ ถ้าอย่างนั้นฉันไปกินน้ำแป๊บนึงนะแล้วจะกลับมาช่วยต่อ” “อืม ไปเถอะ” ผมเดินกลับมาที่รถหยิบขวดน้ำที่มีอยู่ในรถออกมาดื่มแล้วกดโทรสั่งอาหารให้มาส่งที่นี่เด็กๆจะได้กินอาหารตามร้านอาหารกัน ผมไม่ได้จะอวดรวยหรือว่าอะไรแค่อยากให้พวกแกได้กินของแบบนี้บ้าง ไม่นานผมก็เดินกลับเข้าไปด้านในผมกับไออุ่นทำทุกอย่างด้วยความรวดเร็วมันไม่ได้เป็นแปลงใหญ่เลยทำง่าย หลังคาก็มุงด้วยใบมะพร้าวขนาดใหญ่รั้วก็ทำจากไม้ไผ่ซึ่งกันไม่ให้สัตว์เข้าไปกินเมล็ดพันธุ์ที่ปลูก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม