17 อย่าให้โมโห

1292 คำ

[ พาร์ท : เปลวไฟ ] หลายวันต่อมา ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้แวะไปหาไออุ่นสักเท่าไหร่เพราะงานที่บริษัทของผมมันเยอะมากเลยเยอะจนผมทำจนหัวหมุน ผมเองก็ทำงานกว่าจะเลิกงานก็กลับดึกทุกวันเลยไม่ได้มีเวลาโทรหาเธอก็ได้แต่ส่งข้อความไปหยอดเธอทุกวัน เพราะไม่อยากจะโทรไปรบกวนเวลาทำงานเวลาพักผ่อนของเธอ ทุกคนล้วนแต่มีเวลาพักผ่อนเวลางานเป็นของตัวเอง ผมโตพอที่จะรู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร อีกอย่างงานของเธอกับงานของผมก็มีเวลาทำงานไม่ตรงกันด้วยเพราะเธอเข้าเวรผลัดเป็นเวลา ผมเองก็ทำงานเป็นเวลาเหมือนกัน แต่ใจเราสองคนตรงกันนะครับ จีบวันละนิดหยอดวันละหน่อยเดี๋ยวเธอก็ใจอ่อนเอง เรื่องนี้ยังไม่มีใครรู้เพราะผมยังไม่บอกใครเลยแม้กระทั่งเพื่อน ผมกลัวโดนพวกมันล้อครับ เมื่อก่อนล้อไอ้เพลิงมันไว้เยอะสงสัยเวรกรรมมันกำลังตามผมทันแล้วครับ ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนกันเธอยังมีอิทธิพลมีอำนาจมากกว่าผมเลยแค่เธออ้าปากผมก็ขนหัวลุกไปหมดแล้วไม่รู้ว่าจะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม