จับกินต่อ

986 คำ
พริ้งพราวนั่งคร่อมไทม์ไว้ จับแท่งเนื้อตั้งขึ้นและกดให้ร่องเสียวกลืนกินแท่งเนื้อเข้าไปด้านในรูสวาทของตัวเองจนมดสุดโคน จากนั้นก็เริ่มบรรเลงเพลงพิศวาสอย่างเร่าร้อน ร่างงามพลิ่วไหวดั่งวสายลมที่พัดกระโชกแรง ขยับเขยื้อนเคลื่อนตัวอย่างเร่าร้อน “อื้อ...อ้า...อ่อย..งื้อ...มันลึก...เสียว พริ้งเสียวจะขาดใจ” ทั้งที่ตัวเองเป็นฝ่ายคุมเกมนี้เสียเอง แต่พริ้งพราวกับเสียวจนเทบขาดใจ เร่งจังหวะขย่มต่อใหญ่จนเกิดเสียงดังตับๆ แข่งกับเสียงครางของตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า “แรงอีกพริ้ง ขย่มลงมาแรงๆ" ไทม์เอ่ยบอกออกไป ยื่นมือมาบีบเคล้นทรวงอกของหญิงสาวไปพลาง แต่ดูเหมือนจะยังไม่พอใจ จึงจับบั้นท้ายงามยกขึ้นไว้และเป็นฝ่ายกระแทกแท่งเนื้อสวนกลับขึ้นไปเสียเอง “อื้อ..อี้...อ้ะ...อ่ะ...งื้อ ป๋าขา...ป๋าไทม์ ขา...” “ครางอีกพริ้งครางชื่อฉันออกมา...อ้า เสียวชะมัดเลยว่ะ” “อ้า...ไทม์ขา...ผัวขา พริ้งเสียว...อ่อย...อี้...ผัวไทม์ขา” “เมียกูนี่ร่านจริงๆ เลยโว้ย...” ไทม์ยันตัวลุกขึ้นนั่ง ปล่อยให้พริ้งพราวเป็นฝ่ายกระแทกเข้าใส่เสียเอง ชายหนุ่มก็รวบเต้างามสองข้างมาชิดกันปาดลิ้นสากกวาดเลียลงบนหัวนมทั้งซ้ายและขวา “อ่อย...ซี๊ดดด ดูดนมเมียสิคะ เมียเสียวทั้งนมทั้งรูเลยค่ะ” “ฉันไม่เคยเจอใครร่านเท่าเธอเลยพริ้งพราว” “แล้วผัวชอบให้เมียร่านไกมคะ” ปากเอ่ยถามแต่เอวกลับบดวนคลึงแท่งเนื้อเชื่องช้า มือบางโอบกระชับลำคอแกร่งไว้แน่น ส่วนอีกข้างก็บีบวนยอดอกเล็กสีน้ำตาลไปพลาง “อื้อ...แรดและร่านแค่กับฉันคนเดียวก็พอ อย่าให้รู้ว่าไปร่านกับคนอื่น ฉันไม่เอาเธอไว้แน่” พริ้งพราวยิ้มรับ แลบลิ้นออกมาเลียเรียวปากหยักอย่างยั่วยวนจากนั้นก็ขย่มแท่งเนื้อต่อด้วยความมัน ไทม์จึงหันมาจัดการกับยอดอกสีหวานที่เด้งกระเพื่อมขึ้นลงอยู่ตรงหน้า อ้าปากดูดกินเข้าไปในปาก ดูดหัวนมของหญิงสาวแรงๆ เสียงดังจ๊วบๆ ดังทารกดูดนมมารดา เท่านั้นยังไม่พอยังละเลงใส่รัวเร็ว จนพริ้งพราวสั่นสะท้านร้องครางออกมาไม่ขาดสาย ไม่คิดเลยว่าไทม์จะเร่าร้อน ดุดันและอึดทนได้ถึงขนาดนี้ เธอกำลังหลงเขา ทั้งรักทั้งหลงจนโงหัวแทบไม่ขึ้น เมื่อก่อนรักมากเท่าไหร่ จากนี้คงหน้ามืดตามัวรักมากขึ้นเท่านั้น และในระหว่างที่พริ้งพราวกำลังเพลิดเพลินกับความเสียวอยู่นั้น ไทม์ก็ขยับตัวพาเหญิงสาวลงมาข้างเตียง อุ้มพริ้งพราวลุกขึ้นยืน พริ้งพราวถึงกับกรีดร้องทั้งเสียวทั้งตกใจ “กรี๊ด...