ตกเย็น
ฉันกับเสี่ยเปลวพากันไปซื้อของใช้กันจนเกือบเย็น เพราะต้องแวะไปทำธุระหลายที่ด้วยกว่าจะเสร็จก็ทำเอาเพลียร่างไปหมด
“เป็นไรไป”
“เหนื่อยอ่ะ เวียนหัวด้วย”ฉันตอบพร้อมกับเอนตัวพิงกับเบาะอย่างหมดเรี่ยวแรง
“นอนมั้ยล่ะ ถึงแล้วฉันจะปลุกเอง”
“ไม่ล่ะ เปิดประจกรถได้ไหม ฉันอึดอัดอ่ะมันไม่โล่งไงไม่รู้”ฉันบอก ฉันไม่ค่อยถูกกับรถแอร์เท่าไหร่ ยิ่งเขามีน้ำหอมในรถอีกมันจะอ้วก
“อื้ม ได้สิ”เขาลดกระจกลงทั้งสองข้าง
“ฟืดด เฮ้ออ”ฉันสูดลมเข้าปอดอย่างแรงแล้วถอนหายใจออกมายาวๆ แบบนี้ค่อยโล่งหน่อย
“เธอเมารถเหรอ”
“ฉันเหม็นน้ำหอมนาย ส่วนเรื่องเมารถนั่นก็อีกเรื่องนึง ฉันไม่ค่อยได้ขึ้นรถแบบนี้เท่าไหร่เลยไม่ชินส่วนใหญ่ฉันตั้งแต่มอเตอร์ไซค์”
“มันเป็นน้ำยาปรับอากาศนะไม่ใช่น้ำหอม เธอยังเหม็นอีกเหรอ”
“อืมม ฉันไม่ชอบของพวกนี้เลยไม่ว่าจะเป็นน้ำหอมชนิดไหนหรือน้ำยาเครื่องปรับอากาศแบบไหน”
“คราวหน้าฉันจะไม่ใส่มาก็แล้ว