ป๋าไทม์พริ้งเสียว” “เดี๋ยงได้เสียวกว่านี้เป็นแน่” ร่างสูงกระแทกแท่งเนื้อเข้าใส่ไม่ยั้ง ในขณะที่ยังยืยนิ่งอยู่ที่เดิม ส่วนพริ้งพร้าวก็เกี่ยวขาเข้ากับเอวสอบ เกิดมาเธอยังไม่เคยเสียวแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต ร่างงามแดงระเรื่อไปทั้งตัวเพราะความเสียวที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งตอนนี้ที่ไทม์พาเดินไปทั่วห้อง พริ้งพราวก็ยิ่งเสียวจนไม่รู้จะเสียวยังไง ผนังอ่อนนุ่มภายในก็ตอดรัดตุบๆ จนเธอรู้สึกได้ ใบหน้างามส่ายไปมาด้วยความทรมานที่แทบจะแตกทะลักออกมาเสียให้ได้ “จะเสร็จอีกแล้วใช่ไหม มันรัดฉันแน่นเกินไปแล้วนะ” พูดจบก็ปล่อยนร่างบางลงยืนที่พื้น ผลักหญิงสาวเข้าติดกับกระจกห้องที่เปิดผ้าม่านออกเมื่อสักครู่ พริ้งพราวถึงกับสะดุ้งเฮือกเมื่อแผ่นหลังสัมผัสความเย็นของกระจก แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยอะไรออกมาขาเรียวหนึ่งข้างก็ถูกยกขึ้นพาดบนท่อนแขนแกร่ง “อ้ะ...อ้า...งื้อ...เสียว...อ่อย...” “เสียวตรงไหนเธอบอกฉันสิ” “งื้อ...เสียว พริ้งเสียวรู ที่...อ้ะ...ที่ป๋าไทม์..ป๋าไทม์แทงอยู่ตอนนี้” “ก็เธอชอบไม่ใช่เหรอ...อื้อ...เธออยากให้ฉันแทงเธอมาตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ” คนถูกถามพยักหน้ารับด้วยใบหน้าเหยเกที่เต็มไปด้วยความเสียว เด้งสะโพกรับการกระแทกรุนแรงนั้นไม่มีแผ่วแต่อย่างใด “ค่ะ พริ้ง พริ้งรักป๋าไทม์ รัก...อ้ะ...รักตั้งแต่ที่เจอ...งื้อ แต่ตอนนี้ พริ้งเสียว จะเสร็จอีกแล้ว “ไทม์ยิ้มร้ายออกมายกพริ้งพราวขึ้อุ้มอีกครั้งพาหญิงสาวเดินมาที่เตียงนอน วางร่างบางบนขอบเตียงให้สะโพกลอยอยู่ จากนั้นก็ยกขาทั้งสองข้างขึ้นพาดบ่ากระแทกส่งหญิงสาวไปยังสวรรค์ในช่วงสุดท้าย ตับ ตับ ตับ ตับ แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ “อื้อ...อี้...อ้ะ อ่อย ไม่ไหว เสียว จะเสร็จ ผัวขาเมียจะเสร็จ จะเสร็จ กรี๊ดดดด” ร่างบางบิดเร่ากระตุกแรงๆ ปลดปล่อนน้ำหวานแตกทะลักออกมา ไทม์จึงกระแทกเข้าไปหนักๆ เกิดเสียงเนื้อกระทบกันและเสียงน้ำหวานกระทบแท่งเนื้อหยาบโลนไปทั่วห้องในช่วงสุดท้าย เพราะชายบหนุ่มก็เสียวจนแทบจะเสร็จแล้วเหมือนกัน “โอ้...เสียว...ตอดดีจริงๆ เลยเมียร่าน...อ้า” อัดกระแทกเข้าใส่หนักๆ เสียบแท่งเนื้อแช่คาอยู่ในนั้นปลดปล่อยน้ำเชื้อเข้าไปมดลูกของพริ้งพราวที่นอนหลับตาพริ้นด้วยความสุข ร่างสูงทรุดตัวลงทาบทับลงบนร่างบางด้วยความเหนื่อย เหงื่อผุดพรายเต็มใบหน้าและลำตัวของคนทั้งคู่ ลมหายใจหอบกระเส่าด้วยความเหนื่อยล้า ตระกองกอดกันอยู่บนเตียงนอนโดยไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาเพราะยังคงเหนื่อยกับบทรักที่เพิ่งจบลง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม